در دنیای ورزش ، بسیاری از افراد در فاصله یک کیلومتر مشکل دارند ، برعکس ، برخی دیگر می توانند بدون هیچ مشکلی ده کیلومتر را طی کنند. تعداد محدودی از افراد شجاع در دو تبلیغ 1.5 کیلومتر شرکت می کنند. اما چقدر می توان به طور مداوم دوید؟
برای پاسخ به این سؤال ، ابتدا باید تعریف مشخصی از “توقف” ارائه دهیم. سابقه غیررسمی طولانی ترین دویدن متعلق به دین ، کارناوال است که موفق شد در سه روز و نیم از 2 کیلومتر فاصله بگیرد.
در سال دوم ، دونده هاروی لوئیس رکورد جدیدی را در یک نوع مسابقه دوام شکست. در این رقابت ، دوندگان باید هر ساعت 1.5 کیلومتر را تکمیل کنند تا فقط یک نفر باقی بماند. لوئیس موفق شد در همان دور از همان تعداد (معادل 1.5 روز) ، در مجموع 2 کیلومتر سفر کند. او فقط چند دقیقه در پایان هر ساعت برای استراحت گذراند و سپس دوباره به دویدن ادامه داد.
دویدن ، پیاده روی ، تغذیه ، بسته شدن کفش ، برآورده کردن نیازهای شخصی و حتی چیزهای خواب مانند خواب (بسته به نوع و فاصله مسابقه) ، سوابق رسمی کسانی که طولانی ترین نیستند – از کار خود دست بکشید. با این حال ، اگر چنین سابقه ای داشته باشد ، نیازهای طبیعی بشر احتمالاً بزرگترین مانع خواهد بود.
جنی هافمن ، استاد دانشگاه هاروارد ، معتقد است که ادرار مهمترین عامل محدود کننده در دونده آدرنال خواهد بود. هافمن سریعترین رکورد متقابل یک زن را با پای پیاده نگه می دارد. وی به مدت 2 روز ، 2 ساعت و 2 دقیقه در این مسیر طولانی گشت و گذار کرد.
دانشگاه ژان -مونته ، فیزیولوژیست ورزشی در فرانسه ، Gium Nation می گوید که ویژگی های خاصی از افرادی دارد که به آنها اجازه می دهد بدون توجه به توقف های کوتاه برای پاسخگویی به نیازهای بیولوژیکی خود ، در دوام عملکرد خوبی داشته باشند. این موارد شامل عضلات بزرگ سر برای ایجاد نیروی رانش رو به جلو ، امکان ذخیره انرژی الاستیک در تاندون ها و عضلات و روابط گردن قوی برای حفظ ثبات مغز در هنگام دویدن است.
مردم همچنین با دویدن در گرما سازگار هستند. دکتری میلت می گوید:
حتی اگر دمای محیط خیلی زیاد باشد ، ما توانایی تنظیم دمای مرکزی بدن خود را داریم. این ویژگی ما را از بسیاری از انواع دیگر جدا می کند.
با این حال ، مردم هرگز برای طی کردن مسافت های طولانی توسعه نیافته اند. دکتری لیبرمن اظهار داشت:
مردم برای زنده ماندن در بیشتر زندگی خود مجبور به انجام فعالیت های بدنی سنگین بودند. اگرچه بدن انسان برای دویدن طولانی مدت توانایی شگفت انگیزی دارد ، اما این توانایی نتیجه پیشرفت خاصی برای چنین فعالیتهایی نیست ، اما سازگاری بدن دشوارتر است.
عوامل مختلفی از جمله صدمات جسمی ، خستگی عضلات و کمبود خواب ، ممکن است یک دونده را مجبور به متوقف کردن کند. با این حال ، یکی دیگر از عوامل مهم که در مطالعات دوام بسیار مؤثر است ، استقامت ذهنی است. دوندگان ماراتن برای ادامه دویدن برای چند روز باید بر درد و خستگی غلبه کنند.
افرادی که خود را بسیار فشار می آورند برای جلوگیری از آسیب دیدگی به آموزش جامع نیاز دارند. قبل از دویدن ، هافمن هفته ای 2 کیلومتر در هفته برای هر دو آماده سازی هوازی برای یک تمرین طولانی مدت کار می کرد و به اندازه کافی قوی برای مقاومت در برابر آسفالت مکرر بود.
با این حال ، افراد بیشتری در تلاشند هر سال در زیردریایی ها شرکت کنند. بین سنین 1 تا 2 سال ، مشارکت در این مسابقات 5 ٪ افزایش یافته است. هرچه ورزش محبوب تر شود ، دوندگان جدید سعی خواهند کرد سوابق قبلی را بشکنند. هافمن معتقد است که این محدودیت ها در آینده افزایش می یابد.