طبق گجت نیوز ؛ از ششمین سال از انتشار ، فرانسیس فورد کوپولا همواره توجه فرانسیس فورد کوپولا را به خود جلب کرده است ، هم به دلیل داستان جذاب و هم فیلم جذاب و فعلی آن. این اثر سینمایی ، که عمیقاً به تاریخ مخفی هالیوود و رابطه آن با Underworld می پردازد ، اسرار بسیاری را نشان داده است. یکی از این اسرار در بازیگری نهفته است که به دلایل خاصی از ایفای نقش در این کار خودداری کرد.
چرا ویک دیمنون نقش جانی فانتین را رد کرد؟
ویک دیمون ، خواننده محبوب دهه 1980 و 1980 ، به عنوان جانی Fantine در فیلم Godfather بازیگران شد. Fantine مانند Damoneh ، یک خواننده مشهور بود که خانواده Corleone را به موفقیت هالیوود خود اعتبار داد. در سال 2 ، طبق گفته نیویورک تایمز ، دیمون به دلیل اختلاف نظر در مورد دستمزد و زمان روی صحنه و همچنین عدم تمایل آنها به حمایت از کلیشه های ایتالیایی و آمریکایی ، این نقش را رد کرد. اما فرانسیس فورد کوپولا در مصاحبه با NPR در سال 2 این موضوع را توضیح داد.
به گفته کوپولا ، ویک دیمون و پدرخوانده وی سرانجام با هم جمع نشدند زیرا خواننده جانی فانتین نگران ساخت فرانک سیناترا و همکار بود. وقتی از وی سؤال شد که آیا دیمون از انتقام ساناترا یا ارتباطاتش می ترسد ، کوپولا با صراحت پاسخ داد: “همه آنها.” این نشان می دهد که ترس از عواقب شباهت شخصیت فانتین به سیناترا دلیل اصلی استعفای دیمون بود.
ارتباط مرموز فرانک سیناترا و فیلم پدرخوانده
شخصیت جانی فانتین از رمان اصلی ماریو پوزو گرفته شد و شباهت های او با فرانک سیناترا آشکار بود. اگرچه ساناترا بارها و بارها درگیری خود را با مافیا انکار کرد ، اما بارها با گانگسترهای مشهور عکس گرفته بود.
براساس گزارش ما تودی ، سیناترا از رمان پوزو متنفر بود و حتی با نویسنده وارد رستوران شد و به او گفت “تعطیل شود”. جالب اینجاست که سیناترا تمایل به بازی دن کورلئون داشت اما کوپولا سرانجام مارلون براندو را انتخاب کرد. او همچنین قصد داشت در سال ششم نقش دن آلتوبلو را در پدرخوانده ایفا کند ، اما این نقش به الی والوک رفت.
چرا آل مارتینو بهترین انتخاب برای جانی فانتین بود؟
سرانجام آل مارتینو نقش جانی فانتین را به دست آورد و این یک موفقیت بود. مارتینو ، خواننده ایتالیایی و آمریکایی ، تجربیات واقعی خود را در ارتباطات زیرزمینی با صنعت سرگرمی جلب کرد.
کتاب “میراث پدرخوانده” نشان می دهد که شخصیت Fantine نه تنها توسط سیناترا ، بلکه با داستان واقعی مارتینو از اختلاف قرارداد الهام گرفته شده است. این عمق داستان پردازی ماریو پوزو و ارتباط واقعی شخصیت ها با جهان خارج را نشان می دهد.