کار یا انگیزه نیست؟ / چرا نسل کشان «نه» می گویند؟

بعدی- رویه‌های اخیر دولت نشان می‌دهد که قصد دارد نسل Z را از مشکلات کنونی ایران آگاه کند، اما سبک و سلیقه این نسل با ساختار سنتی کسب‌وکار همخوانی ندارد.

بر اساس گزارش فردا، نسل Z که شامل کسانی است که بین اواسط دهه 70 تا اواخر دهه 80 به دنیا آمده اند، از ساختار تجاری امروزی بسیار دور هستند. در حالی که نگرانی‌های اشتغال در مقایسه با نسل‌های گذشته متفاوت است، قانون‌گذاران همچنان همان نگرش قدیمی را حفظ می‌کنند و زیرساخت‌های لازم برای مشاغل مورد علاقه این نسل فراهم نشده است. با وجود سپری شدن دوره کرونا، هنوز چارچوب سیستماتیکی برای این گونه فعالیت ها وجود ندارد و بسیاری از سازمان ها، شرکت ها و ادارات با این دیدگاه موافق نیستند.

بنابراین، این سوال مطرح می شود: دغدغه اصلی نسل Z در محیط کار چیست؟ چرا مشاغل موجود برای آنها جذابیتی ندارد؟ آیا مشکل صرفاً اقتصادی است یا موانع و بن بست های دیگری در ذهن آنها وجود دارد که دولت به آن توجه نمی کند؟

حمید حاج اسماعیلی کارشناس و فعال عرصه کار و کارگر در گفتگو با انتخابتو وی به بررسی این موضوع پرداخت و گفت: دولت حاکمیت نسل Z را نمی پذیرد و رفتارش با نسل Z مناسب نبود و فکر می کرد آنها شیطانی هستند در حالی که این خصلت نسل جدید است و باید با آن برخورد و درک کرد. دولت باید فرصت هایی را به آنها ارائه دهد.”

بازار ثبت نشده در کشور گسترش یافته است

حمید حاج اسماعیلی به انتخابتو گفت: وی ادامه داد: برای اینکه قدرت جذب نیروی انسانی برای نسل Z را داشته باشیم باید ظرفیت های بازار کار را به طور کلی افزایش دهیم، این اولین قدمی است که باید برداشته شود. گام اول دولت باید ایجاد اشتغال و تقویت بازار رسمی کار باشد.

بازار کار سنتی ایران برای نسل Z جذابیتی ندارد

وی افزود: موضوع دوم به سلایق و شرایط نسل جدید به ویژه نسل Z با دیدگاه ها، انگیزه ها و سلایق متفاوت مربوط می شود، بازار کار ایران همچنان سنتی است و اغلب مشاغل سنتی گذشته جذابیت و انگیزه لازم را برای این نسل ندارند، بنابراین با تکیه بر تجارب جهانی باید مشاغلی ایجاد کنیم که با ذائقه این نسل و نیازهای واقعی آنها در بازار شکل بگیرد.

نسل Z به مشاغل مرتبط با فناوری اطلاعات علاقه مند است. چیزی که نداریم

وی ادامه داد: سومین موضوع جدی توجه به مشاغل مبتنی بر فناوری اطلاعات است؛ رشته‌ای که هنوز جایگاه جدی و ساختارمندی در ایران پیدا نکرده است و نتوانسته‌ایم مشاغل مرتبط با فناوری اطلاعات و فضای مجازی را به درستی تغییر یا نهادینه کنیم، بسترهای اینترنتی و مشاغل مرتبط با اقتصاد دیجیتال از جمله بخش‌هایی هستند که برای نسل جدید بسیار جذاب هستند و انگیزه بالایی برای کار در این حوزه‌ها دارند.

نسل Z نمی خواهد در ایالت کار کند

حاج اسماعیلی یادآور شد: نکته بعدی فراهم کردن شرایط برای فعال‌تر شدن بخش خصوصی در ایجاد کسب‌وکارهای جدید و کارآفرینی است، نسل Z تمایل چندانی به کار برای دولت یا دیگران ندارد، بلکه می‌خواهد کارآفرین باشد، کسب‌وکار راه‌اندازی کند و شرکت راه‌اندازی کند، بنابراین باید در این سه محور فرصت‌های واقعی ایجاد کنیم که ظرفیت‌های مناسب برای افزایش نیازهای بازار را افزایش دهیم. کسب و کارهای فناورانه.”

وی افزود: برای دستیابی به این اهداف باید ابزارها و زیرساخت‌های لازم فراهم شود؛ به‌ویژه در حوزه فناوری اطلاعات، بسترهای اینترنتی و پایگاه‌های مجازی که هسته اصلی اقتصاد دیجیتال در جهان امروز را تشکیل می‌دهند و در حالی که سهم اقتصاد دیجیتال در بسیاری از کشورها بین 35 تا 50 درصد است، در این زمینه عقب هستیم و این بخش علاوه بر کاهش هزینه‌ها، سرعت، سهولت دسترسی، افزایش دقت و کارایی را افزایش می‌دهد.

مشکل اصلی اقتصاد دیجیتال ضعف اینترنت است / فیلترینگ مانعی برای کسب و کارهای Gen Z است

این فعال کارگری گفت: یکی از مشکلات اساسی در حوزه اقتصاد دیجیتال ضعف زیرساخت های اینترنت در کشور است که سرعت پایین اینترنت، توسعه ناکافی دولت و وجود محدودیت های فراوان از موانع جدی رشد این بخش است و بسترهای اینترنتی و فضای مجازی نیز با مشکلات مختلفی از جمله مشکلات امنیتی و فیلترینگ مواجه هستند که مانعی جدی در استفاده از این فناوری ها برای رفع این فناوری ها و از بین بردن این ابزارها برای نسل جدید است. و تصمیمات عملی باید در زمینه بهبود زیرساخت ها اتخاذ شود: «اگر هدف ما ایجاد شرایط برای رشد مشاغلی است که نسل Z دوست دارد، آنگاه باید اینترنت و به ویژه اینترنت را برای آنها فراهم کنیم. ما باید محیطی را فراهم کنیم که آنها بتوانند آزادانه و با انگیزه از فناوری های جدید از جمله فضای مجازی بهره مند شوند.»

از سوی دیگر، تمایل نسل Z به کارآفرینی بسیار زیاد است و دولت باید فرآیند صدور مجوز را تسهیل کند. حمایت‌های مالی و فرصت‌ها باید افزایش یابد تا بانک‌ها از فعالیت‌های این نسل حمایت اعتباری و اعتباری کنند. فرهنگ و همچنین آموزش فنی و کارآفرینی در این صورت کسانی که تمایل به مهاجرت دارند و یا دارای ناهنجاری های اجتماعی هستند می توانند زندگی پویاتر و پربارتری داشته باشند. ریسک سرمایه گذاری باید کاهش یابد و ثبات در بخش اقتصادی تضمین شود. زیرا در شرایط بی ثباتی، تورم، گرانی و نوسانات ارزی، انگیزه ای برای فعالیت و سرمایه گذاری در کشور وجود ندارد».

حقوق در ایران پوشش نسل را نمی دهد

این کارشناس بازرگانی گفت: در مسائل اقتصادی عدم جذابیت شغل برای نسل Z نقش پررنگی دارد، وقتی فردی وارد بازار کار می شود در وهله اول باید انگیزه داشته باشد، اما مشاغل سنتی برای نسل جدید علاقه ایجاد نمی کند، موضوع دوم درآمد است، دستمزدها در ایران پایین است و جوابگوی نیازهای نسل جوان امروزی نیست، حتی میزان دستمزد آنها در بین کمترین میزان حقوق در ایران است. و یک فرد کم درآمد انگیزه ای برای رفتن به سر کار ندارد، بنابراین اولین دلیلی که باعث می شود مشاغل جذاب نباشند، انگیزه های اقتصادی است.

دولت فکر می کند نسل Z بد است، اما آنها مانعی برای نسل Z در تجارت هستند

اما در حوزه اجتماعی هم مشکل داریم، دولت نسل Z را قبول ندارد و رفتارش نسبت به نسل Z مناسب نبود و آنها را بد تلقی کرد، در حالی که این ماهیت نسل جدید است و باید به آن پرداخته و درک شود. دولت باید برای آنها فرصت فراهم کند. مثلاً اگر نماز می خوانی، باید نماز بخوانی». اینگونه لباس بپوشید… اینها محدودیت هایی هستند که ژنرال Z آنها را نمی پذیرد.”

ما حضور نسل زد در عرصه سیاسی را نپذیرفتیم

وی ادامه داد: ما در زمینه سیاسی و فرهنگی هم مشکل داریم، از نظر فرهنگی سال هاست که یک دیدگاه خاصی بر نسل زد تحمیل شده است و این موضوع آنها را از ما دور کرده است، باید اجازه دهیم فرهنگ های مختلف در کنار هم زندگی کنند، از جمله فرهنگی که نسل جدید با آن آشنا و علاقه مند است و رفتار آنها با منافع ملی مغایرتی ندارد و می توان چارچوبی را در حوزه ای که در کشور ما قبول نکردیم، تعیین کرد. مشارکت از آنجایی که برای اداره کشور نیاز به ایده است، باید به ایده های نسل های آینده نیز متوسل شویم تا آنها نیز به مشارکت و احقاق حقوق خود بپردازند.

فریلنسینگ برای کاهش هزینه ها ضروری است

حاج اسماعیلی گفت: در حالی که دولت مجبور شد به این سمت حرکت کند، در حوزه کار آزاد هم هستیم، در 10 سال گذشته شرایط چه در دوران کرونا و چه در دوران جنگ 12 روزه و آلودگی هوا، مردم را مجبور کرد که از راه دور در محل کار حضور نداشته باشند و برای ادامه فعالیت، کار توسط مردم انجام می شد، از جمله هزینه های حمل و نقل سنتی، حمل و نقل و حمل و نقل از راه دور. فریلنسینگ برای کاهش هزینه ها ضروری شد و ما مجبور شدیم به کار آزاد روی بیاوریم، اما هرگز به طور کامل اجرا نشدند.

دولت باید کارآفرینی را در اقتصاد کاهش دهد و همراه با بخش خصوصی شکل بگیرد

این نشان می‌دهد که چون اقتصاد در دست دولت است، اهمیت چندانی به این موضوع نمی‌دهد، اگر دولت به مسئولیت طبیعی خود در قبال بخش خصوصی و مردم عمل کند، شاید زمینه این کارها فراهم شود و دولت به آن روی بیاورد. یکی از انتقاداتی که به دولت وارد می‌شود این است که تا زمانی که اقتصاد تحت کنترل دولت باشد، هیچ یک از این برنامه‌ها قابل اجرا نیست. برای اینکه بخش خصوصی واقعی شکل بگیرد، خود دولت باید همه این راهکارها و برنامه ها را اجرا کند که شرایط کشور را برای مردم بهینه کند.

فریلنسینگ برای نسل Z جذاب تر است/آنها می خواهند بدون رئیس کار کنند

این فعال محیط کار گفت: فریلنسینگ برای ژنرال Z جذابیت بیشتری دارد، زیرا آنها علاقه دارند بدون اینکه آقا بالاسر باشند، همانطور که می خواهند کار کنند. ما اغلب تحت نظارت خصوصی کار می‌کردیم، که باعث می‌شد نتوانیم سازنده و خلاق باشیم و از فناوری‌های جدید برای پیشرفت کسب‌وکار استفاده کنیم. واضح است که نسل Z علاقه ای به گذشته ندارد و می خواهد با مدیریت خودش کاری انجام دهد. این روش ها در تمام دنیا رایج است. اما دولت علاقه ای به مشاغل آزاد ندارد و چنین مشاغلی را به رسمیت نمی شناسد. تضاد رویکردی بین نسل جدید و ساختار مدیریت قدیمی و سنتی وجود دارد و این تعارض سازش را غیرممکن می‌کند و هر دو گروه بر رویکردهای خود پافشاری می‌کنند. بنابراین، سازش مستلزم تغییر دیدگاه ما است.»