پایان نظم قدیمی؛ آغاز دوران تاکایچی در حزب لیبرال دموکرات

بعدی- ویلیام اسپوزاتو، خبرنگار بخش بین المللی مجله فارین پالیسی

به گزارش مجله فارن پالیسی انتخابتو، سانائه تاکایچی، رهبر حزب لیبرال دموکرات ژاپن، اولین زنی بود که در تاریخ ژاپن نخست وزیر شد و یکی از تابوهای سیاسی دیرینه این کشور را شکست. او به یک ائتلاف کوچک و پوپولیستی پیوست تا اکثریت شکننده ای را در اولین رای پارلمان به دست آورد. با این حال، او کار دشوار و آینده ای مبهم در پیش دارد. آینده ای که می تواند او را مجبور به برگزاری انتخابات زودهنگام قبل از اجرای برنامه های بلندپروازانه خود کند.

تاکایچی و گردش به راست؛ بازگشت ناسیونالیسم به قلب قدرت ژاپن

تاکایچی 64 ساله جایگزین شیگرو ایشیبا شد. این رهبر پس از شکست حزب در انتخابات مجلس اعیان در ماه ژوئیه از قدرت برکنار شد. در این انتخابات، حزب حاکم لیبرال دموکرات برای اولین بار نتوانست اکثریت هر دو مجلس پارلمان را به دست آورد. مسیر تاکایچی برای پیروزی آسان و هموار نبود. پس از انتخاب وی به عنوان رهبر حزب در 4 اکتبر، تردیدهای جدی در مورد اینکه آیا او می تواند حمایت کافی در پارلمان کسب کند یا خیر، به وجود آمد. به ویژه پس از پایان همکاری 26 ساله حزب مذهبی کومیتو با حزب لیبرال دموکرات ژاپن.

در پاسخ به این بحران، تاکایچی تصمیم گرفت حزب لیبرال دموکرات را به سمت راست سیاسی سوق دهد. او با حزب نوپا «نوآوری ژاپن» متحد شد. آنها گروهی از سیاستمداران عمدتاً از منطقه کانسای و شهر اصلی اوزاکا بودند. حزب از طریق مجموعه ای از اهداف گاه متضاد به محبوبیت دست یافت. از یک سو، وعده پایان دادن به سلطه چندین دهه حزب لیبرال دموکرات ژاپن را می دهد، در حالی که از سوی دیگر، شعارهایی مانند تمرکززدایی، کاهش مالیات و هزینه های دولتی را مطرح می کند و رسما اوساکا را به عنوان «شهر شماره دو ژاپن» و پایتخت حامی آن معرفی می کند. با این حال، یوکوهاما، در واقع در جنوب توکیو، دومین شهر بزرگ این کشور است.

ائتلاف تازه تشکیل شده اکنون بیش از هر زمان دیگری دیدگاه های شخصی سنائه تاکایچی را منعکس می کند. تاکایچی یک بازدیدکننده دائمی از معبد جنجالی یاسوکونی در مرکز توکیو است. در اینجا یک بنای یادبود یادبود کشته شدگان جنگ در ژاپن، از جمله بسیاری از جنایتکاران جنگی، و جنگ جهانی دوم وجود دارد. موزه ای وجود دارد که روایتی ملی گرایانه و تحریف شده از جنگ جهانی دوم را ارائه می دهد. در حالی که برخی از نخست وزیران سابق مانند شینزو آبه این دیدارها را “اقدامی مذهبی و شخصی” توصیف کرده اند، چین و کره جنوبی همیشه با خشم و انتقاد شدید واکنش نشان داده اند.

تاکایچی می خواهد تا حد امکان نیروهای دفاع شخصی ژاپن را تقویت کند. این برنامه ای است که قبلاً ادامه داشته است و هدف آن افزایش بودجه دفاعی به دو درصد تولید ناخالص داخلی تا سال 2027 است. در حالی که هنوز هدف جدیدی تعیین نکرده است، گزارش هایی وجود دارد که می تواند بودجه نظامی را به حدود پنج درصد تولید ناخالص داخلی افزایش دهد. سطح درخواستی از ژاپن در زمان دولت ترامپ.

تاکایچی و دشواری صحبت با رئیس جمهور غیرقابل پیش بینی

یکی از اولین چالش های نخست وزیر جدید در سیاست خارجی، مذاکرات آتی با دونالد ترامپ است. رئیس‌جمهور آمریکا از ژاپن خواسته است که تقریباً کل هزینه پایگاه‌های نظامی آمریکا در خاک این کشور را پوشش دهد، با این استدلال که این پایگاه‌ها دیگر مستقیماً در خدمت منافع آمریکا نیستند. (همانطور که تحلیلگران خاطرنشان کردند، اگر فرصت داده شود، چین احتمالاً پیشنهادات مالی بسیار سخاوتمندانه تری ارائه خواهد کرد.) این موضوع به زودی در مرکز گفتگوها قرار خواهد گرفت، زیرا تاکایچی کمتر از یک هفته فرصت دارد تا قبل از دیدار رسمی خود با ترامپ در 27 و 29 اکتبر آماده مذاکرات شود.

جاکوب ام شلزینگر، رئیس بنیاد آمریکا و ژاپن که ماموریتش گسترش روابط دوجانبه بین دو کشور است، می گوید: «تاکایچی خود را وارث سیاسی شینزو آبه می داند که استاندارد طلایی مهارت های دیپلماتیک را در تعامل با ترامپ ترک کرد». مشکل واقعی او در این رابطه فقط پیروی از سیاست های آبه نیست، بلکه توانایی خشنود کردن رئیس جمهور با خلق و خوی غیرقابل پیش بینی است. او تأکید می کند: «همچنین می تواند جالب باشد زیرا سابقه کار ترامپ با رهبران زن چه در ایالات متحده و چه در خارج از کشور در بهترین حالت، پرتنش و پرتنش بوده است».

اولین و یکی از سخت ترین چالش های پیش روی Sanae Takaichi، توافق تجاری با حاشیه بالا بین ایالات متحده و ژاپن است. این توافق در زمان دولت شیگرو ایشیبا حاصل شد. اگرچه توکیو در آن زمان توانست با کاهش مالیات واردات خودرو فرصتی برای نجات اقتصاد تویوتا ارائه دهد، اما در ازای آن یک معامله آشکارا یک طرفه را پذیرفت: تعهد به سرمایه‌گذاری 550 میلیارد دلاری در پروژه‌هایی که مستقیماً تحت دولت ترامپ انتخاب شده بودند و 90 درصد سود آن به ایالات متحده می‌رفت. تاکایچی به تمایل خود برای بازنگری در قرارداد اشاره کرده است، اما به نظر می رسد قصد دارد با استناد به بندهای فنی و پیچیده قرارداد، زمان بخرد و از تمدید کامل جلوگیری کند.

پوپولیسم اقتصادی با طعم تاچریسم

در حوزه اقتصاد داخلی، رویکرد تاکایچی بیشتر پوپولیستی است تا محافظه کارانه. اگرچه او اخیراً درباره بار بدهی دولت هشدار داده است، اما تمرکز اصلی او حمایت از کارگران کم درآمد از طریق اعتبارات مالیاتی هدفمند است. در عین حال، فلسفه اقتصادی او مبتنی بر نوعی باور فردگرایانه است که می توان آن را «روح هوریسیو الگار» نامید; این ایده که جامعه با تلاش بیشتر مردم بهبود خواهد یافت. تاکایچی به وضوح خود را پیروی از مارگارت تاچر، نخست وزیر سابق بریتانیا می داند.

در گزارش موسسه تحقیقاتی دایچی لایف در ماه اکتبر آمده است: «برخلاف دولت‌های کیشیدا و ایشیبا که افزایش حداقل دستمزد را در اولویت قرار دادند، فلسفه اقتصادی تاکایچی بر پاداش دادن به کسانی که سخت کار می‌کنند به جای حمایت از اقشار آسیب‌پذیر تمرکز می‌کند، تمایزی که احتمالاً در سیاست‌های آینده او برای کمک به افزایش حداقل دستمزد برای زنان جوان تاکید می‌شود. ملاقات کن.” شاید تخمین زده می شود که تقریباً 70 درصد حداقل دستمزدها در ژاپن را زنان تشکیل می دهند. با این حال، محافظه کاری اجتماعی تاکایچی یکی از دلایلی است که انتخاب او به عنوان یک نقطه عطف تاریخی در جامعه مردسالار تلقی می شود. اما در میان حامیان برابری جنسیتی و تنوع اجتماعی هیجان چندانی ایجاد نمی کند.

طلوع سانسیتو; فروپاشی نظم قدیمی در سیاست ژاپن

ظهور حزب Sanseito و انتخاب Sanae Takaichi به عنوان نخست وزیر منجر به موجی از گمانه زنی ها در مورد “تحول اساسی” در سیاست ژاپن شد. با استقرار رهبری جدید در جناح راست و پایان همکاری تاریخی با حزب مذهبی کومیتو، جناح لیبرال تر LD احتمالاً در ساختار فعلی احساس عدم جایگاه خود می کند و در نتیجه به ائتلاف هایی با احزاب میانه روتر و چپ تر از جمله کومیتو روی می آورد. روندی که می تواند راه را برای ارتش دو حزبی تر بر اساس اختلافات سیاسی واقعی ژاپن هموار کند.

بنابراین، به احتمال زیاد استراتژی اصلی حزب لیبرال دموکرات صبر و شکیبایی به جای اصلاح رسمی ساختار سیاسی است. در صورت نارضایتی عمومی یا انشعاب در ائتلاف حاکم، او از درون حزب برای برکناری تاکایچی و جایگزینی او با رهبری آشتی جویانه تر اقدام خواهد کرد. تحقق چنین سناریویی دشوار نخواهد بود. ائتلاف جدید تاکایچی هنوز دو کرسی کمتر از اکثریت مجلس نمایندگان دارد. این یک شکاف ظریف اما خطرناک است که دولت او را در برابر هر جناح ناراضی یا تهدید به رای عدم اعتماد آسیب پذیر می کند.

حداقل این بدان معناست که تاکایچی باید بیشتر وقت و سرمایه سیاسی خود را صرف جلوگیری از شورش های درون حزبی کند. زمانی که در انتخابات ریاست حزب پیروز شد، قول داد «کار، کار و دوباره کار کند». اگر می‌خواهد از تبدیل شدن به آخرین قربانی چرخه بی‌پایان تغییرات زودهنگام قدرت در سیاست ژاپن جلوگیری کند، احتمالاً باید این کار را انجام دهد.