خانواده های کابل ، پایتخت افغانستان ، برای دسترسی به آب با مشکلات دشواری روبرو هستند.
اسد الله ، یک خانواده چهار نفره ، می گوید که او از زمان خشک شدن چاه ها چهار سال پیش ، هر روز سعی در تأمین آب خانواده کرده است.
وی گفت: “نزدیکترین منبع آب حداقل نیم ساعت از آن فاصله دارد.” ما با بشکه سازگار بودیم. بعضی اوقات ما آب می گیریم و گاهی اوقات نه ، یقین وجود ندارد. آوردن آب دو تا سه ساعت طول می کشد و بعد باید بشکه ها را به خانه منتقل کنیم.
این خانواده برای آوردن آب باید روزانه 2 تا 5 بار سفر کنند. فرزندان اسد الله به طور جدی خسته و از مدرسه محروم هستند. همسرش می گوید: ما سه فرزندم را با بشکه آب می شستیم. اگر 2 تا 5 دست داشته باشیم ، فقط با دو بشکه شستشو می دهیم. ما خودمان را آنقدر شستشو می دهیم که آب وجود ندارد ، حتی در یک کوزه آب ، دو درخشش.
کمبود آب سالم نیز عواقب سلامتی داشته است. اسد الله زخم معده دارد و شوهرش عفونت باکتریایی دارد.
گزارشی از شبکه تحلیلگران افغان هشدار داده است که می توان منابع آب زیرزمینی کابل را تا سال 2030 تکمیل کرد و سایر شهرهای افغانستان ممکن است با خشکسالی جدی روبرو شوند.
تخصص منابع آب و محیط زیست نجیب الله صدید ، “اگر به رودخانه کابل فکر می کنید ، تنها 2 درصد از سال خشک شده است ، اما اکنون 2 تا 6 ماه خشک است.” کاهش جریان آب در این حوضه بسیار زیاد است و یکی از بیشترین مناطق فشار آب افغانستان است.
هر منطقه از کابل باید یک منبع آب ثبت شده داشته باشد و راندمان مصرف خانه را افزایش دهد و باید توسط مصرف کنندگان آب بزرگ حسابرسی شود.
سازمان ملل همچنین گزارش داد که تقریباً 5 میلیون نفر از جمعیت افغانستان به دلیل درگیری ، بحران اقتصادی و خشکسالی طولانی مدت به کمک های بشردوستانه نیاز دارند.