در توافق با آژانس انرژی اتمی ، ایران بازی دیپلماتیک خود را به آژانس انرژی اتم برد تا چالش هسته ای را به چارچوب قوانین سازمان انرژی اتمی و جلوگیری از سرنوشت ایالات متحده بازگرداند. روزگاری ، این توپ آتشین به شکل Brjam به P5+1 سقوط کرد ، این نتیجه است.
تئوری تئوری بازی دارای آموزه ای است که افزایش تعداد بازیگران در یک درگیری بین المللی را دشوار می کند. اروپا و ایالات متحده اکنون فکر می کنند که آنها با پیروی از حداکثر خواسته ها و تمایل به حل مشکل در قدرت هستند. این رویکرد حداقل در مدت میان مدت “اختلاف در ایران حل نشده” ، فرضیه را تقویت می کند.
در چنین مواردی ، گزینه مهمی برای طرف ضعیف بازی یا قوانین بازی ؛ فنجان تا حد امکان با گله گاومیش وحشی است. در این جنون عصیانگر ترامپ ناناهو ، تمدن سیاسی غرب یک ذات باردار برای از بین بردن خود است.
از این ستون به ستون ، ایران طاسی را به پشت بام می اندازد و بنابراین آینده بازی نامشخص است. “سیاست -بزرگ” همچنین سیاستی برای ایجاد یک سیاست است ، بنابراین گزینه ایران این است که از بازی در کشوری که در یک چارچوب باز نامشخص یا مفقود شده است ، جلوگیری شود. در عوض ، این بازی با یک چارچوب قانونی ، یعنی آژانس و پروتکل های مربوطه همکاری می کند. به عنوان یک تاکتیک ، بازی ایران باهوش است.
2. نکته منفی در تمرکز ایران بر آژانس این است که شما تعهدات خود را انجام می دهید ، اما هیچ خبری در مورد لغو یا تعلیق تحریم ها وجود ندارد.
بله ، اما آیا آنها تعهدات ایالات متحده و اروپا را انجام دادند؟ بنابراین ، ایران انتقاد از “یک تصمیم تأخیر” را برای تعلیق تحریم ها ترجیح داد.
فرض بر این است که استفاده از مکانیسم ماشه احزاب غربی می داند که خروج ایران از پیمان ممنوع NPT. در چنین حالتی ، آنها دست خود را به نوار تهدید کوتاه می کنند ، بنابراین می خواهند آن را به تأخیر بیندازند. استفاده از مکانیسم ماشه نمی تواند بیش از آنچه تاکنون در اختیار دارد ، بدست آید. هیچ احتراق بزرگی در مورد هشدار وجود ندارد ، زیرا اگر حداکثر تحریم های ایالات متحده در پشت بام باشد ، پس از تکرار جنگ و جنگ ، چیزی بیش از هر زمان دیگری وجود ندارد. ایران همچنین نشان داد که با وجود اجتناب از درگیری ، این امر می تواند به اقتصاد اسرائیل آسیب برساند. جنگ برای ایالات متحده و اسرائیل خیلی کم نیست.
2. ایران می تواند هر آینه را بشکند و پیمان را ترک کند. بنابراین ، باید در هنگام هزینه از این ابزار استفاده کند. ایران اعلام کرده است که نمی خواهد بمبی اتمی تولید کند ، بنابراین هیچ ارتباطی با ترک آن ندارد. Pty مخفی است.
این خروجی برای ایجاد یک بمب اتمی مهم است. چیزی که تاکنون در استراتژی هسته ای ایران وجود نداشته است ، بنابراین این نوار Snapback و نوار بزرگتر است ، یعنی به عنوان تهدیدی برای امنیت بین المللی ایران (منوط به بخشی از بخش هفتم منشور) ، ایران تنها ابزاری است که تهدید به خروج از NPT می کند. این میله باید در حال حاضر روی آنها نگه داشته شود. می توان گفت که بازرسان می توانند نقاط امنیتی هسته ای ما را در دشمنان ما آشکار کنند. جواب این است ، اکنون مشخص نیست؟
2. برخی از واکنش ها “نه ذهن ، بلکه رضایت انسان”. واضح است که وظیفه گروسی با Bawalusi و سازمان ملل به دنبال یک دبیرکل است. همچنین واضح است که وی عزت حرفه ای خود را در آماده سازی جنگ شش روزه نقض کرد. با این حال ، همه اینها درست نیست که ما بر اساس افکار و اولویت های خودمان از سیاست های خود پیروی نمی کنیم و ممنوعیت گسترش گسترش را رها می کنیم.
مسئله دیگر از نظر عدم اطمینان در استخوان دردناک است که در آینده و رنج مردم شک دارد. این البته یک اسباب بازی است. با این حال ، این مبتنی بر ناکارآمدی زیاد در مدیریت کشور است. فرآیندهای علت هسته ای ایران در این عدم اطمینان شدیدتر است. با این حال ، آهن برای روابط خارجی ما با وزن کمتری وجود دارد.
همه چیز به اصلاحات ساختاری ، از جمله اصلاحات ساختاری در اقتصاد سیاسی ایران بستگی دارد. قدرت فکری سیستم سیاسی و نهاد علمی کشور این توانایی را دارد که مشکلات اساسی ساختار اقتصاد سیاسی را درک کند. نکته مهم این است که اراده سیاسی در بالاترین سطح حاکمیت که می تواند خود را از دانه اقتصاد سیاسی معیوب دور کند. مهمترین مؤلفه مشارکت نهادهای نظامی سیاسی در اقتصاد است و این به معنای محرومیت از طیف گسترده ای از نیروهای ملی در مشارکت اقتصادی است.