فلاپیماه هر سال کمی از ما فاصله دارد. حدود 1.5 سانتی متر! دانشمندان اکنون می توانند این فاصله را به درستی با استفاده از پیشرفته ترین فناوری ها اندازه گیری کنند.
نقل قول توسط Sinns Ertert به گفته انتخابتو ،آنها نور نور را با جلا دادن لیزر از زمین به سطح ماه ضبط می کنند و می توانند گرایش آهسته ماه را با جزئیات باورنکردنی بررسی کنند.
ماه حدود 2000 کیلومتر (4000 مایل) از زمین فاصله دارد ، اما مدار بیضی مسافت 5000 کیلومتر (2 مایل) را تغییر می دهد. همین تفاوت کمی بزرگتر و روشن تر به نظر می رسد. پدیده ای به نام “فوق العاده”.
نیروی جزر و مد ؛ مد ؛ دلیل فاصله تا ماه
علت اصلی ماه نیروهای جزر و مدی است. جزر و مد از تفاوت شدت گرانش در مناطق مختلف جهان ناشی می شود. نیروی گرانش ماه حدود 2 درصد از مکان نزدیک به ماه بیشتر است. این اختلاف گرانش باعث می شود اقیانوس ها در دو برجستگی جمع شوند: یکی به ماه و طرف دیگر از طرف دیگر. این تأثیرات کمی جلوی ماه حرکت می کند و نیروهای گرانش را به جلو سوق می دهد. در نتیجه ، ماه به آرامی زمین را ترک می کند.
ماه فرار می کند ، جهان کمی کندتر می شود
هرچه ماه به آرامی تبدیل می شود ، بازگشت جهان کمی کندتر می شود. نیرویی که برای تسریع خرس استفاده می شود ، سرعت بازگشت جهان را کاهش می دهد و روزها را طولانی تر می کند. با این حال ، این تغییر بسیار اندک است: ماه هر سال از جهان دور می شود. این تغییر در مقایسه با فاصله 2000 کیلومتر تنها 1.2 ٪ در سال است. بنابراین ، ما می توانیم از گرفتگی خورشیدی ، جزر و مد و 4 ساعت لذت ببریم.
به تاریخ ماه نگاه کنید
حدود 1.5 میلیارد سال پیش ، پس از برخورد جهان با سیاره ای به عنوان مریخ ، ماه رخ داد. در آن زمان ، این ماه بسیار نزدیکتر بود و جهان در آسمان بزرگتر و چشمگیر تر دیده می شد. بررسی ساختار رشد روزانه غذاهای دریایی پوسته پوسته و سایر موجودات دریایی فسیلی نشان می دهد که داده های نجومی پیش بینی شده ، فقط 1.5 ساعت قبل.
آینده ماه
آیا ماه می تواند از گرانش جهان فرار کند؟ جواب نه. در آینده دور ، بازگشت جهان می تواند کند شود تا به موج زمین و ماه برسد. به عبارت دیگر ، زمین به اندازه کافی کند است تا جهان را با چرخش ماه برگرداند. در این حالت ، ماه همیشه از یک طرف کف دیده می شود و طرف دیگر هرگز قابل مشاهده نیست.
دو عامل مانع از قفل جزر و مدی زمین و ماه می شوند. در میلیارد سال آینده ، خورشید روشن تر است و اقیانوس ها را تبخیر می کند. بدون آب ، آنها دیگر تأثیرات جزر و مدی برای حذف ماه از زمین نخواهند داشت. چند میلیارد سال بعد ، خورشید به یک غول قرمز تبدیل می شود و احتمالاً جهان و خرس را نابود می کند. اینها برای میلیون ها سال خواهد بود و اکنون می توانیم از جزر و مد ، گرفتگی خورشیدی و زیبایی ماه لذت ببریم.