کار ما تقلید در سینما است ، اما ماشین ما باید ملی باشد

در روز اول جشنواره ، دوشنبه 23 فوریه ، در سینمای رسانه ای به کارگردانی رضا فراهماند به نمایش درآمد و توسط جیلیل اکبری تهیه شده است.

این فیلم داستان و روایت متفاوتی با اعتقادات خرافاتی دارد که نمی تواند با طعم عمومی ارتباط برقرار کند ، اما برخی از آنها در کنفرانس مطبوعاتی به عنوان یک فیلم هنری شبیه به سینمای و سازندگان شهید صالح هستند. بشر

رضا فراهماند ، که به دلیل ساخت مستند مانند “زنان گوشواره Potroll” و “مسیرهای مسی” مشهور است ، اولین تجربه تولید فیلم در زمینه داستان است.

وی گفت: “در طول ساخت و ساز ، من فکر نمی کردم که با یک مخاطب خاص یا بیننده عمومی سر و کار داشته باشم ، اما فکر می کنم این فیلم به ایران و پتانسیل های فرهنگی و غیرنظامی بازگردد.” بشر همه ما می دانستیم که این فیلم می تواند برای مخاطبان عمومی دشوار باشد زیرا متأسفانه جنبش سینمای ایران به دلایل مختلف این مسئله را از هویت ایرانی دور کرد ، اما من این خطر را با قلب و قلبم پذیرفتم و خوشحالم که دین خود را احساس کردم. سینما البته ، من باعث درد این سینما خواهم شد ، اما با افتخار.

در برخی از جلسه ، فراهماند به شخصیت اصلی این فیلم که بخشی از داستان در امامزاده است ، اشاره کرد: “در این فیلم ، ما سعی کردیم تصویر دیگری از زن را نشان دهیم.

وی خاطرنشان کرد: این فیلم توسط خود فیلم تأمین مالی شده و تأکید کرد که این فیلم به طور مستقل ساخته شده است.

لولی ، که در فیلم لکنت زبان لکنت دارد ، گفت که او در یک کنفرانس مطبوعاتی لکنت زبان داشت ، اما دید که در گذشته سعی دارد او را پنهان کند ، اما او از آن استفاده کرد تا نشان دهد که این فیلم است. این یک نقص نیست.

جیلیل اکبری ، که منتقدان طولانی سینما بوده و چندین سال است که فیلمبرداری شده است ، گفت که من از ویژگی های فیلم و آنچه که از منتقدین نمی ترسیدم نمی ترسم. این فیلم قوانینی دارد و همه می توانند در مورد مختصات خود صحبت کنند. این فیلم متعلق به ژانری است که در این جشنواره به نمایش گذاشته شده و از حق طبیعی انجام کار خود انتقاد می کند ، اما حقیقت این است که عملکرد بسیار دشوار است ، اما منتقد زبان صحبت نمی کند و صحبت می کند.

من به وضوح می گویم که “لولی” یک فیلم روشنفکر و هنری است و ما تصمیم گرفتیم یک اثر سینمایی هنری فوق العاده با صدا ، فیلم ، موسیقی و بازی تولید کنیم.

“سینمای ملی یک شخص یا ژانر نیست” ، در پاسخ به رابطه بین فیلم و سینمای ملی. گفت ما عادت کرده ایم که سینمای هالیوود را بیشتر ببینیم و این سینما رنگ و بوی سینمایی ما را تغییر داد. سینمای ایران با آغوش باز به سینمای هالیوود رفت. ما مجبور شدیم در ساخت و ساز ماشین تقلید کنیم ، اما از تولید فیلم که نباید انجام شود تقلید کردیم. ما فرهنگ عمیقی بر اساس تاریخ و ادبیات داریم. بازی سینمای مستقل و فرهنگ ایرانی با نام روشنفکرانه یا نام دیگر واقعاً بی رحمانه است. فیلم ما می تواند یک فیلم فکری باشد زیرا روشنفکری ملی یا دینی است. سینما تنها مکانی است که ما اصالت خود را از دست نداده ایم.

۲۴۵۲۴۵