نامه ای از انجمن روانپزشکی ایران به قوه قضاییه برای انتقاد از اجرای این سخنرانی با روزنامه نگار عباس عبدی خطاب کرد.
این مکالمه را در زیر بخوانید:
به نظر شما تأثیر اجتماعی مجازات اعدام چیست؟
مجازات اعدام در گذشته آیینی بود ، بنابراین مردم بخشی از مجازات بودند. مشروعیت و قدرت دولت ها از طریق اعدام عمومی انجام شد. با این حال ، امروز ، جوامع بسیار گسترده شده اند و چگونه می توانند در شهری مانند تهران اعدام کنند ، تا مردم بتوانند ببینند که آیا می خواهند.
از طرف دیگر ، مشروعیت امروز دولت ها احترام به شهروندی و عدالت قضایی ارائه می شود و هیچ ارتباطی با اعدام ندارد. مشروعیت ترین جوامع جوامعی هستند که اعدام را رد کرده و از سیستم های قضایی حذف شده اند و نیازی به اعدام در زندان و از طریق چشم مردم ندارند.
از طرف دیگر ، ما شاهد تحول اخلاقی و روانی هستیم و مردم علاقه ای به دیدن خشونت و خونریزی ندارند و دلایل جامعه شناختی برای این تحول وجود دارد. در گذشته مجازات ، مجازات و خشونت رایج بود. امروزه ، کسانی که آنها را اجرا و اعدام می کنند ممکن است اجازه ندهند فرزندانشان به یک خروس نگاه کنند و آن را به عنوان چیزی مطلوب نمی بینند.
این مانند یک مجازات بدنی است. در گذشته مجازات بدنی وجود داشت و بیشتر بزرگسالان امروز توسط والدین در مدارس مجازات می شدند و فرزندانشان مجازات می شدند ، اما دیگر اجازه نمی دهند نوه های خود را. زیرا آنها می بینند که معنای مجازات و خشونت در جامعه امروز تغییر می کند.
بنابراین ، اجرای این جملات اثرات منفی دارد. برخی از این مجازات ها تحقیر شده است ، همان تحقیریهایی که می خواهند با پرتاب نور خورشید در اطراف راهزنان و سارقان به آنها نسبت دهند. ما به هیچ وجه نباید وجود داشته باشیم ، خواه تحقیر هر انسانی ، چه گناهکار باشد و چه غیرمجاز ، و آن را در مجازات مجازات مذهبی نمی بینیم.
بنابراین مشخص نیست که چرا برخی از مردم همچنان بر مجازات در حوزه عمومی اصرار دارند. در عین حال ، دیگر نیازی به دیدن تعداد معدودی در جامعه ای نیست که رسانه ها در آن وجود داشته باشند و می توان آنها را مطلع کرد.
پیشنهاد من این است که به نفع مجازات عمومی ، تمام مجازات ها ، مرگ و میر ، بخش های سارقان و سایر مجازات های جسمی و مشابه به طور مستقیم در تلویزیون نمایش داده می شود. آنها می دانند که این یک چیز خوب نیست ، و به همین دلیل آنها این کار را نمی کنند ، اما به جای بازدارندگی و تأثیر مثبت ، ارعاب و مشروعیت در یک محله اعمال می شوند.
آیا این مجازات تا به حال تأثیر بازدارندگی اجتماعی داشته است؟
تا زمانی که من به کار خود ادامه دهم ، هیچ سندی وجود ندارد که نشان دهد مجازات اعدام یک بازدارنده است. برخی از ایالت های ایالات متحده مجازات اعدام هستند و در بعضی از آنها نیست. در آنجا ، برای هر نفر برای کشورهای بدون مرگ قتل های کمتری وجود دارد. هدف از اعدام قاتل بازدارنده نیست. بنابراین ، توصیه می شود که در شریعت و قرآن مورد بخشش قرار بگیرید. وقتی توصیه های توصیه شده بخشیده می شود ، به این معنی است که بازدارندگی ندارد.
انتقام یک مسئله شخصی دم است و مردم در اعدام یا بخشش دخالت نمی کنند. اگر برخی از آنها به مردم علاقه مند هستند ، این بخش موضوع مصیبت نیست. من فکر می کنم هدف نشان دادن قدرت برهنه است ، بعید است که اعدام دارای تأثیر مثبت اجتماعی و بازدارنده باشد.
چرا فکر می کنید با وجود اعتراض به این روش مجازات ، چنین مجازاتی ادامه دارد؟
شخصی که روح را کشت ، یا به طور تصادفی یا آگاهانه بود. اگر چیزی وجود داشت ، او به مجازات خود نگاه نمی کرد ، و چیزی که ناگهان سقوط می کند و افزایش مجازات هیچ تاثیری در فرد ندارد. با این حال ، اگر شخصی با برنامه ریزی و تصمیم قبلی قتل را مرتکب شود ، او هنوز به فکر مجازات نیست و ممکن است در همان زمان دستگیر نشود. مجازات اعدام قاتلان و مجازات اعدام به طور کلی بسیار کم است و با مقایسه آمار قتل و مجازات های مرگ در کشورها به راحتی قابل درک است.
ارسال پاسخ