در این بررسی، کارشناسان از حیوانات وحشی مانند گوزن گرفته تا حشرات، میمونها و پرندگان تغییرات در تعاملات اجتماعی آنها را بررسی کردند و الگوهای رایج جالبی را در رفتار اجتماعی آنها مشاهده کردند.
یک پدیده رایج: کاهش تعاملات اجتماعی در انسان و حیوانات با افزایش سن
به گفته دیجیاتو، دکتر از دانشگاه لیدز. جاش فرث گفت: “به نظر می رسد یک الگوی کلی وجود دارد که افراد با افزایش سن، تعامل اجتماعی کمتری دارند.” این تحقیق همچنین به بررسی علل و پیامدهای این تغییر می پردازد و نشان می دهد که این فرآیند مزایای خود را دارد.
فرث خاطرنشان کرد که افراد مسن ممکن است نیاز کمتری به اشتراک گذاری اطلاعات نسبت به افراد جوان داشته باشند و این رویکرد می تواند به آنها کمک کند تا از طریق ارتباط کمتر در معرض برخی بیماری ها و عفونت ها قرار گیرند. وی تاکید کرد: علیرغم معایب آشکار کاهش ارتباطات اجتماعی در دوران سالمندی، باید به مزایای بالقوه آن نیز توجه شود.
در یک مطالعه، محققان داده های بیش از 150 گونه مختلف حیوانی را تجزیه و تحلیل کردند و دریافتند که گونه های اجتماعی بیشتری عمر طولانی تری دارند و زمان تولید مثل بیشتری را تجربه می کنند. مطالعه دیگری داده های شش ساله را در مورد پرندگان خانگی بررسی کرد و دریافت که پرندگان مسن تر دایره اجتماعی کوچک تری داشتند و کمتر با همسالان خود ارتباط برقرار می کردند.
اگرچه کاهش تعاملات اجتماعی در انسان ها به طور کلی منفی تلقی می شود، اما این تغییر می تواند مزایایی نیز به همراه داشته باشد. برای مثال، یک مطالعه مدلسازی نشان داد که میمونهای رزوس میتوانند با کاهش تعاملات اجتماعی، خطر ابتلا به بیماریهای جدیتر را کاهش دهند.
این تحقیق نه تنها به ما کمک می کند تا رفتار اجتماعی حیوانات را بهتر درک کنیم، بلکه ممکن است به ما در درک بهتر تغییرات اجتماعی انسان ها با افزایش سن کمک کند.
ارسال پاسخ