در هفته های اخیر ، استان آلبز کمبود آب ، کاهش فشار شبکه و اختلال در آب آشامیدنی داشت. مشکلی که در شهرهای ماهواره ای مانند فردیس ، نظراباد ، ساوجبولغ و حتی مناطق طالغانی در محله های کاراج شرکت کرده بود ، باعث نارضایتی عموم شد.
به گفته تاسنیم ، دلیل اصلی اوضاع کاهش شدید بارندگی ، کاهش منابع زیرزمینی ، منطقه ذخیره سد Talghan و افزایش مصرف آب در روزهای گرم تابستان بود. مدیرعامل Alborz Water اعلام کرد که ما امسال با بالاترین میزان کاهش منابع روبرو شده ایم. ذخایر سد Taleghan حدود 2 درصد کمتر از سال گذشته بود و مصرف در برخی از مناطق 5 ٪ افزایش یافته است.
با این حال ، این بحران محدود به بخش آب نیست و در هفته های اخیر ، افزایش شدید دما باعث افزایش مصرف برق شده و فشار زیادی به شبکه برق دولت وارد کرده است. کولر آب مستقیماً به منبع آب وابسته است و در بسیاری از محلات ، آب و بخش های همزمان زندگی مردم را شکسته است.
Alborz همان است
بسیاری از خانوارهای آلبورز ، به ویژه در مناطق پرجمعیت Karaj ، فردی ، مارلیکل و هاشگر ، برش آب و برق دیگر فقط یک اختلال ساده نیست. این به معنای واقعی کلمه بحران زندگی است. در بسیاری از آپارتمان های طبقه ، هنگامی که برق بریده می شود ، پمپ های آب ناپدید می شوند و حتی دسترسی به آب آشامیدنی غیرممکن می شود.
در خانه هایی که سالمندان یا بیماران در آن زندگی می کنند ، سکوت می تواند هر ساعت به خطر زندگی منجر شود. کمبود برق برای استفاده از دستگاه های تنفسی ، تجهیزات خنک کننده و حتی یخچال های پزشکی به یک مشکل جدی تبدیل شده است. مادران مبتلا به کودکان کوچک از گرما ، اختلال تغذیه ای و مشکلات سلامتی شکایت دارند.
بسیاری از آنها به دلیل گرمای بدون دما نمی توانند در شب بخوابند و روزهایی را با اضطراب سکوت بی موقع بگذرانند. مشاغل کوچک ، بیشتر بازدیدها ؛ نانوائی هایی که نمی توانند نان ، آرایشگاه با اختلال غذایی منجمد ، که به مشتریان می دهند ، تجار دهندگان باشند که نمی دانند چگونه از کالاهای خود محافظت کنند و مشتریان را در وسط برق راضی کنند.
بحران مخفی در زیر پای آلبرز
در بازار میوه و سبزیجات ، یخچال بدون یخچال به معنای کیفیت و آسیب مستقیم محصول است. صاحبان فروشگاه می گویند که این روزها نه تنها درآمد دارند بلکه هزینه ها افزایش می یابد. هنگامی که درآمد روزانه برای چند روز کاهش می یابد یا صفر می شود ، بحث دیگر فقط بسته شدن نیست. این مستقیماً به معیشت خانواده ها آسیب می رساند.
در همین حال ، برخی از کارشناسان محیط زیست به اثرات طولانی مدت بحران هشدار دادند. کاهش سطح منابع آب زیرزمینی ممکن است منجر به فروپاشی زمین شود. در بخش های غربی استان آلبز ، این پدیده نشانه هایی داشت که در صورت ادامه این کار می تواند زیرساخت های شهری را تهدید کند.
تخمین زده می شود که سرانه مصرف آب در Alborz بیش از 2 لیتر در هر نفر است ، در حالی که استاندارد جهانی برای شرایط آب و هوایی مشابه کمتر از 2 لیتر است. علاوه بر این ، مصرف برق در اجلاس تابستان به حدی افزایش یافته است که شرکت توزیع برق در زمینه های مختلف مجبور به مدیریت بارها باشد.
نافرمانی زخم عمیق تر از خود تعیین
این وضعیت پیچیده نشان می دهد که بحران آب و الکتریکی در استان به هیچ وجه جدا نیست ، اما تعامل آن می تواند همه جنبه های زندگی شهروندان را تحت الشعاع قرار دهد. سلامتی از سلامت تا راحتی ، سعادت ، ایمنی مواد غذایی و ثبات اجتماعی.
شاید اگر زمان باز باشد ، ممکن است مردم برنامه ریزی بهتری داشته باشند ، اما آنچه اعتراضات را تشدید می کند ، زمان ناآرامی و تغییر مکرر است. جداول اعلام شده توسط شرکت برق اعمال نمی شود یا مناطقی که خارج از جدول بسته شده اند. برخی از مناطق دو بار در روز دارند و برخی از مناطق با وجود خرابی آنها مناسب نیستند.
این اختلال استرس روانی زیادی را برای خانواده ها ایجاد کرده است. والدینی که نمی دانند کلاسهای تابستانی فرزندانشان چیست ، افرادی که در قطع برق مداخله می کنند یا کارمندانی که باید در خانه های گرم و غیر ضروری کار کنند. همه اینها منجر به احساس تفکر و جهل در بین مردم شد.
وقتی اعتماد به خدمات عمومی بی سر و صدا غرق می شود
بخش دردناک تر داستان این است که بسیاری از شهروندان احساس می کنند که صدای آنها شنیده نمی شود. مردم شکایت می کنند که رسانه ها در مورد صبر صحبت می کنند ، اما هیچ گونه پاسخگویی و جبران خسارت وجود ندارد. برخی می پرسند که در صورت آسیب رساندن به دستگاه های برقی خود ، کدام موسسات حساس هستند؟ چه کسی مسئول است اگر مغازه های مادی شکسته شوند و بیماران آنها لمس نشود؟
اگرچه فشارهای اقتصادی ، تورم و معیشت ، عدم توانایی در رفع اساسی ترین نیازها ، یعنی آب و برق ، می تواند به اعتماد ساختار خدمات عمومی مردم آسیب برساند. این اعتماد ستونی از ثبات هر جامعه است و ترمیم با تکرار نادیده گرفتن بسیار دشوار خواهد بود.
اگرچه افزایش مصرف برق و کمبود منابع آب در ماه های تابستان ، این بحران نشان می دهد که راه حل های گذشته دیگر کافی نیست. اکنون وقت آن رسیده است که نگاهی طولانی مدت و علمی به مشکل بکشیم. کارشناسان این حوزه معتقدند که تعدادی از اقدامات ویژه برای جلوگیری از گسترش بحران لازم است.
از وعده ها تا عمل ؛ مردم شفافیت می خواهند
اطلاعات شفاف از استراتژی هایی مانند فرمولاسیون و اجرای جداول کم نور ، به ویژه در مناطق پرجمعیت استان آبرز ، تجدید شبکه های توزیع برق و آب ، استفاده از انرژی های تجدید پذیر مانند انرژی خورشیدی در سطح محلی ، توسعه زیرساخت های برق اضطراری در آموزش پزشکی و عمومی و توسعه آموزش عمومی.
علاوه بر دولت ، مردم نقش اساسی دارند. امروزه مصرف غیر ضروری آب برای شستشوی اتومبیل یا برق برای دستگاه های غیر ضروری نه تنها گران است بلکه فشار بیشتری به شبکه ایجاد می کند. فرهنگ پس انداز باید خارج از شعار باشد و به یک رفتار روزانه تبدیل شود. مردم استان آلبز نشان دادند كه در بحران ها می تواند بر شرایط دشوار مسئولیت و دوستی غلبه كند.
این افراد در مواجهه با این همکاری منتظرند با صداقت و شفافیت روبرو شوند. وعده های مکرر نیست. نواقص ممکن است این روزها به پایان برسد ، اما تأثیر روح ، اقتصاد و اعتماد به نفس مردم برای مدت طولانی ادامه خواهد یافت. انتظار می رود مقامات قبل از گسترش بحران اقدامات جدی ، عملی و مشخصی انجام دهند. مردم کار می کنند ، اما انتظار دارند که دیده شوند ، درک شوند و پاسخ دهند.
این فرصت باقی ماند ؛ آینده را نجات دهید
مقامات بارها تأکید کرده اند که می توان در یک تابستان گرم و دشوار فقط در همکاری های عمومی عبور کرد. پس انداز به معنای دشوار یا محرومیت نیست ، اما این نشانه آگاهی ، مسئولیت و روابط اجتماعی برای محافظت از منابع خسته است.
مقامات و کارشناسان تأکید می کنند که راه غلبه بر این بحران به طور فعال در تغییر رفتار مصرف شرکت می کند و شفافیت بیشتری در اطلاع رسانی و اجرای اجرای اضطراری برنامه های بهینه سازی مصرف مقامات در سطوح مختلف وجود دارد. آینده دولت به تصمیمات هوشمند و همکاری های جدی ، به ویژه در شرایط گرم شدن کره زمین و تغییرات آب و هوا نیاز دارد.
در پایان ، اگر امروز وضعیت را به درستی مدیریت نکنیم ، باید گفت که بحران انرژی نه تنها در سالهای آینده تکرار می شود بلکه گسترده تر ، پیچیده تر و گران تر نیز خواهد بود. امروز ما این فرصت را داریم که با ظرافت و مشارکت آینده ای دائمی تر بسازیم. بیایید این فرصت را از دست ندهیم.