میراث نیروی هوایی ایالات متحده داستان چهره های افسانه ای و هواپیماهای مشهوری است که با مهندسی، نوآوری و عملکرد خارق العاده خود تاریخ ساز شدند. وقتی صحبت از هوانوردی نظامی و به ویژه هواپیماهای جنگنده می شود، یکی از مهم ترین شاخص های توانایی یک هواپیما، سرعت خام آن است. در این زمینه، ایالات متحده جنگنده های فوق سریع زیادی دارد، اما کدام یک عنوان سریع ترین را به خود اختصاص داده است؟
به گزارش خبر روزیاتو، در این مطلب برای روشن شدن موضوع از رزمندگان صحبت می کنیم. در این مقاله نه نمونه‌های اولیه و نه هواپیماهای شناسایی، که گاهی موشک‌ها نصب می‌شوند، ذکر نشده است. این لیست فقط شامل جنگنده هایی است که برای نبرد طراحی شده اند. و برنده شدن حال بدون صحبت بیشتر سریع ترین هواپیماهای جنگی ساخت آمریکا را بررسی کرده و با توجه به اعداد و ارقام آن ها را انتخاب می کنیم.
۵. مک دانل داگلاس اف-4 فانتوم
سرعت: 2.23 ماخ
F-4 Phantom معروف یکی از جنگنده های مافوق صوت واقعاً مؤثر در نبردهای آمریکایی بود و یکی از اولین جنگنده های مشترک بین نیروی هوایی، نیروی دریایی و تفنگداران دریایی ایالات متحده بود. زمانی که این هواپیمای جنگنده در سال 1960 معرفی شد، به سرعت وارد جنگ ویتنام شد و رکوردهای سرعت، صعود و ارتفاع را شکست. علاوه بر جنگنده‌های F-4 مورد استفاده نیروی هوایی ایران در دوران پهلوی و هنوز نسبتاً فعال، یونان همچنان F-4E Phantom II پرواز می‌کند و انتظار دارد که آنها را با جنگنده‌های لاکهید مارتین F-35 Lightning II جایگزین کند.
کاپیتان “سالی” سولنبرگر که به دلیل فرود هواپیمای US Airways در رودخانه هادسون پس از برخورد با گله اردک ها و از دست دادن هر دو موتور مشهور بود، قبل از تبدیل شدن به یک خلبان هواپیمایی، خلبان F-4 Phantom بود. او تجربه خود را از پرواز با F-4 Phantom II در نیروی هوایی ایالات متحده اینگونه توصیف کرد: «مانند رانندگی با اتومبیل فرمول 1 با استروئید». او همیشه آموزش نظامی و تجربه پرواز F-4 خود را مدیون کمک به او برای انجام ایمن “معجزه در هادسون” می داند.
اولین پروازهای F-4 فانتوم به میدان نبرد از روی عرشه ناوهای هواپیمابر آمریکایی در دریای چین جنوبی انجام شد. عملکرد استثنایی این جت جنگنده، آن را در روزهای اولیه در دسترس بودن خود در یک نقطه ضعف استراتژیک قرار داد، زیرا ایالات متحده تصمیم گرفت آن را فقط با موشک مسلح کند. سرعت باورنکردنی F-4 آن را به ابزاری قدرتمند برای خلبانان خود تبدیل کرد، اما زمانی که میگ های ویتنام شمالی در راه بازگشت با آن درگیر شدند، موشک ها و سرعت برای پیروزی F-4 کافی نبود. بنابراین بسیاری از آنها در جنگ ویتنام گم شدند.
این هواپیما تا اوایل دهه 1990 در خدمت باقی ماند، اگرچه در نبرد دارای نقاط ضعفی بود، اما خلبانان فانتوم در طول سال ها پیروزی های زیادی به دست آوردند. 14 کشور از جمله متحدان آمریکا مانند آلمان، انگلیس و اسرائیل این هواپیمای جنگی را راه اندازی کردند. طراحی، مهندسی و تاکتیک های مورد استفاده در فانتوم به توسعه جنگنده های آینده کمک کرد و درس های آموخته شده از F-4 مستقیماً به هواپیمای حتی تماشایی تر که امروز می بینیم منجر شد.
۴. لاکهید مارتین اف-22 رپتور
سرعت: 2.25 ماخ
Fearsome Raptor نه تنها بهترین جت جنگنده رادارگریز است، بلکه یکی از معدود هواپیماهایی در جهان است که می تواند بدون استفاده از پس سوز (به نام سوپرکروز) در پروفیل کروز مافوق صوت پرواز کند. F-22 قهرمان بلامنازع نیروی هوایی است. در حالی که این هواپیما سریعترین هواپیما در این لیست نیست، ترکیبی از فناوری رادارگریز، تجهیزات الکترونیکی پیشرفته و قدرت مانور فوق العاده آن، این جنگنده را به بهترین جنگنده در نبرد هوایی تبدیل کرده است.
موتور توربوفن نسل پنجم F-22 پرت اند ویتنی F119 قلب تپنده این ماشین پرنده بزرگ است و دو عدد از آنها در زیر بدنه این هواپیما وجود دارد. درگاه های اگزوز رپتور به صورت دو بعدی حرکت می کنند و به جنگنده بسیار رادارگر کمک می کنند تا مانورهایی را انجام دهد که قوانین فیزیک را نادیده می گیرد. این موتور زمانی قدرتمندترین موتور جت در جهان بود، اما اخیراً با موتور توربوفن F135 که برای خانواده جت های جنگنده F-35 طراحی شده بود جایگزین شد. با این حال رپتور دارای دو موتور برای جبران این کمبود است.
F-22 از نظر فناوری و توانایی تاکتیکی از پیشینیان خود پیشی گرفت، اما هرگز برای سرعت بالاتر طراحی نشد. تکامل جنگ هوایی تضمین کرده است که سرعت مطلق دیگر به اندازه گذشته مهم و ارزشمند نیست. این تغییر با ظهور سلاح‌های جدید، فناوری مخفی کاری و سایر سیستم‌های پیشرفته رخ داد. کروز و مانور عالی رپتور واقعاً چشمگیرترین ویژگی عملکرد آن است که این هواپیما را شگفت‌انگیز و مرگبار کرده است.
۳. گرومن اف-14 تامکت
سرعت: 2.34 ماخ
معروف ترین نام این لیست بدون شک مارکاب ماوریک از فیلم «تاپ گان» است. تامکت محبوب گرومن، ستاره تاپ گان، یک شگفتی جنگ سرد است. این جنگنده بال متغیر برای درگیری با سریع ترین و سرسخت ترین دشمنان هوایی در هر نقطه از کره زمین طراحی شده است و پس از اتمام ماموریت، روی عرشه یک کشتی جنگی بومی فرود می آید. اگرچه این هواپیما هرگز مجبور به مقابله با دشمنان مورد نظر خود در آسمان مناطق مورد مناقشه نبوده است، اما همچنان قدرتمندترین هواپیمای جنگنده در تاریخ نیروی دریایی ایالات متحده است.
تامکت الهام‌بخش نسل‌های خلبان نیروی دریایی بود و می‌توانست با جنگنده برتری هوایی نیروی هوایی ایالات متحده، F-15 Eagle رقابت کند و اغلب برنده شود. هر دو F-14 و Top Gun School محصول درس هایی بودند که از تلفات سنگین خلبانان نیروی دریایی و تفنگداران دریایی در آسمان بر فراز ویتنام آموخته شد. هیچ نقصی در طراحی تامکت وجود نداشت، زیرا خلبانان و افسران تسلیحات آن همه ابزار لازم برای پیروزی را در اختیار دارند و آکادمی Top Gun دقیقاً به آنها یاد داد که چگونه این کار را انجام دهند.
با این حال، شاید به دلیل علاقه شدید بال هوایی نیروی دریایی، تامکت به طول عمر مورد نظر خود رسید، اما F-14 در نهایت به دلیل هزینه های عملیاتی و نگهداری بالا بازنشسته شد. به عنوان یک جنگنده برتری هوایی در کلاس جهانی، این یک ماشین پیچیده بود که حفظ آن در شرایط عالی در حالی که ماه ها در دریا زندگی می کرد بسیار دشوار بود. جانشین آن، بوئینگ F/A-18 Hornet، عملکرد بالا را فدای فناوری و قابلیت اطمینان با هزینه های عملیاتی کمتر کرد. با شکل گیری نسل ششم جت جنگنده F/A-XX، نیروی دریایی ایالات متحده به زودی جانشین واقعی خلاء ناشی از غیبت تامکت در عرشه های حامل خواهد داشت.
۲. مورچه خوار جنرال داینامیکس اف-111
سرعت: 2.5 ماخ
F-111 با سرعت بیش از 2.5 ماخ در ارتفاع بالا، یک جنگنده بمب افکن با بال متغیر بود که بسیار سریعتر از جنگنده هایی مانند F-14 و F-15 بود که با وجود ظاهر کمتر جذاب، توجه بیشتری را به خود جلب کرد. این جنگنده چابک برای اولین بار به عنوان یک سکوی ضربتی برای نیروی هوایی ایالات متحده در طول جنگ ویتنام ساخته شد، اما موفقیت آن باعث شد تا به مدت پنج دهه در نقش های مختلف دیگری خدمت کند.
EF-111A Raven نسخه بسیار موفقی از نسخه جنگ الکترونیک Aardvark اصلاح شده توسط گرومن بود و حتی تنها پیروزی هوایی را در تاریخ خانواده F-111 به دست آورد. در عملیات طوفان صحرا، یک فروند EF-111A موفق شد در یک مانور غافلگیرکننده از یک میراژ F1 نیروی هوایی عراق سبقت بگیرد و خلبان عراقی در تعقیب کوزگون سقوط کند. هیچ یک از هواپیماهای ائتلاف که ریون را اسکورت می کردند با حملات موشکی دشمن سرنگون نشدند.
F-111 در سال 1998 توسط نیروی هوایی ایالات متحده به دلیل هزینه های تعمیر و نگهداری و اهمیت فزاینده پنهان کاری در جنگ هوایی بازنشسته شد. با این حال، نیروی هوایی سلطنتی استرالیا (RAAF) تا سال 2010 به پرواز با این جنگنده ادامه داد و پس از آن بوئینگ F/A-18F Super Hornet جایگزین آن شد. استرالیا تنها اپراتور F-111 در خارج از ایالات متحده بود و Aardvark همچنان سریعترین جت جنگنده پرواز شده توسط نیروی هوایی استرالیا است.
۱. بوئینگ اف-15 ایگل
سرعت: ماخ 2.5+
F-15 Eagle نمادین، سریعترین جنگنده در نیروی هوایی ایالات متحده (USAF) است، علاوه بر این که سابقه رزمی شکست ناپذیر و بیش از 100 پیروزی در نبرد هوایی دارد. نیروی هوایی ایالات متحده هنوز تعدادی مدل قدیمی بازنشسته F-15C/D و نسخه های جدیدتر و پیشرفته تر F-15EX دارد. عقاب II در حال تحویل است. با این حال، F-15E Strike Eagle، که در سال 1989 معرفی شد، برای سال های زیادی در خدمت باقی ماند تا F-15EX را همراهی کند.
در اوایل سال 2024، بوئینگ اعلام کرد که Eagle II در آزمایش به سرعت نزدیک به 3.0 ماخ رسیده است. حتی پس از معرفی F-47، به نظر می رسد F-15EX با سرعت مورد نظر حدود 2 ماخ، پادشاه سرعت نیروی هوایی ایالات متحده باقی بماند. این جنگنده افسانه ای برتری هوایی یکی از پروژه های توسعه سنگین نیروی هوایی ایالات متحده در طول جنگ سرد بود و هواپیمایی را تولید کرد که رکوردهای متعددی را شکست (به ویژه زمانی که E192 از نوع اولیه بود).
استراتژی جت جنگنده آینده نیروی هوایی ایالات متحده، میدان جنگی را پیش بینی می کند که در آن ایگل ها، با حمل مقادیر قابل توجهی مهمات و عملکرد بالا، به عنوان هواپیمای تهاجمی سنگین خدمت می کنند و از جنگنده های رادارگریز جدیدتر، مهم و گران قیمت پشتیبانی می کنند. در میدان نبرد فردا، جنگنده نسل ششم F-47 نوک نیزه خواهد بود، در حالی که جنگنده های نسل پنجم F-22 و F-35 با “کامیون موشکی” F-15 به سمت اهداف تعیین شده توسط جت های جنگنده رادارگریز پرواز خواهند کرد.
F-47 از نظر عملکرد یا نقش تاکتیکی مستقیماً جایگزین F-15 نخواهد شد، اما در استراتژی جنگ هوایی وارد عرصه کاملاً جدیدی خواهد شد. این جت جنگنده با قابلیت‌های اختیاری خلبان انسانی، به عنوان یک گره ارتباطی با نفوذ عمیق برای جمع‌آوری اطلاعات، نظارت و شناسایی (ISR) در پشت خطوط دشمن و در عین حال کنترل هواپیماهای رزمی تعاونی (CCA) یا پهپادهای وفادار وینگمن عمل می‌کند.
مانند F-22، F-47 سرعت بالا را فدای بهره وری سوخت و قدرت مانور بالا با موتورهای چرخه متغیر انقلابی (VCE) می کند و به قابلیت های مخفی کاری انقلابی جدید مجهز می شود. بنابراین، عقاب توانا به عنوان پادشاه بلامنازع سرعت برای چندین دهه به پرواز در آسمان ها ادامه خواهد داد.