به گزارش خبرگزاری انتخابتو به نقل از مهر، گاردین نوشت: در عصری که حقیقت در محاصره است و هیچ چیز آنطور که به نظر می رسد نیست، چه چیزی می تواند ارزشمندتر از مرجع بودن باشد؟
مورگان فریمن بازیگری که نقش همه چیز را از رئیس جمهور ایالات متحده گرفته تا نلسون ماندلا، از دزد گرفته تا زندانی بازی کرده است، در یک تماس ویدیویی از نیویورک با صدایی که او را بسیار مشهور کرده است، چنین می گوید: اگر می خواهید صحبت کنید، واضح صحبت کنید، آخرین صامت های خود را به درستی تلفظ کنید و آرام صحبت کنید، زیرا صدای اکثر مردم بالاتر از حد معمول است.
اما صدای متمایز پیرمرد 88 ساله دیگر مال خودش نیست و مانند دیگر بازیگران هالیوود با هوش مصنوعی دست و پنجه نرم می کند که می تواند ظاهر و صدای بازیگران را تقلید کند. جیمز ارل جونز فقید پس از کناره گیری از سمت دارث ویدر، برای تقلید صدای او به هوش مصنوعی روی آورد. اما فریمن این کار را نکرد. او می گوید: «می دانید، من کمی وسواس دارم. من هم مثل بازیگران دیگر می گویم از من تقلید نکنید. من این را دوست ندارم. برای انجام این کارها باید پول پرداخت کنید. اگر می خواهید این کار را بدون اجازه من انجام دهید، از من دزدی می کنید.
آیا قبلا این اتفاق افتاده است؟ پاسخ این است: من به شما می گویم، وکلای من خیلی خیلی سرشان شلوغ است و در این مورد شکایت کرده اند، پیگیر هستند و زیاد است.
فریمن به همان اندازه در مورد تیلی نوروود، بازیگر کاملا مصنوعی که به عنوان اولین “بازیگر هوش مصنوعی” معرفی شد، بی میل است: “هیچکس او را دوست ندارد زیرا واقعی نیست، اما او می تواند نقش یک شخص واقعی را بازی کند… وظیفه اتحادیه است که بازیگران را به راه بیندازد، بنابراین درگیری وجود دارد.”
فریمن این مصاحبه را برای تبلیغ Now You See Me: Now You Don’t، سومین فیلم از این سه گانه درباره گروهی از جادوگران به نام چهار اسب سوار که از ترفندهای جادویی برای انجام دزدی های جسورانه استفاده می کنند، انجام داد. این فیلم که در یک عمارت 150 ساله در نزدیکی بوداپست فیلمبرداری شده است، در نقش تادئوس برادلی جادوگر، یک دشمن در فیلم اول، یک متحد در فیلم دوم، و اکنون یک مربی که با لباس تنگ هری هودینی در سالنی از آینه ها ظاهر می شود، ظاهر می شود. در این فیلم، کارگردان روبن فلیشر به جای استقبال از جلوه‌های ویژه از طریق هوش مصنوعی، مسیر مخالف را پیش گرفت و شعبده‌بازانی را استخدام کرد تا ترفندهای واقعی را به بازیگران آموزش دهند.
اولین پیروزی در سن 12 سالگی به دست آمد
فریمن همیشه از هنر و هنر حاصل از تلاش قدردانی کرده است. آغاز زندگی او ساده بود. پدرش آرایشگر و مادرش معلم بود. او در ممفیس، تنسی به دنیا آمد و بیشتر عمر خود را در جیم کرو جنوبی نزدیک می سی سی پی گذراند. اما از آنجایی که خیلی جوان بود، می دانست چه می خواهد بکند. در سن 12 سالگی، او برنده یک رقابت در سطح ایالتی شد. در دوران دبیرستان، او در یک برنامه رادیویی در نشویل اجرا کرد و این تجربه را به یاد می‌آورد: من تشویق‌کننده‌ترین معلمانی را داشتم که می‌توانید تصور کنید. یکی از معلمانم یک روز به من گفت که می توانی هر کجا که می خواهی بروی و هر کاری می خواهی بکن.
و به این ترتیب ادامه می یابد: اما یک جدول زمانی وجود داشت. من در سال های نوجوانی مجذوب پرواز بودم و وقتی از دبیرستان فارغ التحصیل شدم با این فکر که خلبان جنگنده شوم وارد نیروی هوایی شدم و تا اینکه وارد کابین مربی شدم متوجه شدم: “این چیزی نیست که من می خواهم.” من در سن برناردینو در پایگاه نیروی هوایی نورتون مستقر هستم، که فقط 45 دقیقه با اتوبوس از لس آنجلس فاصله دارد. سرنوشت یک شکارچی است!
و سرنوشت تا آنجا پیش رفت که او در بیش از 100 فیلم، از «آمیستاد» و «هفت» تا «نابخشوده» و «شوالیه تاریکی» و ده‌ها سریال تلویزیونی و مستند ظاهر شد. در دهه 1970، او در 780 قسمت از مجموعه تلویزیونی کودکان The Electric Company ظاهر شد، اما شکست بزرگ او در هالیوود در سال 1987 اتفاق افتاد، زمانی که او تقریباً 50 سال داشت. او در «Sreet Smart» نقش یک دلال شیطانی را بازی کرد و نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. دو سال بعد، او در فیلم‌های Driving for Miss Daisy (با بازی در نقش هوک کولبرن، راننده یک بیوه یهودی) و Honor در مورد یک هنگ آفریقایی-آمریکایی در جنگ داخلی ظاهر شد. از آن زمان، موفقیت به دنبال موفقیت بوده است.
فریمن می‌گوید: «اگر کاری انجام دهید که مورد استقبال قرار گیرد و سال‌ها طول بکشد، مردم در مورد شما صحبت خواهند کرد و این احساس خوبی دارد.
آیا او این حس را در Shawshank Redemption تجربه کرد؟ می خندد و می گوید: بله. انگار تا به حال در فیلم دیگری بازی نکرده ام.
فیلمی که اولین فیلم تاریخ است
در Shawshank Redemption، او نقش یک زندانی کارکشته را بازی می کند که با یک زندانی جدید با بازی تیم رابینز دوست می شود. این فیلم زمانی که در سال 1994 اکران شد در گیشه شکست خورد، اما با اکران ویدیویی فروش خوبی داشت. این فیلم در حال حاضر در فهرست 250 فیلم برتر پایگاه IMDb در رتبه اول قرار دارد و در سال 2006 از سوی خوانندگان مجله «امپایر» به عنوان بهترین فیلم تمام دوران انتخاب شد. همانطور که “آرواره ها” یا “جنگ ستارگان” بدون موسیقی جان ویلیامز غیرقابل تصور است، “شاوشنک” نیز بدون ارائه کنایه آمیز فریمن در فیلم، نیمی از ارزش خود را از دست می دهد.
فریمن دیدگاه های خاص خود را در مورد محبوبیت فیلم دارد. او می‌گوید: همیشه می‌گویم این فیلم فیلمی درباره دوستی دو مرد است. پس آنها هم فراز و نشیب ها و سختی های خاص خود را داشتند. و این چیزی است که آنها در زندان هستند و این امید و رستگاری و مقاومت را تجربه می کنند. این فیلم به نوعی وجدان مردم را در همه جا تسخیر کرده است. این فیلم در زمان اکران اصلا عملکرد خوبی نداشت. آیا می دانید چرا مردم نمی توانند نام Shawshank Redemption را به خاطر بسپارند؟ این فیلم عالی را دیدند و با خود گفتند شنک چه بود… شیم… سانک… اگر در دهانت نچرخد، همین، مثل این است که در آب مرده ای. به همین سادگی است!
فریمن برای بازی در نقش دستیار باشگاه بوکس و بوکسور سابق در درام ورزشی میلیون دلاری (2004) کلینت ایستوود برنده جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش مکمل مرد شد. او 5 سال بعد دوباره با ایستوود متحد شد و برای بازی در نقش ماندلا در فیلم نشکن (2009) نامزد جایزه اسکار شد.
این فیلم داستان این بود که چگونه در زمان میزبانی آفریقای جنوبی در جام جهانی 1995، رئیس جمهور آفریقای جنوبی از قدرت ورزش برای التیام زخم های آپارتاید، به ویژه راگبی، ورزش مورد علاقه آفریقا استفاده کرد. فریمن در مورد ماندلا چنین می گوید: زمانی که کتابش به نام راه طولانی آزادی منتشر شد و او در حال برگزاری کنفرانس مطبوعاتی بود، خبرنگاری به صراحت از او پرسید: اگر از کتابت فیلم ساخته می شد، چه کسی را می خواستی به تصویر بکشی؟ گفت: مورگان فریمن.
باید دستت را بگیرم
تهیه کننده فیلم آنانت سینگ که حقوق فیلم این کتاب را خریده بود، این دو مرد را به هم مرتبط کرد. به گفته وی، فریمن می گوید: [ماندلا] اگر چنین اتفاقی بیفتد و من با شما بازی کنم، می‌خواهم با شما تماس بگیرم زیرا گفتم باید دستت را بگیرم و او این کار را کرد. هر وقت به هم نزدیک بودیم می توانستم بروم و با او وقت بگذرانم و به معنای واقعی کلمه دستش را بگیرم و به حرفش گوش کنم. بازی کردن با او واقعا لذت بخش بود. فکر می کنم تقریباً شبیه او بودم.
او از ماندلا که در سال 2013 درگذشت، مردی با اعتماد به نفس و متواضع یاد می کند و می گوید: فیلم را به او نشان دادیم و گفت: شاید الان مرا به یاد بیاورند. ماندلا واقعا متواضع بود. شخصیت او در خارج از زندان با شخصیتی که 27 سال در زندان گذرانده بود، تفاوتی نداشت.
البته فریمن در طول دوران حرفه ای خود بدون ایراد نبوده است. در این میان می توان فیلم «غرور افتخار» به کارگردانی برایان دی پالما اکران سال 1990 با بازی تام هنکس، بروس ویلیس و ملانی گریفیث را برشمرد. اگرچه این فیلم اکنون به شهرتی تقریباً افسانه ای دست یافته است، اما مورد انتقاد قرار گرفته است.
این کار را درست انجام دهید و بقیه خود به خود رسیدگی خواهند کرد
فریمن وقتی از او می‌پرسند که آیا از چنین شکست‌هایی درس گرفته است، می‌گوید: نمی‌دانم واقعاً می‌توانم بگویم یاد گرفته‌ام یا نه. کاری که من سعی می کنم انجام دهم این است که کار خوبی انجام دهم. این کار را درست انجام دهید و بقیه خود به خود رسیدگی خواهند کرد. نمی‌دانم این درسی است که در کار آموختم یا نه. فکر می‌کنم این درسی است که من همیشه می‌دانستم. بازیگری را از دبستان شروع کردم و همیشه دوست داشتم این کار را انجام دهم، چه فکر کنم چه نباشد.
فریمن به طور خستگی ناپذیری از نامزدی باراک اوباما برای ریاست جمهوری سال 2008 حمایت کرد و صدای خود را در معرفی ویدیویی هیلاری کلینتون در کنوانسیون ملی دموکرات ها در سال 2016 مشارکت داد. او در سال های اخیر با اصطلاحات «ماه تاریخ سیاه» و «آفریقایی آمریکایی» مخالفت کرده است.
آیا دونالد ترامپ اکنون که شروع به بازنویسی تاریخ سیاه‌پوستان می‌کند، همچنان اینطور فکر می‌کند؟ می گوید: نه، من به ماه تاریخ سیاه اعتقادی ندارم. این آن را از تاریخ آمریکا متمایز می کند. من بدم نمی آید که به من سیاه بگویند. این من هستم. من نمی‌خواهم مرا آفریقایی آمریکایی خطاب کنند. من آفریقایی نیستم و نکته اینجاست. من این را می گویم.
فریمن در پاسخ به سوالی درباره افکارش در مورد دور دوم ریاست جمهوری ترامپ، مکثی می کند و سپس زیر لب زیر لب می گوید: «من نمی خواهم در مورد سیاست صحبت کنم…
من علاقه ای به بازنشستگی ندارم
در سال 2008، دست چپ فریمن به دلیل آسیب عصبی ناشی از یک تصادف رانندگی در می سی سی پی فلج شد. اکیپ های اورژانس مجبور شدند وی را به سختی از خودرو خارج کنند زیرا خودروی وی از جاده خارج شد و چندین بار واژگون شد. او در مراسم اسکار 2023 روی صحنه ظاهر شد و بازوی چپ مارگو رابی را در دست داشت. بازیگر «راننده خانم دیزی» برادران وارنر او با دستکش مشکی در دست چپ و کت و شلوار مشکی صدمین سال تاسیس شرکتش را گرامی داشت. توییتر پر از سوال در مورد پوشش او در بزرگترین شب فیلم بود.
او در سال 2010 در مصاحبه ای با مجله پیپل در مورد دستش گفت: آسیب عصبی داشتم و هنوز خوب نشده و نمی توانم دستم را تکان دهم.
اگرچه مورگان برای ترمیم آسیب عصبی تحت عمل جراحی قرار گرفت، اما دست چپ او همچنان بی حرکت است. مصدومیت بازیگر «گلوری» را مجبور کرد تا یاد بگیرد که چگونه کارهای روزمره را تنها با دست راست انجام دهد.
او در مصاحبه ای با Esquire در سال 2012، وقتی توضیح داد که چگونه بازی گلف یک دست خود را اقتباس کرده است، گفت: “من با یک دست بازی می کنم.” من فقط با دست راستم گلف بازی می کنم.
او از آن زمان برای کمک به درد مزمن و حفظ جریان خون دستکش های فشاری می پوشد. این باعث شد که او استفاده از جت شخصی خود را متوقف کند. فریمن پرواز را آموخت، در سال 2002 گواهینامه خود را دریافت کرد و حداقل 3 هواپیما داشت. در حالی که این به معنای تحقق رویای جوانی او برای تبدیل شدن به یک خلبان جنگنده نبود، برای رفت و آمد از می سی سی پی به هالیوود عالی بود. قاطعانه می گوید: برای پرواز به 2 دست نیاز داری…
او بیش از 60 سال است که در سینما بازی می کند، اما قصد بازنشستگی ندارد و می گوید: گاهی به بازنشستگی فکر می کنم، اما وقتی مدیر برنامه هایم می گوید فلانی تو را می خواهد یا پیشنهاد داد، همه چیز تمام می شود و می پرسم: چقدر پول می دهد، کجا خواهیم بود؟
می گوید: اشتیاق هنوز هست. موافقم که کمی محو شده است، اما برای ایجاد تفاوت قابل توجه کافی نیست.
«Now You See Me: Now You Don’t» از 14 نوامبر در سینماهای انگلستان و از 13 نوامبر در سینماهای استرالیا اکران می شود.
۲۴۲۲۴۳
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین