یک مطالعه جدید نشان می دهد که افراد مبتلا به اختلال ممتاز کم (ADHD) نسبت به افراد فاقد این اختلال ، امید به زندگی متوسط دارند. این مطالعه در کالج دانشگاه لندن سوابق بهداشتی تقریباً 2.5 بزرگسال در انگلستان را مورد بررسی قرار داد. نتایج نشان می دهد که افراد مبتلا به ADHD بیشتر در معرض بیماری های جسمی و روانی قرار دارند و میزان مرگ و میر بالاتری نسبت به ADHD در سنین مختلف دارند.
طبق انتخابات و به نقل از Gizmodo ؛ اختلال ADHD به عنوان علائمی از قبیل بی قراری ، تحریک پذیری و مشکلات غلظت شناخته می شود و ناشی از ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی است. این اختلال معمولاً در کودکی تشخیص داده می شود ، اما برخی از افراد هرگز نمی توانند این بیماری را تا بزرگسالی و حتی در طول زندگی تشخیص دهند.
تحقیقات نشان داده است که افراد مبتلا به ADHD اغلب در معرض مشکلات دیگری از جمله کمبود خواب ، مصرف مواد مخدر و استرس بیکاری طولانی مدت قرار می گیرند. علیرغم شواهدی که افراد مبتلا به ADHD ممکن است زندگی کوتاه تری داشته باشند ، محققان این مطالعه تأکید کردند که تأثیرات عواملی که باعث کاهش عمر تحقیقات قبلی می شود ، مورد بحث قرار نگرفته است.
در این مطالعه ، محققان دریافتند که کاهش متوسط امید به زندگی برای مردان مبتلا به ADHD برای زنان 1.5 سال و 1.5 سال بوده است. محققان تأکید کردند که افراد مبتلا به ADHD نیاز به حمایت بیشتری دارند و این باید جدی تر شود. علاوه بر این ، این مطالعه فقط بر روی افرادی که به طور رسمی مبتلا به ADHD تشخیص داده می شوند ، متمرکز شده است ، که ممکن است اشتباه باشد ، زیرا تعداد بیماران واقعی ADHD در جامعه بیشتر از آنچه گزارش شده است ، خواهد بود.
در پایان ، محققان بر لزوم تعیین دلایل مرگ زودرس در این افراد تأکید کردند ، به طوری که می توان اقدامات پیشگیرانه ای را برای کاهش این مشکلات در آینده انجام داد. لیز یونینینوس ، محقق اصلی این مطالعه ، بر اهمیت این موضوع تأکید کرد.