وی در طول فعالیت های سازمان و بعدها وزارت میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری تنها معاون یا وزیر این وزارتخانه مهم نبود، بلکه فردی غیرتخصصی و شاید نسبتاً آشنا با الفبای این وزارتخانه بود. منطقه؛ این سازمان (وزارت) در سی سال گذشته، به ویژه پس از هر ادغام، همواره شاهد سایه سیاست بر فرهنگ، هنر و اقتصاد بوده است. نامربوط، ناآشنا، سیاسی و غیره. به دلیل حضور افراد، همیشه نسبت به نسخه اصلی نقش حاشیه ای داشته است. این امر باعث شده تا ماموریت اصلی این وزارتخانه مخدوش و ناکارآمد بماند. قطعا؛ در این میان نباید از مدیریت عالی که متشکل از افراد حساس و موثری چون معزالدین و مرعشی است به راحتی گذشت.
عزت الله ضرغامی وزیر فعال رسانه ای دولت سیزدهم در روز پذیرش صالحی امیری در دژ آزادی نکاتی را مطرح کرد که به عنوان عملکرد و موفقیت حضورش در این وزارتخانه نیاز به تأمل و اظهار نظر اجمالی دارد:
1- صالحی امیری روز چهارشنبه پس از دریافت رای اعتماد از مجلس، مانند سایر وزرا تا روز شنبه به محل کار خود نرفت و منتظر بازگشت وزیر سابق از سفر اربعین بود. صالحی امیری با این رفتار خود به نوعی به اصول اخلاقی خود عمل کرد و با حمایت از ضرغامی برای تصاحب کرسی قلعه دین خود را ادا کرد.
ضرغامی در مراسم استقبال گفت که اولین جلسه معاونان وزیر با حضور آقای صالحی امیری برگزار شد. با وجود اینکه جلسات هماهنگی با آقای صالحی امیری از مدت ها قبل شروع شده است، اما معاونان وزیر جلسات و تعاملات خوبی با آقای صالحی امیری داشتند و صالحی امیری را در نگارش برنامه یاری کردند.
اگرچه این تعاملات بیانگر رفتار اخلاقی و حرفه ای ضرغامی و صالحی امیری نیز بوده و در دوره های گذشته کمتر دیده شده است. اما اگر ارائه برنامه کاری ارائه شده به مجلس با موافقت معاونین وزیر صورت گرفته باشد، این نشان می دهد که نمایندگان در این سه سال موفق بوده اند و همین نظر ادامه خواهد داشت. نظرات کارشناسان فعالان، کارشناسان بخش دولتی و خصوصی و کارشناسان در برنامه ها منعکس نشده و مورد توجه قرار نگرفته است.
با وجود اینکه صالحی امیری در دقیقه 90 با برگزاری دو سه جلسه کوتاه با تشکل های گردشگری حمایت هواداران را پس گرفت. این در حالی است که اکثر آنها از تهیه کنندگان برنامه های وزیر اطلاعی ندارند. انتقادات بسیاری از فعالان، فعالان و برخی از کمیسیون های مختلف شورای اسلامی به صالحی امیری، ارائه برنامه ضعیف، ناکارآمد و کلی است. مضافاً اینکه دیدگاه ایشان نسبت به مناطق و تعیین حدود، نگرانی فعالان میراث فرهنگی و فعالان این حوزه را برانگیخته است.
2- ضرغامی از تعامل خود با ائمه جماعات سراسر کشور گفت. ای کاش بیان می کرد که چه جلسات و توافقات موثری در خصوص مساجد و سازمان های بنیاد یا نهادهای مرتبط داشتند؟ اگر این جلسات مؤثر بوده است، پس چرا درهای مساجد همچنان به روی گردشگران داخلی (خارجی) بسته است و چرا از ظرفیت مساجد در مکان امن و تمیز استفاده نمی شود؟
اماکن مذهبی در همه جای دنیا به عنوان یک ظرفیت نادیده گرفته شده دیده می شود و در کشور ما حتی در ساعات نماز (تجربه شخصی نویسنده در نماز صبح) درهای ورودی مساجد محلی در یک منطقه توریستی بسته می شود و حتی وجود دارد. امکان دعا استفاده از توالت نیز ممنوع است.
برخلاف صحبت‌های مکرر ضرگامی در رسانه‌ها و شبکه‌های اجتماعی درباره موضوع بهداشت و درمان و بازدید از خدمات، به نظر می‌رسد در پایان مسئولیت ضرگامی هیچ برنامه و تدبیر اجرایی خاصی ارائه نشده است.
3- ضرغامی لغو روادید با 30 کشور جهان و امکان سفر 3.5 میلیارد گردشگر بدون ویزا به ایران را مهمترین موفقیت خود می داند. این وزارتخانه با وجود اینکه چندین سال از شروع به کارش می گذرد، آمار ماهواره ای و آمار دقیقی از ورود گردشگر ندارد. کاش توضیح می داد که چه تعداد از این 3.5 میلیارد گردشگر با وجود بحران های فراوان در منطقه، لغو تورها و تعطیلی سفارت ها در جدول ناکافی گردشگری ایران قرار می گیرند…
وزیر سابق نباید تحقیق کرده باشد که بسیاری از کشورها روادید را لغو کرده اند، خروج گردشگران محدود بوده یا مقصد ایران برای آنها جذاب نیست. فقط فهرست کردن کشورها باعث جذب گردشگر نمی شود.
در ضمن؛ برخی از کارشناسان حوزه گردشگری و سفر معتقدند لغو روادید به معنای رونق بخش گردشگری نیست، شاید لغو روادید یکی از شاخص های افزایش سفر است که منجر به کاهش هزینه سفر می شود. ، با این حال; ویزاهای دو طرفه و لغو روادید با کشورهای عمدتا توریستی در اولویت هستند و برای لغو باید چارچوب های مختلفی را در نظر گرفت که به نفع صنعت گردشگری ایران است.
بهتر است ویزای کشورهایی که رتبه اقتصادی بالایی دارند لغو شود. به طور متوسط یک گردشگر اروپایی باید هزینه پرواز، تور و غیره را بپردازد. 2000 تا 2500 یورو خرج می کند. او مبلغ قابل توجهی را صرف خرید سوغاتی و صنایع دستی می کند. عموماً مسافری از کشوری با اقتصاد ضعیف تر نمی تواند چنین کمکی به کشور کند.
4- اگرچه از ضرغامی به عنوان یکی از مهم ترین وزرای دولت سیزدهم یاد می شود. به گفته بسیاری از کارشناسان و فعالان، او بیشتر وقت خود را صرف مسائل خارج از حوزه مسئولیت خود کرده است.
بسیاری از آنها با موضع گیری در شبکه های اجتماعی غیرمرتبط با حوزه فعالیت خود و بیان دیدگاه های مختلف، از جمله کمک به آبیاری و کشاورزی در پاسارگاد، افتتاح کارخانه یا مراکز غیر مرتبط در کرمانشاه و … تاثیر منفی بر افکار عمومی ایجاد کردند. .
5- برگزاری منظم جلسات شورای عالی میراث فرهنگی و گردشگری که مهمترین مرجع در تصمیم گیری های قانونی است و تشکیل جلسات مستمر با تشکل های کشوری از سه حوزه تخصصی، گروه های علمی- دانشگاهی و اصحاب رسانه از جمله مواردی بود که ضرغامی به آن اشاره کرد. می تواند در این فرآیند رسیدگی کند. ظرفیتی که او در دولت داشت به نتایج مثبتی منجر شد.
وی با بهره گیری از خرد جمعی اساتید، مدیران و فعالان و با هماهنگی و هم افزایی تمامی ارکان و ذینفعان توانست در نتیجه کار خود به نتایج مطلوب و قابل دفاعی دست یابد. بر خلاف وجود انتقادات جدی به عملکرد وزیر سابق و انتظار اهمیت دادن وزیر جدید (صالحی امیری) به حل مشکلات دوران ضرغامی، باید به سمت عدالت توجه شود و تلاش های وزیر سابق باید در نظر گرفته شود. خدمت به عنوان وزیر در پایان دوره کرونا، فعال سازی ویزای ایران برای شروع تورهای ورودی پس از کرونا، کمک به رفع مشکلات هتل ها و مراکز پذیرایی تعطیل شده به دلیل عیب روسری، پیگیری مراحل ثبت نام در امور جهانی و برگزاری انتخابات. از سوی برخی مدیران کارآمد و نمایندگان مجلس قدردانی شد.
* روزنامه نگار
46333
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین