مسمومیت با خون ؛ عفونت با پایان مرگ

دوره ایرانی مسمومیت با خون معمولاً به سپتی سمی اشاره دارد ، شرایطی که در آن یک عفونت موضعی وارد جریان خون می شود و به اندام ها گسترش می یابد. همچنین می توان از آن برای شناسایی سپسیس استفاده کرد ، یک واکنش احتمالی تهدید به سپتزی به زندگی بدن. هر دو مورد عمدتاً توسط باکتری ها ایجاد می شوند ، اما می توانند توسط ویروس ها ، قارچ ها و انگل ها تشکیل شوند.

طبق دوره ایران ؛ مسمومیت با خون یک اصطلاح پزشکی نیست ، اما به شوک کل بدن ، نارسایی اندام و یک عفونت جدی اشاره دارد که می تواند منجر به مرگ شود. علائم شامل تب ، تنفس سریع ، ضربان قلب سریع و سردرگمی است. درمان ممکن است به دلیل علت باشد ، اما به طور معمول حاوی مایعات داخل وریدی ، آنتی بیوتیک ها و داروهایی است که خطر شوک سپتیک را کاهش می دهد.

SEPTISIA در مقابل سپتیک

سپتسامی و سپسیس شرایط مرتبط هستند ، اما یکسان نیستند. به طور کلی ، سپتیکیا شرایطی است که می تواند منجر به سپتیکا شود. این دو مورد به طور طبیعی مرتبط هستند ، زیرا نمی توان بدون سپتیسم به سپتیک آلوده شد.

سپاسگزاری

با تعریف ، ضریب زمانی هنگامی اتفاق می افتد که یک عامل عفونی وارد جریان خون شود و به اندام های دیگر گسترش یابد. در یک عمل متداول ، این اصطلاح به معنای حاوی باکتریایی ، از جمله باکتری ها (باکتری ها) در گردش خون است.

باکتری ها به خودی خود خطرناک نیستند زیرا محدود به خون است. فقط عفونت وقتی سیستمیک می شود ، سپتمی خوانده می شود و بر اندام ها تأثیر می گذارد.

یک عفونت موضعی ناشی از باکتری هایی مانند سپتس ، استافیلوکوکوس اورئوس ، استرپتوکوک پیکژن ، اشرشیاک کلی یا سودوموناس آئروژینوزا:

آبسه دندان

عفونت کلیوی شدید

ذات الریه

عفونت های شدید پوست مانند سلولیت

ابزارها یا روشهای پزشکی غیر استورپل

سپتی سمی می تواند در اثر ویروس هایی مانند Kavid-19 و قارچ هایی مانند کاندیدا آلبیکنس (دهان پینتیک) ایجاد شود. علاوه بر این ، این شرایط می تواند توسط کرم های انگلی (مانند کرم های روده) و انگل هایی مانند کهربا تشکیل شود.

قبیله

ادویه هنگامی اتفاق می افتد که پاسخ شدید بدن به عفونت به بافت های آن آسیب می رساند. این شرایط غالباً به سپتیکیسم باکتریایی پاسخ می دهد ، اما ممکن است در پاسخ به عفونت جدی ویروسی ، قارچی یا انگلی سیستمیک نیز رخ دهد.

در سپسیس ، بدن التهابی شدید برای از بین بردن مهاجم خارجی واکنش نشان می دهد. این ممکن است به طوفان های سیتوکین منجر شود که در آن مواد شیمیایی التهابی به نام سیتوکین می توانند به طور مستقیم و غیرمستقیم به قلب ، ریه ها ، کلیه ها و سیستم عصبی آسیب برساند و باعث نارسایی چندرسانه ای شوند.

جدی ترین عارضه سپتیک ، شوک سپتیک است که در اثر کاهش خطرناک در فشار خون ایجاد می شود و اندام های اکسیژن مورد نیاز برای زنده ماندن را محروم می کند. در صورت درمان مناسب ، این می تواند منجر به نارسایی حاد تنفسی ، نارسایی حاد قلب ، نارسایی کلیه و مرگ شود.

عوامل خطر سپسیس:

بیش از 65 سال سن یا بیشتر از یک سال

داشتن بیماریهای مزمن پیشرفته مانند دیابت ، بیماری انسداد مزمن ریوی ، سرطان یا بیماری کلیوی

سیستم ایمنی ضعیف

اخیراً جراحی یا بیماری شدید

بستری

داشتن داستانی از سپسیس

علائم در بزرگسالان و کودکان

علائم مسمومیت با خون ممکن است بسته به شوک سپتیک و سپتیک تا پیشرفت سپتیک متفاوت باشد. آنها ممکن است موارد زیر را شامل شوند:

تب یا کاهش ناگهانی دمای بدن

لرزیدن

افزایش سرعت ضربان قلب

تنفس سریع

تنگی نفس

Idrin را کاهش دهید

درد عضلات

حالت تهوع یا استفراغ

اسهال

پوست ضد زنگ ، سرد و مرطوب ، کم رنگ یا آبی

سردرگمی یا هذیان

مکالمه نامناسب

سر یا غش کردن

در نوزادان و کودکان خردسال ، سپسیس ممکن است با علائم اضافی مانند موارد زیر همراه باشد:

در هنگام تنفس صداها صدا می کند

شکاف پوستی اطراف دنده ها در طول دم (شکاف بینبون)

تشنج های تب دار بالا (تشنج مبتنی بر آتش)

پایین و پایین

همه اینها علائم اضطراری پزشکی است. اگر علائمی از این دست ایجاد شده است ، با 115 تماس بگیرید یا به نزدیکترین سرویس اضطراری بروید. هر دقیقه مهم است.

تشخیص

در صورت وجود علائم و علائم سپسیس ، تشخیص سریع لازم است. هیچ آزمایشی نمی تواند سپتیک را تشخیص دهد ، بنابراین تیم پزشکی اورژانس باید با معاینه سریع شروع شود تا علائم و علائم آشکار را بررسی کند.

علائم اصلی شامل ضربان قلب سریع (تاکی کاردی) ، اکسیژن خون پایین (هیپوکسمی) و فشار خون غیر طبیعی (فشار خون) همراه با پوست رنگ آمیزی است.

بر اساس این علائم اولیه ، پزشک اورژانس برای تعیین نوع عفونت ، تعدادی آزمایش را انجام می دهد ، تغییرات خون یا ادرار را با توجه به سپسیس بررسی می کند و علائم آسیب یا نارسایی بدن را بررسی می کند.

مجموعه آزمایش ممکن است شامل موارد زیر باشد:

تعداد خون کامل (CBC): علائم عفونت را بررسی کنید.

پانل متابولیک جامع (CMP): سطح بالای اسید خون و آسیب کبد را بررسی می کند.

مطالعات پوشاک: لخته های خون غیر طبیعی را که ممکن است در سپسیس رخ دهد ، بررسی می کند.

آزمایش ادرار: ادرار برای علائم آسیب کلیه.

آزمایش خون محیطی: اکسیژن خون پایین و اسیدهای خون بالا در شریان ها و عروق مورد بررسی قرار می گیرد.

پرورش آزمایشگاهی: به شناسایی عفونت ها از ادرار ، مدفوع ، خلط ، مایعات نخاعی یا سایر مایعات بدن کمک می کند.

آزمایش پروکلین: نشانگرهای التهابی مشاهده شده در طوفان سایتوکاین را بررسی می کند.

مطالعات تصویربرداری: X -ray ، اکوکاردیوگرام یا توموگرافی رایانه (CT) شکمی (CT) از نزدیک تر از اندام ها استفاده می کند.

الگوریتم های امتیاز دهی مانند ارزیابی نارسایی متوالی بدن (SOFA) می توانند شدت خشونت را با توجه به درجه ای که به سیستم های مختلف بدن اختصاص داده شده است (مانند قلب ، مغز ، کبد ، کلیه ها و سیستم گردش خون) تعیین کند. این نمره کل ممکن است درمان مناسب را راهنمایی کند.

درمان

درمان سپتیک شامل تجدید نظر مجدد مایعات اضطراری برای جلوگیری یا درمان شوک با داروهای ضد میکروبی برای تمیز کردن عفونت زمینه ای است.

احیای مایع ممکن است شامل موارد زیر باشد:

مایعات داخل وریدی: این شامل تزریق مایعات به رگ برای عادی سازی فشار خون و بازگرداندن حجم خون به سطح طبیعی است.

درمان وازوپرسور: این مورد هنگامی استفاده می شود که مایعات داخل وریدی به تنهایی نمی توانند هیپوککایا را اصلاح کنند. داروی مورد استفاده در درمان خط اول نوراپی نفرین است که به قطرات داخل وریدی تزریق می شود.

اقدامات احتیاطی خون: این شامل انتقال کامل خون یا پلاسما خون برای عادی سازی فشار و فشار خون است.

هپارین: این یک ضد انعقادی (رقیق کننده خون) است که به صورت داخل وریدی تجویز می شود تا از لخته شدن خون غیر طبیعی جلوگیری شود.

روشهای درمانی ضد میکروبی عمدتاً عفونت های باکتریایی را هدف قرار می دهند ، اما در صورت تشخیص به دلایل ویروسی ، قارچی یا انگلی ممکن است عوامل دیگری داشته باشند. موارد زیر عبارتند از:

آنتی بیوتیک هایی مانند Flaggille (Metronidazole/Cephem) برای عفونت های شکمی ، Zovirax (Asclovir) برای عفونت های مغزی ، Canxs برای عفونت های مجاری ادراری (Ceftriaxon) و Oliveromax (اسیدریکسون برای آزیترومر) ،

ویروس هایی مانند سیتین (گانسیکلوویر) برای برخی از عفونت های ریوی ویروسی

Difluukan (Fluchonazole) و نمایشگاه (کاسپوفونزین) برای عفونت های قارچی ضد فانی

ضد انگل هایی مانند آلبیانا (البندازول) برای کرم های انگلی و فاصله (کلروکین) برای AMIBS

علاوه بر این مداخلات ، برای کمک به نفس کشیدن ممکن است لوله های تنفسی مکانیکی لازم باشد. علاوه بر این ، دیالیز کوتاه مدت ممکن است برای بازگرداندن شیمی طبیعی و جلوگیری از آسیب کلیوی مورد نیاز باشد.