افزایش تحقیقات نشان می دهد که پیاده روی به عقب ممکن است از مزایای سلامتی باورنکردنی مانند بهبود وضعیت بدن ، کاهش درد کمر ، تقویت عضلات و حتی افزایش غلظت و سلامتی مغز برخوردار باشد.
در حقیقت ، پیاده روی می تواند استرس موثری را بر روی عضلات خاصی که در حالت پیاده روی طبیعی فعال نمی شوند ، ایجاد کند ، بنابراین به بهبود وضعیت جسمی کمک می کند. نیاز به توجه بیشتر در طول این مدل حرکتی نیز برای ذهن مفید است.
راه رفتن به عقب می تواند وظیفه کشش ، گسترش و پشتیبانی و قدرت در برابر حرکات ناگهانی عضلات کمر ، عضلات کمر و ستون فقرات در برابر حرکات ناگهانی یا فشار خارجی باشد.
این نوع پیاده روی را به طور موثرتری فعال کنید زیرا فشار بیشتری به این عضلات ایجاد می کند. این می تواند عملکرد این عضلات را تقویت و بهبود بخشد و در نهایت به کاهش درد کمر و بهبود وضعیت کلی بدن کمک کند.
مجله بیومکانیکی بیومکانیکی منتشر شده و مطالعه پیاده روی در بیماران مبتلا به کمردرد مزمن ، مطالعه ای است که از عضلات بیشتر خبر می دهد.
جنت دافک ، متخصص بیومکانیکی ، که بیش از 5 سال تجربه در طول ماه مارس داشت ، مطالعه ای را انجام داد که در آن پنج ورزشکار پس از تمرین پیاده روی از کاهش درد خبر دادند. به گفته وی ، “تحقیقات ما نشان داده است که پیاده روی به عقب فواید درد کمر است زیرا عضلات همسترینگ کشیده شده است ، ما می دانیم که همسترینگ سخت و سخت اغلب یکی از دلایل کمردرد است.
کارشناسان احتمالاً نوعی ورزش مغز هستند ، زیرا مشکل زمینه های مغز و تصمیم گیری در هنگام بازگشت به عقب فعال تر است.
سومین مطالعه سال از شرکت کنندگان خواسته است تا رنگ و کلمه خود را آزمایش کنند ، به طوری که آنها به سرعت در حالی که در جهات مختلف قدم می زنند ، نام کلمه نوشتاری را در جهات مختلف می گویند. جالب اینجاست که کار نشان می دهد که سریعترین زمان متعلق به پیاده روی عقب مانده برای پاسخ به علائم است و الگوی حرکت ذهن را واضح تر می کند.
علاوه بر این ، براساس تعدادی از مقاله های منتشر شده در مجله ورزش و علوم بهداشت 2 ، بازده می تواند ضربان قلب و میزان مصرف اکسیژن را به 5 ٪ تا 5 ٪ به جلو افزایش دهد ، این به معنای سوزاندن تا 5 ٪ کالری است.
کارشناسان معتقدند که این افزایش مصرف انرژی در اثر درگیری بیشتر عضلات برای حفظ تعادل ، هماهنگی و ثبات ایجاد می شود.
هنگامی که به پاها باز می گردد ، هنگامی که به پاشنه روی زمین باز می گردد ، الگوی توزیع فشار را در مفصل زانو تغییر می دهد ، بنابراین فشار بر روی مناطق موجود در آرتروز را کاهش می دهد.
این مسیر پیاده روی همچنین تعادل و هماهنگی را بهبود می بخشد ، بنابراین خطر و سایر صدمات را کاهش می دهد. این امر به ویژه برای افراد مسن با استخوان های شکننده تر مفید است.
همانطور که به عقب می رود ، عضلات متفاوت از قدم زدن به جلو و همچنین محافظت از زانو را با تغییر توزیع فشار از زانو به مفصل مچ پا تقویت می کند. به گفته یک فیزیولوژیست ورزشی ، جردن بورمن ، “در حال عقب رفتن عضلات ، چهار و باسن بیشتر از راه رفتن به جلو پیچ خورده است.”
اگر می خواهید به کارهای روزمره خود اضافه کنید ، باید مراقب باشید و موارد زیر را در نظر بگیرید:
Ile به آرامی و مداوم شروع می شود.
Ile یک منطقه امن و یک سطح صاف و بدون مانع را انتخاب کنید.
ـ از وضعیت جسمی خود به درستی محافظت کنید.
از یک دوست پیاده روی کمک بگیرید.
ابتدا تردمیل را امتحان کنید.