وزیر محترم! آیا رودخانه ها و دریاچه های تمیزی در کشور باقی مانده است؟

وزیر محترم! آیا رودخانه ها و دریاچه های تمیزی در کشور باقی مانده است؟

او با افتخار اعلام می کند که این فرمان پس از «70 سال» ممنوعیت صادر شده است. تمام قوانین بالادستی در مورد حفاظت از رودخانه ها را نادیده می گیرد و تصمیمی را اعلام می کند که صرفاً فاجعه بار است. وی تاکید کرد که این دستور رئیس جمهور ما قانونی و لازم الاجرا است.

اگر این تصمیم توسط یک دولت غیر اصلاح طلب گرفته می شد، شک ندارم که رسانه ها واکنش بسیار تندی به آن نشان می دادند.

ضمن دعوت از همه کارشناسان، فعالان و رسانه‌ها به عواقب این تصمیم، مواردی را در زیر به اطلاع رئیس جمهور محترم، وزیر محترم میراث فرهنگی و گردشگری، رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و وزیر نیرو و جامعه مدنی می‌رسانم:

1. صالحی امیری عزیز! آیا در کشور ما رودخانه یا دریاچه بکری باقی مانده است که چنین دستور خطرناکی به آنها داده باشید؟ دستورات نادرست، عجولانه و نابخردانه ای که قبلا داده شد، همه رودخانه های کشور را با بحران مواجه کرد. آیا با این مصوبه حتی یک نقطه آبی در کشور به سلامت باقی می ماند؟

2. رودخانه محیطی پویا و پویا است و بستر آن هر ساله بسته به میزان آب ورودی مدام در حال تغییر است. ایجاد تأسیسات گردشگری در سواحل رودخانه ها و دریاچه ها نه تنها راه ها و بسترها را خراب می کند، بلکه زمینه ساز حوادثی مانند سیل قم در سال 1387 و شیراز در سال 1398 است و در این میان یکی از مهم ترین نکاتی که در گزارش «کمیته ملی سیلاب» بیان شده، جلوگیری از ساخت و ساز در اطراف بدنه های آبی است.

3. در حال حاضر تمامی رودخانه های کشور به محل تخلیه فاضلاب و هتل ها، پارک های آبی، زمین های بازی و … تبدیل شده اند که ایجاد انواع تاسیسات از جمله پروژه های گردشگری بار فاضلاب را در این محیط ها به شدت افزایش می دهد.

4. بقیه بدنه های آبی تنها امید برای بقای تنوع زیستی آبزیان باقیمانده کشور هستند. آیا می دانید ورود گردشگران و اجرای طرح های گردشگری همواره با ورود گونه های مهاجم، افزایش آسیب و بهره برداری از آبزیان، تخریب زیستگاه، نفوذ زباله و سایر تهدیدها و در نتیجه تبدیل محیط های آبی به مرداب ها و خشکی های مرده و مدفون شده همراه است؟

5. پزشکان و مسئولان کشوری عزیز، ما را از کمیسرهای تحریم ترساندید که پای صندوق های رای بیایند، ما آمدیم به شما رای دادیم، فکر نمی کردیم نه تنها تحریم ها برداشته شود، بلکه همه تحریم های سازمان ملل برگردد. حالا شما حکم می دهید که همین اختلاس گران از طرف سرمایه گذاران تمام اکوسیستم های این آب و خاک را با خیال راحت نابود کنند.

6. خنده دارترین حرف آقای امیری “احترام به مسائل زیست محیطی” است. این تصمیم فوق‌العاده خطرناک که باید با موافقت یا سکوت رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست و وزیر نیرو در هیئت دولت اتخاذ شود، نشان می‌دهد که در شرایطی که رئیس سازمان نمی‌تواند وظایف خود را در هیئت دولت به درستی انجام دهد، چگونه می‌توان انتظار داشت کارکنان کم‌درآمد در مقابل فشارهای استانداران، معاونان و صاحبان سرمایه مقاومت کنند. رک بگویم، در اکثر موارد با چلوکباب مشکل حل می شد، اگر رئیس و مدیر کل بود – شبیه ارزیابی مدیر کل سازمان – و ایستاد، با برکناری اش هر مانعی برطرف می شد.

7. تصور من این است که شما هم مثل من بی حوصله و احساساتی هستید. شخصاً هرگز حاضر نیستم مسئولیت این ویژگی را بپذیرم. یک رئیس جمهور باید بتواند در مقابل فشارها صبور باشد، فکر کند، مطالعه کند و نصیحت کند، اجازه ندهد هیچ کس و هیچ گروهی بیاید و او را تحریک کند که دستور توافق بدهد. شعار شما در زمان انتخابات تخصص بود. سخنان آقای وزیر باعث تمسخر تخصص و مشاوره فنی می شود. به نظر می‌رسد همان گلوله‌ای را که با لایحه «اخبار جعلی مجازی» دریافت کرده‌اید زده‌اید، لطفاً قبل از اینکه خیلی دیر شود، این لایحه را لغو کنید.

8. خانم انصاری با دلسوزی می گویم شما به عنوان یکی از عاشقان و دلسوزان این سرزمین نمی توانید در مقابل نیروهای سنگین کابینه بایستید. من اگر جای شما بودم استعفا می دادم.

*استاد دانشگاه تهران

۴۷۲۳۲

گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین