به گزارش خبرگزاری انتخابتو، پرویز نوری در یادداشت خود به روزنامه اعتماد نوشت: سینمای ایران در دو سال اخیر به شدت تحت تاثیر کمدی های سبک و سطحی یا به قول سازندگان کمدی های عامه پسند قرار گرفته است و البته این کمدی ها هم بودند. همچنین توسط مخاطبان بسیار پذیرفته شد و فروش میلیاردی به دست آورد. . اکثر این کمدی‌ها بر اساس فیلم‌های قدیمی بنجل ایرانی، با مضامین بی‌اهمیت و بازی‌های زیبا ساخته شده‌اند که توسط کمدین‌های محبوبی ساخته شده‌اند که هیچ نشانه‌ای از ذوق و هوش نشان نمی‌دهند.
یادم هست آن کمدی ظرافت و گیرایی خاصی داشت و دو ساعت در سینما تماشاگر را به وجد می آورد و حال و هوای شاد و با نشاطی به او می داد. پس چی شد؟ کمدی اجاره نشینان داریوش مهرجویی را می توان الگویی برای سینمای هوشمند طنز ایران دانست. این فیلم که مضمون اجتماعی بسیار پرمعنا و طنزی تند دارد، نه تنها مخاطب را به خنده و سرگرمی می اندازد، بلکه به او می آموزد که چه اتفاقی در زندگی می افتد. او هم مثل مستاجران کمتر در سینمای ما ظاهر می شد. هیچ کمدین یا تهیه‌کننده‌ای وجود نداشت که بتواند یک موضوع دست نخورده را دوباره مطرح کند. از این رو سینمای کمدی کم کم به هدر رفت، کمدی های زیرکانه با مضامین خسته کننده و تکراری جایگزین این گونه کمدی های زیرکانه شد.
کمدی هایی که از روی قدیمی ها کپی شده و فقط با دادن رنگ و درخشش جدید ساخته می شوند اما موضوع یکی است و ذوق و هنر پیدا نمی شود. وقتی به قدیم برمی گردیم، امروز دوباره برخی از آن کمدی ها را می بینم و متحیر می شوم که چگونه به عنوان کمدی به مردم معرفی می شوند، به بهانه اینکه چیزها پسندیده می شوند!
البته در برخی موارد حق با آنها بود، زیرا یک کمدی غیرقابل تصور خام ناگهان با فروش خیره کننده ای روبرو شد و حیرت انگیز بود!
پس چرا مخاطبان از تماشای چنین کمدی های بی محتوا لذت می برند؟ این ممکن است به دلیل عادت او به سطحی نگری و علاقه بی فکر او به مسائل ساده باشد. این فقط مشکل سینمای ایران نیست، در همه جای دنیا وجود دارد به کمدی های امروزی هالیوود و نگرش کمدین های امروزی نگاه کنید. سازندگان باهوشی مانند بیلی وایلدر یا بلیک ادواردز کجا رفتند؟
مهم ترین مشکل در ارائه کمدی به این شکل پذیرش عموم مردم است، چرا که هر چقدر مخاطب را به سمت سطحی نگری و سبک روشنفکری سوق دهید، زمانی کمدی های ایرانی در این سبک از فیلم ها وجود داشته است. دستان پرویز خطیبی یا حسین مدنی، اما به مرور زمان ساخته های ناچیز آن ها توسط بینندگان فهیم طرد شد. از اواخر دهه 50 به بعد سینمای کمدی مسیر پیشرفت را در پیش گرفت.
داریوش مهرجویی «آقای هالو» و بهرام بیضایی «عمو سابیلو» را با مضمونی جذاب خلق کردند. ناصر تقوایی با سریال فاخر «دایی جان ناپلئون» کمدی ایرانی را به اوج رساند و بعدها در فضایی غیرعادی کمدی ایرانی را عرضه کرد.
با این راه حل، کمدی در سال های بعد تغییر کرد. اگرچه سامان مقدم فیلم کمدی «مکس» را ساخت که داستان شخصیتی را روایت می‌کند که با نگاهی جدید از لس‌آنجلس به ایران بازمی‌گردد، تماشاگران سینما تمایل خود را به یک کمدی متفاوت نشان دادند، اما متأسفانه این فیلم از اکران سینما کنار گذاشته شد. آغاز سال 2017 اگرچه نمایش توجه زیادی را به خود جلب کرد.
این فیلمساز مانند فیلم بعدی خود، قرن ها، بعدها «نهنگ عنبر 1 و 2» را از مواد عجیب و غریب ساخت. با همه این شرایط، کمدی هنوز به جایگاه فعلی خود نرسیده بود.
در همان زمان نگلابای رامبد جوان به سبک کمدی نئورئالیست ایتالیایی «آقایان اجازه ورود ندارند» را اجرا کرد که نه تنها ارزش سینمایی داشت، بلکه مورد توجه و استقبال عمومی قرار گرفت.
اما تاثیرگذارتر از همه کمدی باشکوه “مارمولک” کمال تبریزی بود که نگاه ها را به طنز و طنز معطوف کرد. این فیلمساز پیش از این استعداد خود را در ژانر کمدی هوشمندانه نشان داده و در کمدی «لیلی با من» از جنگ به عنوان منبع طنز استفاده کرده است. حتی رخشان بنی اعتماد کار خود را با کمدی های «خارج از محدوده» و «زرد قناری» شروع کرد و تهمینه میلانی هم «اول چه می شود» و سپس «تسویه حساب» را انجام داد. دو کمدی دیگر او، آتش بس 1 و 2، رکوردها را شکستند.
البته لازم به ذکر است که در یکی دو سال اخیر یک سریال طنز با «ظاهر جدید» مخاطبان زیادی را به سالن های سینما کشانده است.
یکی از آنها، «آپاراتچی» داستان یک نقاش ساختمانی است که عاشق فیلمسازی است و مدام دچار مشکل می شود. کمدی دیگری به نام «سال گربه» درباره ماجراهای خنده دار مردی که در سال گربه متولد شده بود نیز بسیار پرطرفدار بود. علاوه بر این، کمدی «صبحانه با زرافه ها» که به دلیل موضوعی که داشت مدتی از نمایش آن ممانعت به عمل آمد نیز منتشر شد. علاوه بر این، تعدادی کمدی ساده مانند کروکودیل خونین، تگزاس 3، سریع پز، جوجه تیغی و دینامیت نیز توجه مخاطبان را به خود جلب کرد. این کمدی ها نشان می دهد که سینمای کمدی ایران به کجا می رود.
۲۴۴۵۷
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین