استقلالی ها در یکی از حساس ترین لحظات فصل همچنان از ورزشگاه آزادی دور هستند. ورزشگاهی که سال ها میزبان آبی ها بود به دلیل پروژه طولانی مدت بازسازی غیرقابل دسترسی است و گفته می شود تا پایان سال ۱۴۰۵ آماده نخواهد شد.
پیام واضحی که ساپینتو در کنفرانس مطبوعاتی قبل از بازی الوحدات داد این بود: “قدرت ما در هواداران ماست”. اما زمانی که بازی ها به دست شهدای شهر بیت المقدس با ظرفیت تقریبی 10 هزار نفر واگذار می شود، ناگزیر است که همین قدرت ذاتی استقلال نیز کاهش یابد. سرمربی پرتغالی می گوید تفاوت فشار زمین ها و سکوهای آزادی نسبت به ورزشگاه های دیگر «از زمین تا آسمان» است و این موضوع یک امتیاز حیاتی را از تیمش می گیرد.
ساپینتو اعلام کرد که آنها گزینه های جایگزین را با مدیریت باشگاه در میان گذاشته اند. حتی ورزشگاه پارس شیراز هم روی میز بود اما شرایط میزبانی مهیا نشد. به گفته وی، موضوع فقط جغرافیا نیست. کیفیت میزبانی، دسترسی، امنیت روانی بازیکنان و البته حجم و حجم مخاطب تعیین کننده است. استقلالی ها که باید برای نجات راه آسیا می جنگیدند، حالا باید در ورزشگاهی بازی کنند که جایگاه دوازدهم را از نظر ظرفیت و زیرساخت محدود می کند.
پیام دوم ساپینتو عمل گرایانه بود: تا زمانی که آزادی وجود ندارد، شهر اورشلیم باید «رام شود». او از هواداران خواست تا جای ممکن جایگاه ها را پر کنند. زیرا در بازی های بسته و فرسایشی (مثل این نبرد با واحدهای دفاعی)، فشار مداوم سکوها همان میلی متر از دست رفته را ایجاد می کند که بازی را به نفع تیم میزبان کج می کند. به زبان ساده، اگر آزادی «توربو» استقلال انرژی بود، این تیم اکنون می توانست با سر و صدای کمتر به نتایج بهره وری بالاتری دست پیدا کند.
از منظر فنی، این فاصله بدون هزینه نیست. تیم ساپینتو برای شکستن خط دفاعی 5-4-1 حریف به ریتم سریع، صبر و تداوم حمله نیاز دارد. مولفه هایی که با نوسانات و تشویق جهانی پایدارتر می شوند. کاهش طبیعی شدت صدا و تعداد تشویق کنندگان در شهر اورشلیم این تداوم را تهدید می کند. سرمربی استقلال رکورست گفت: بدون حضور پررنگ هواداران، بسیاری از امتیازات میزبان از بین می رود. بنابراین این کسری باید با انضباط تاکتیکی، مدیریت عاطفی و صدای بی وقفه همان 10 هزار نفر جبران شود.
نتیجه گیری ساپینتو روشن بود: استقلال فعلا آزادی ندارد اما فینال های او ادامه دارد. او وعده غیرممکن را نداد. او صرفاً خواستار به حداکثر رساندن سکوی موجود شد: “بیا، 90 دقیقه تشویق کن و اجازه نده بازی حتی یک لحظه ساکت شود.” در غیاب آزادی، تنها سلاحی که می تواند کمبود ظرفیت را جبران کند، «آزادی بیان» است; به خصوص اینکه حالا نتیجه دیدار مقابل الوحدات مسیر صعود استقلال را به آسیا مشخص خواهد کرد.