کف زمان و مکان دو عنصر است که زندگی ما را شکل می دهد. آیا زمان واقعاً می گذرد یا این یک توهم است؟ دنیای ما جدا نیست. این دو با هم وقت می گیرند ، یک بافت واحد به نام فضا. این منطقه همان چیزی است که آلبرت انیشتین در تئوری نسبیت معرفی می کند. طبق این تئوری ، هر آنچه در جهان حرکت می کند هم در سایت و هم به موقع عمل می کند و این دو همیشه مرتبط هستند.
به گفته انتخابتو به نقل از Scitechdaily ،برخی از دانشمندان فضایی آن را به عنوان دنیای پیشگیرانه می دانند که تمام وقایع گذشته ، حال و آینده موجود و ثابت هستند. برخی دیگر این را به عنوان یک بافت پارچه پویا تصور می کنند که در پاسخ به گرانش تغییر می کند. این دیدگاه ها به درک بهتر فیزیک مدرن و تغییر دیدگاه ما در مورد زمان و واقعیت کمک می کند. آیا واقعاً زمان جریان دارد یا ظاهر ذهنی یک ساختار بی موقع است؟
قلب فیزیک مدرن
این سؤالات فراتر از فلسفه است و اساس درک مدرن ما از فیزیک را تشکیل می دهد. همچنین بر نسبیت ، سفر زمان ، چند رنگ و سرچشمه جهان تأثیر می گذارد. برخی از نظریه ها زمان فضا را به عنوان نوعی “کیهان” می دانند ، اما زبان توضیحات اغلب نامشخص و گیج کننده است. ویتگنشتاین ، فیلسوف اتریشی می گوید: “وقتی ویتگنشتاین ، فیلسوف اتریشی مفاهیم پیچیده ای را به درستی بیان نمی کند ، مشکلات فلسفی ایجاد می شود و فیزیک مدرن نمونه مهمی است.”
مشکل زبانی
دیدگاه ابدیت می گوید که زمان جریان ندارد و تمام وقایع (گذشته ، حال و آینده) به همان اندازه واقعی هستند. در این زمینه ، جهان مانند یک “دنیای بلوک” چهار بعدی است که در آن همه لحظات وجود دارد و گذر زمان واقعیت جهان نیست ، بلکه فقط تجربه ما است. اگر همه چیز به همان اندازه واقعی باشد ، پس وقتی می گوییم فضا ، زمان وجود دارد ، این “وجود” دقیقاً به چه معنی است؟
تمایز وجود و شکل گیری
این را می توان با یک مثال توضیح داد. بیایید بگوییم که او در کنار یک فیل واقعی ایستاده است. فیل واقعی هم در معده فعلی و هم با گذشت زمان ادامه می یابد. روش حرکت و زمان و مکان فیل (یعنی سه بعد زمین و یک بعد از زمان) را می توان ذخیره و تصور کرد. حال فرض کنیم که فیل فقط برای یک لحظه ظاهر می شود و ناپدید می شود. این فیل واقعی نیست ، فقط یک رویداد موقتی است. آیا فضای مانند یک فیل واقعی است ، یا فقط یک قاب برای گرفتن وقایع است؟
دشواری ابدی
چشم انداز ابدیت این تمایز را نامشخص می کند و کل زمینه زمان را به عنوان یک ساختار موجود می بیند. اما اگر زمان فقط یک توهم باشد ، چگونه این توهم می تواند در متن همه چیز در همان زمان اتفاق بیفتد؟ فضا باید مانند یک فیل واقعی باشد ، یعنی موجود و ماندگار و لحظات با گذشت زمان ثبت می شود.
اگر همه وقایع به حقیقت پیوستند ، فضا-زمان به چه معناست؟
اگر هر رویدادی در تاریخ جهان واقعاً در “دنیای بلوک” وجود داشته باشد ، این سؤال پیش می آید: این خود چه زمانی است؟ آیا برای توضیح زمان “واقعی” باید ابعاد زمانی دیگری اضافه کنیم؟ این مثال نشان می دهد که حتی در فیزیک چهار بعدی ، توضیح “وجود” فضا-زمان بدون ورود مجدد به مفهوم زمان دشوار است.
از فیزیک تا داستان
این سردرگمی همچنین به فیلم ها و علوم عمومی رسید.
- در فیلم Terminator (1) همه چیز ثابت و بدون تغییر است.
- Avengers: endgame (۲۰۱۹) این بدان معنی است که سفر زمانی می تواند تاریخ را تغییر دهد.
هر دو سناریو نشان می دهد که گذشته و آینده “در حال حاضر” هستند ، اما وجود آنها نامشخص است.
درک واقعیت در فیزیک مدرن
وقتی فیزیکدانان می گویند فضا ، زمان وجود دارد ، محدودیت بین واقعاً موجود و آنچه که گاهی اوقات نامشخص است. در نتیجه ، درک حقیقت دشوار خواهد بود. این اعتبار نظریه نسبیت یا داده های تجربی را تهدید نمی کند ، بلکه بر تفسیر ما از جهان در مورد واقعیت ، چگونگی صحبت در مورد واقعیت و چگونگی مقابله با فیزیک عمیق تأثیر می گذارد. سرانجام ، تعریف قطعی فضا فقط یک بحث فنی نیست. در مقابل ، این یک سؤال در مورد نوع جهانی است که ما در آن زندگی می کنیم.