پرتره مرتضی احمدی: صدای بچه های سابق تهران!

برای مردن


بعدی- مرتضی احمدی را یکی از ماندگارترین چهره های تاریخ رادیو و تلویزیون ایران می دانند و چند نسل از ایرانیان صدا و سیمای او را به یاد دارند.

بر اساس گزارش فردا، احمدی در 10 آبان 1303 در تهران به دنیا آمد. او با صداقت در صدا و هنرش به سرعت به نامی محبوب تبدیل شد. احمدی در زمینه های مختلف فعالیت کرد و در هر کدام آثار فاخری تولید کرد.

زندگی مرتضی احمدی

زندگی مرتضی احمدی فراز و نشیب های زیادی داشت. اما آنچه از آن در دل این فراز و نشیب ها باقی می ماند، خاطراتی است که چند نسل از جامعه ایران به اشتراک گذاشته اند. احمدی نه تنها یک هنرمند، بلکه یکی از ماندگارترین چهره های فرهنگی ایران در قرن اخیر است.

برای مردن

احمدی کار خود را با بازیگری تئاتر آغاز کرد. او یکی از بچه های جنوب تهران بود و در کنار تحصیل در رشته تئاتر به طور حرفه ای به ورزش هم علاقه داشت. مهمترین دستاورد ورزشی او مربیگری در باشگاه فوتبال راه آهن تهران است. به هر حال اولین فعالیت احدی در تئاتر چندان موفق نبود و پس از چند بازی نه چندان موفق، به دلیل عدم موافقت پدرش تئاتر را رها کرد و به عنوان مکانیک در راه آهن تهران مشغول به کار شد.

با این حال، علاقه احمدی به هنر او را به سمت خود می کشاند. در نهایت به تدریج به رشته های مختلف هنری روی آورد. آواز خواند، بازی کرد، اعلام کرد، در رادیو و تلویزیون ظاهر شد و…

مرتضی

باید اعتراف کرد که اوج فعالیت احمدی مربوط به دوران قبل از انقلاب ۵۷ و روزهای کار در رادیو است. او با اجرای آهنگ های مختلف در رادیو و همچنین اجرای برنامه های مختلف رادیویی به محبوبیت زیادی دست یافت و به یکی از محبوب ترین شخصیت های رادیویی تاریخ ایران تبدیل شد. بیشتر برنامه هایی که احمدی در رادیو می ساخت، برنامه های طنز بود. همه اینها دست به دست هم داد و احمدی به عنوان محبوب ترین بازیگر رادیو سال 56 انتخاب شد.

احمدی علاوه بر آثارش به عنوان بازیگر در سریال ها و فیلم های تلویزیونی مختلف نیز فعالیت داشته تا صدا و تصویر خود را به مخاطب معرفی کند. فعالیت های آن در این زمینه نیز با استقبال بسیار مثبتی مواجه شد. از معروف ترین آثاری که احمدی به عنوان بازیگر در آنها حضور داشت می توان به باباشامل، سلطان صاحبکاران، هاردمبیل، شیرین و فرهاد و … اشاره کرد.

احمدی در سال 1334 با یکی از همکاران خود در راه آهن ازدواج کرد که این ازدواج دیری نپایید و همسرش در سال 1350 بر اثر سرطان درگذشت و پس از فوت همسرش هرگز ازدواج نکرد و زندگی خود را وقف فرزندانش کرد.

احمدی را برای خیلی ها نماد بچه های تهران قدیم می دانند. او به تهران نیز علاقه زیادی داشت و با وجود گذشت زمان همچنان از سبک تهرانی های قدیم در گفتگوهای روزمره خود استفاده می کرد. همین امر باعث شد تا عده ای به او لقب «صدای تهران» بدهند. احمدی همچنین چندین اثر پژوهشی در تلاش برای ارتقای لحن و صدای تهران منتشر کرد.