عباس عبدی ، فعال سیاسی اصلاح طلب ، از رئیس جمهور در یک کانال تلگراف انتقاد کرد و با انتقاد از مراسم 5.5 برای سالگرد قاتل شهید رئیس جمهور.
“امید در ایران بسیار دشوار است ، اما از طرف دیگر ، ما باید به این وضعیت امیدوار باشیم و تحمل کنیم ، شاید ما به رفتار افسانه سیزیف محکوم شویم تا سنگ را به کوه ببرد ، اما تا رسیدن به قله پایین می رویم.”
شخصاً ، اگر امیدی وجود نداشته باشد ، من حتی اگر از نظر جسمی نفس بکشم می میرم. بدون ارزش هر وقت کمی خوشحال و امیدواریم ، باید اخبار ناامیدکننده بعدی را هضم یا تحمل کنیم.
4.3 این مراسم برای آقای ریزی می خواهد کسانی را که نمی توانند یک خط مثبت و معقول در مورد دوره مدیریت بنویسند ، بدست آورد. اما این برای من نیز مهم نیست ، اگر این یک جیب برکت و شخصی باشد ، برای من مهم نیست ، اما من به احتمال زیاد حاضر نیستم از جیب آنها خارج شوم.
اکنون من جامعه ای ندارم که جامعه ای را ایجاد کند که شعار عدالت را به وجود می آورد. با این حال ، آقای پزشکی باید یک توجیه منطقی ، مذهبی و اخلاقی از جیب کشور برای این هدر رفتن منابع داشته باشد. خوب بودن خوب است ، نه از جیب فقرا. آیا حاضرید برای چنین مراسمی به آقای پزشکان در بن تومان کمک کنید؟
او دستان خود را به دیگران و افرادی که از مدرسه محروم شده اند باز کرد ، که این یک اقدام مثبت است ، اما بودجه بزرگی که برای چنین مراسمی هزینه شده است چه کسی است؟ کدام کودک بد از آن سود می برد؟ من فکر می کنم عصبانیت و نفرت به آنها خشک است.
همه اینها به هزینه کسانی است که جان باختند. البته اگر مقامات چنین نگرانی را نداشته باشند ، این هیچ ارتباطی با ما ندارد؟
حداقل پس از تبلیغات مخرب ترامپ ، انتظار می رفت که شما تأیید نشود. من فقط این برنامه را ترک کردم ، جایی که ذهن خلاق و ضد دولت پدیدار شد. جالب اینجاست که مانند مساجد ، بیگانگان ما را معرفی می کنند.
بنا به دلایلی ، من نمی خواستم چیزی در مورد آن بنویسم ، اما آنچه فکر می کنم فکر می کنم خیلی بدتر از مرگ و ناامیدی بودم.