دور؛؛؛؛ “احمد ابوسین” ؛ خبرنگار فلسطینی در نوار غزه.
به گفته انتخابتو به نقل از الجزیره ؛ ماه گذشته ، رژیم اسرائیل کمپین را در رسانه های اجتماعی آغاز کرد و ادعا کرد که هیچ قحطی در نوار غزه وجود ندارد! این رژیم غذایی ویدئویی را نشان می دهد که در رستوران ها یا بازارهای پر از میوه و سبزیجات غذا را نشان می دهد. در این ویدئو آمده است: “هیچ قحطی در غزه وجود ندارد.” غیر از این ، هر ادعایی فقط یک دروغ است. “
ممکن است چنین مکانهایی در مناطق جنوبی نوار غزه وجود داشته باشد ، اما حقیقت این است که این مکان ها بخشی از کمپین تبلیغاتی اسرائیل هستند و قیمت ها آنقدر بالا و نجومی است که مردم نمی توانند آنها را خریداری کنند ، حتی کسانی که ظرفیت اقتصادی خاصی دارند ، دیگر مشکلی به نام -مأموریت نیستند.
مردم باید 50 ٪ از پولی را که می خواهند برای حساب های خود در نوار غزه بپردازند بپردازند. اسکناس ها آنقدر پاره شده اند که مغازه ها یا کافه ها آنها را نمی پذیرند. بنابراین ، فقط تعداد معدودی از مردم ، مانند یک فنجان قهوه به ارزش 9 دلار یا یک پیتزا کوچک به ارزش 18 دلار. بیشتر مردم غزه باید بنشینند و تماشا کنند.
ما وضعیت مشابهی را در بازارها مشاهده می کنیم. بیشتر افراد نمی توانند به اندازه نیاز خود بخرند. آنها عمدتاً ساکت هستند و از این پس چشمان خود را روشن می کنند. بیشتر افراد در غزه میوه و سبزیجات را می بینند ، اما نمی توانند آن را خریداری کنند. آنها توانایی های مالی برای تأمین نیازهای خود ندارند.
این پارادوکس در نوار غزه گرسنه است. در برخی مناطق ، غذا در دسترس است ، اما اساساً در دسترس نیست! من هنوز به یاد دارم که چگونه پنیر و شکر در اوایل اوت سال جاری برای مدت زمان محدود وارد نوار غزه شدند. ماهها آنها را ندیدیم. اسرائیل به نوار غزه اجازه داده است ، که به کامیون های دارای کمک های تجاری و نه کمک های بشردوستانه اجازه می داد. وقتی خبر این کامیون ها می آید ، نمی توانم لذت را برای من توصیف کنم. مدتهاست که پنیر را ندیده ام زیرا شکل پنیر مرا شگفت زده کرد. ماهها بعد ، من چیزی شبیه به یک غریبه داشتم: “هیجان”.
آن روز صبح با گرسنگی و سردرگمی از خواب بیدار شدم. من در سه ماه بیش از 10 کیلوگرم از دست دادم و بدنم از ضعف لرزید. با این حال ، هنگامی که من برای مدت محدود پنیر ، شکر و شکر وارد فروشگاه ها شدم ، قلبم روشنگری شد. شاید این ایده به ذهن خطور کند که همه چیز تغییر کرده است. شاید فکر کردم جنگ به پایان خواهد رسید.
با این حال ، وقتی از قیمت این کالاها سؤال کردم ، قلبم شکسته شد. من نادان بودم قیمت ها واقعاً بالا بود. یک کیلوگرم شکر با قیمت حدود 70 دلار! این تعداد بیش از درآمد هفتگی برخی از خانوارها در نوار غزه در دوره قبل از جنگ بود. الگوی پنیر کم برای تغذیه یک خانواده برای صبحانه با قیمت 10 دلار.
من چیزی پیدا نکردم من از زمین خارج شدم و با خودم فکر کردم که قیمت ها می توانند طی چند روز کاهش یابد. با این حال ، این کار را نکرد. چند هفته بعد ، آرد ، تخم مرغ و بار چربی در بازار ظاهر شد ، اما هنوز هم بالا و مسخره ما است. به عنوان مثال ، یک کیلوگرم یک خانواده حدود 45 دلار آرد بود که حتی نیازهای مردم را برآورده نمی کرد. یک تخم مرغ نیز به عنوان 5 دلار قیمت داشت.
اسرائیل اجازه می دهد این کالاها در بازار ظاهر شوند ، اما بیان نمی کند که مردم غزه نمی توانند خریداری کنند و همه گرسنه هستند. آنها به کمک نیاز دارند. اسرائیل فقط می خواهد یک فید عکس بسازد. اکنون این غذا به یک کالای لوکس در نوار غزه تبدیل شده است. اسرائیل عملاً از آن به عنوان سلاح مخفی علیه مردم فلسطین استفاده می کند. اسرائیل می داند که بخش مهمی از مردم فلسطین شغلی نیست و آنها باید به زنده ماندن کمک کنند. آزار و شکنجه اسرائیل نه تنها افراد در بمب های خود ، بلکه به روش بازی با اعصاب مردم غزه و شکنجه آنها را نشان می دهد.
وقتی غذا را در همه جا می بینیم ، به ذهن ما می رسد که نمی توانیم ملاقات کنیم. وقتی به جای دسر با چای شکر می بینیم ، درد به ذهن خطور می کند. عدم برآورده کردن نیازهای ما باعث می شود که هر بار که به بازار می رویم تحقیر کنیم. غزه قحطی نیست ، اما آنچه می بینیم گرسنگی عمدی در غزه تحت مهندسی اسرائیل است. اسرائیل در تلاش است تا از طریق بازی های تبلیغاتی بر نهادهای بین المللی و افکار عمومی تأثیر بگذارد.
اسرائیل اعلام کرده است که کمک های بشردوستانه از ابتدای جنگ غزه می خواست از ورود آن به غزه جلوگیری کند. با این حال ، جهان هرگز به شهادت اقدامات اسرائیل کاری نکرده است. ظاهراً برخی از افراد دوست دارند با تصاویر خیالی که اسرائیل در تلاش است از غزه ارائه دهد ، سازگار شوند تا بتوانند حقیقت تلخ منطقه و گرسنگی مردم را ببینند.