یک مطالعه جدید نشان می دهد که لایه های ضخیم و غنی از مواد معدنی رس در مریخ دارای محیط میزبان طولانی مدت از سیاره سرخ در گذشته های دور هستند.
به گفته ISNA ، آب مایع نیاز به تشکیل لایه های خاک رس دارد. تصور می شود این لایه ها در صدها پا ضخامت و در شرایط گرمتر و مرطوب تر از مریخ موجود رخ می دهد. ریانا مور ، دانشجوی دانشگاه تگزاس در دانشگاه تگزاس ، گفت: “این مناطق آب زیادی دارند ، اما برآمدگی های توپوگرافی زیاد نیست.” بنابراین ، این مناطق بسیار پایدار هستند. اگر یک سرزمین پایدار دارید ، محیط های قابل زندگی خود را خراب نخواهید کرد. شرایط مورد نظر ممکن است برای مدت طولانی ثابت باشد.
در سیاره ما ، چنین رسوباتی در شرایط زمین شناسی و آب و هوایی خاصی رخ می دهد. تیم گیم ، که استادیار دانشگاه دانشگاه تگزاس زمین و سیاره علوم است ، گفت: “مکانهایی که معمولاً ضخیم ترین سری مواد معدنی رس را می بینیم در فرسایش جسمی است که می توانند تجزیه را نابود کنند.” گفت
مور ، گج و همکارانش با استفاده از داده ها و تصاویر مدار Discovery Mars Discovery ، 3 رسوب رس رس را ارزیابی کردند و شکل ها و مکان های آنها را بررسی کردند. آنها دریافتند که رس عمدتاً بعد از تجزیه و تحلیل در دریاچه ها است ، اما آب نزدیک به دره هایی نبود که در آن زمان قوی بود. این ترکیب به حفظ خاک رس در طول زمان با تغییرات شیمیایی خفیف و فرسایش فیزیکی شدیدتر کمک کرد.
این گروه تحقیق در مورد مطالعات جدید نوشت: چینه شناسی حاوی مواد معدنی رس معمولاً در مناطقی رخ می دهد که جداسازی شیمیایی برای فرسایش فیزیکی ترجیح داده می شود. این مناطق از فعالیت دره ها فاصله بیشتری دارند و به اجسام آب راکد نزدیکتر هستند.
یافته های این مطالعه نشان می دهد که جدایی جدی شیمیایی در مریخ می تواند تعادل معمول بین جدایی و آب و هوا را مختل کند.
در مکانی که فعالیت تکتونیکی به طور مداوم سنگهای تازه را به جو باز می کند ، مواد معدنی کربنات مانند سنگ آهک هنگام واکنش با آب سنگی و دی اکسید کربن اتفاق می افتد. این کمک می کند تا دی اکسید کربن از هوا خارج شود ، برای ذخیره جامد و تنظیم هوا برای مدت طولانی.
در مریخ ، هیچ فعالیت تکتونیکی وجود ندارد که باعث عدم وجود مواد معدنی کربنات و حذف دی اکسید کربن از جو نازک سیاره شود. در نتیجه ، دی اکسید کربن ، که مدتها پیش از آتشفشان های مریخ آزاد شده بود ، احتمالاً در جو باقی مانده و در گذشته این سیاره را گرم و مرطوب می کند. محققان معتقدند که این شرایط می تواند شکل گیری خاک رس را تقویت کند.
علاوه بر این ، محققان تخمین می زنند که رس می تواند آب را با محصولاتی مانند کاتیونهایی مانند کاتیونها به دام بیندازد و این که آنها می توانند از گسترش و واکنش آنها با سنگهای اطراف جلوگیری کنند تا کربنات هایی را که گیر کرده اند تشکیل دهند و نمی توانند به محیط زیست نفوذ کنند.
مور گفت: “خاک رس احتمالاً یکی از عواملی است که به کمبود کربنات عجیب پیش بینی شده در مریخ کمک می کند.” گفت