8 خاصیت درمانی شنبلیله برای سلامتی

8 خاصیت درمانی شنبلیله برای سلامتی

8 خاصیت درمانی شنبلیله برای سلامتی

شنبلیله گیاهی از خانواده حبوبات است. اولین بار در آسیا رشد کرد، اما اکنون در سایر نقاط جهان از جمله هند، شمال آفریقا، خاورمیانه، فرانسه، اسپانیا و آرژانتین رشد می کند.

به گزارش همشهری آنلاین، شنبلیله از دیرباز (از 4000 سال قبل از میلاد مسیح) به دلیل فواید سلامتی مورد استفاده قرار می گرفته و قدیمی ترین گیاه دارویی از خانواده حبوبات است که در پزشکی استفاده می شود. دانه های آن غنی ترین مواد مغذی هستند و اغلب در پخت و پز استفاده می شوند.

1. برای قلب مفید است

آن داناهی، متخصص تغذیه می‌گوید آهن شنبلیله آن را به غذایی سالم برای قلب تبدیل می‌کند. او می گوید: «بیشتر مردم وقتی به غذاهای غنی از آهن فکر می کنند به گوشت فکر می کنند، اما آهن در گیاهان و دانه ها مانند شنبلیله نیز یافت می شود. داناهی توضیح می دهد که بدن برای تولید هموگلوبین به آهن نیاز دارد، پروتئین موجود در گلبول های قرمز خون که اکسیژن را در سراسر بدن حمل می کند. جیمی لی مک اینتایر، متخصص تغذیه دیگر می‌گوید: «آهن برای ماهیچه‌ها و مغز اکسیژن می‌دهد. “بدون آهن کافی، خستگی و ضعف، چه از نظر جسمی و چه از نظر شناختی، ممکن است رخ دهد.”

علاوه بر این، تحقیقات علمی نشان می‌دهد افرادی که آهن کافی مصرف نمی‌کنند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی عروقی از جمله نارسایی مزمن قلبی هستند. بنابراین، مهم است که مغزها و دانه هایی مانند شنبلیله را در رژیم غذایی خود بگنجانید، به خصوص اگر از رژیم غذایی گیاهی پیروی می کنید.

2. به کاهش فشار خون کمک می کند

یکی دیگر از راه هایی که شنبلیله از سلامت قلب حمایت می کند، تأثیر آن بر فشار خون است. داناهی می گوید تحقیقات علمی و شواهد زیادی وجود دارد که نشان می دهد شنبلیله می تواند فشار خون و کلسترول را کاهش دهد. فشار خون بالا و کلسترول بالا دو مورد از بزرگترین عوامل خطر برای بیماری های قلبی عروقی هستند، به همین دلیل است که این مزیت خاص بسیار مهم است.

3. التهاب را کاهش می دهد

شنبلیله سرشار از آنتی اکسیدان است که ممکن است به محافظت در برابر سطوح بالای التهاب مزمن کمک کند. شنبلیله حاوی ترکیبات گیاهی به نام پلی فنول یا فلاونوئید است که دارای خواص آنتی اکسیدانی است، به این معنی که به مبارزه با آسیب رادیکال های آزاد در بدن کمک می کند. شواهد علمی رو به رشدی وجود دارد که از خواص ضد التهابی فلاونوئیدها حمایت می کند و نشان می دهد که شنبلیله ممکن است به دلیل محتوای فلاونوئیدی خود به سرکوب پاسخ التهابی در بدن کمک کند. فلاونوئیدها با مسدود کردن مسیرهای التهابی و حمایت از سیستم ایمنی، از سلول‌ها محافظت می‌کنند و خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌های مزمن را کاهش می‌دهند.

4. از افزایش سطح قند خون جلوگیری می کند

شنبلیله اغلب برای کنترل قند خون و پیشگیری از دیابت استفاده می شود زیرا به نظر می رسد حساسیت به انسولین را افزایش می دهد. تحقیقات علمی نیز از این موضوع حمایت می کند: در یک مطالعه، گروهی از شرکت کنندگان مبتلا به دیابت نوع 2 هر روز 10 گرم دانه شنبلیله خیسانده شده در آب داغ مصرف کردند، در حالی که گروه دیگری از شرکت کنندگان مبتلا به دیابت نوع 2 این کار را نکردند. دو گروه بعد از پنج ماه با هم مقایسه شدند و گروهی که هر روز دانه شنبلیله خیسانده شده مصرف می‌کردند نسبت به گروهی که دانه شنبلیله مصرف نمی‌کردند، سطح قند خون به‌طور قابل‌توجهی پایین‌تر بود.

5. به پیشگیری از زوال عقل کمک می کند

دو دلیل اصلی وجود دارد که چرا مصرف منظم دانه های شنبلیله از سلامت شناختی حمایت می کند: اول، خواص ضد التهابی آنها. کاهش التهاب در بدن، به ویژه مغز، ممکن است به بهبود اختلالات شناختی کمک کند. دومی به دلیل محتوای منیزیم و آهن آن است.

6. برای روده مفید است

در حالی که هیچ مطالعه علمی به طور خاص بر روی شنبلیله و سلامت روده متمرکز نشده است، چندین ماده مغذی در این گیاه وجود دارد که نشان می دهد ممکن است از هضم سالم و سلامت کلی روده حمایت کند. منیزیم، آهن و فیبر موجود در شنبلیله از سلامت روده حمایت می کند. منیزیم به هضم غذا کمک می کند زیرا به شل شدن ماهیچه های روده کمک می کند. دریافت نکردن آهن کافی می تواند باعث کاهش اسید معده شود که می تواند باعث مشکلات گوارشی شود. فیبر همچنین نقش مهمی در سلامت دستگاه گوارش دارد.

7. به افزایش شیر مادر کمک می کند

اگر در دوران شیردهی هستید، ممکن است بخواهید شنبلیله بیشتری را به رژیم غذایی خود اضافه کنید. چهار مطالعه علمی مختلف نشان داد که مصرف منظم به طور قابل توجهی تولید شیر مادر را در مقایسه با دارونما افزایش می دهد.

8. به رشد مو کمک می کند

شواهد اولیه وجود دارد که عصاره شنبلیله ممکن است به رشد مو کمک کند. البته لازم به ذکر است که تاکنون مطالعات علمی بسیار کمی انجام شده است و برای اثبات صحت این ارتباط به تحقیقات بیشتری نیاز است.