در سال دوم ، ضریب Ginnut خانوارهای کل کشور 4.3 است که در مقایسه با سال قبل 4.1 کاهش یافته است.
به گفته من Tasnim ، یکی از شاخص های نابرابری درآمد جامعه ضریب جینی است. ضریب جینی عددی بین صفر و صفر است و به معنای توزیع کاملاً برابر صفر یا ذخیره است و یکی به معنای نابرابری مطلق در توزیع است.
براساس دفتر سرشماری ایران ، ضریب جینی خانوارهای کل کشور در سال 2 4.9 بود که در مقایسه با سال قبل 4.3 بود. علاوه بر این ، ضریب درآمد خانواده های شهری و روستایی کل کشور به ترتیب به ترتیب 0.5 و 2.3 به ترتیب 0.8 و 0.8 کاهش می یابد.
سال 2 کشور:
بیست درصد از کمترین و گرانترین جمعیت به ترتیب 2.3 ٪ و 4.9 درصد است.
ده ، گرانترین بیست درصد از ده ، ارزانترین نرخ گران قیمت در کل کشور به ترتیب 0.5 ، 4.3 و 4.3 است.
شاخص پالما به 0.5 رسید و شاخص تله به 1.2 رسید. همچنین یک شاخص 1.2 اتکینسون است.
سال 2 – مناطق شهری:
بیست درصد از کمترین و گرانترین جمعیت به ترتیب 2.9 ٪ و 4.9 درصد است.
ده ، گرانترین ده ، بیست درصد از گرانترین ، بیست و چهار درصد از پایین ترین جمعیت به ترتیب 1.2 ، 1.2 و 2.5 است. شاخص Palma 2.3 و شاخص Tilly 2.3 است. علاوه بر این ، شاخص اتکینسون 1.2 است.
سال 2 – مناطق روستایی:
بیست درصد از کمترین و گرانترین جمعیت به ترتیب 2.3 ٪ و 4.9 درصد است.
در مناطق روستایی به ترتیب ده ، بیست درصد ، بیست درصد ، بیست درصد گران قیمت به ترتیب 0.8 ، 0.8 و 2.3 است.
شاخص Palma 2.3 و شاخص Tilly 2.3 است. همچنین یک شاخص 1.2 اتکینسون است.
در سال ششم ، کمترین ضریب درآمد در استان کرمان (1.2) و بالاترین ضریب درآمد در ایالت سیستان و بلوچستان (0.8) مشاهده می شود.
علاوه بر این ، کمترین ضریب درآمد در مناطق روستایی در استان گیلان (1.2) و بالاترین ضریب درآمد در ایالت هورموزگان (0.8).