آینده– “رالف نادر”؛ نویسنده و کارشناس مسائل آمریکا.
بر اساس گزارشی در وب سایت Common Dreams; دلیل اصلی اینکه چرا از جان کنت گیلبریث، اقتصاددان هاروارد اغلب به عنوان یک اقتصاددان سیاسی یاد می شود، می توان با خواندن کتاب معروف او به نام فرهنگ رضایت درک کرد. ایده اصلی کتاب مورد بحث توضیح می‌دهد که چرا اقدامات پرزیدنت ترامپ، که فشار زیادی بر آمریکا وارد کرد، حمایت عمومی را از بین نبرد، به‌ویژه اینکه چرا این حمایت به زیر ۳۹ درصد نرسید.
در آمریکا، طبقات ثروتمند و مرفه از هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه استقبال می کنند. آنها اکثریت جمعیت آمریکا را نمایندگی نمی کنند زیرا نیمی از آمریکایی ها فقیر یا نزدیک به فقیر هستند. طبقات غیرمستند در آمریکا عموماً از جمعیتی تشکیل شده است که از نظر اقتصادی و سیاسی تأثیرگذار هستند و از سیاست هایی حمایت می کنند که در خدمت منافع آنها باشد.
آنها فقط به آسایش خود اهمیت می دهند، حتی اگر به معنای صدمه زدن به دیگران باشد. طبقات شاد و ممتاز در آمریکا شامل گروه هایی مانند افراد فوق ثروتمند و همچنین مدیران اجرایی، مترقیان و افراد فعال در مشاغل حرفه ای است و طبقه کارگر به طور فزاینده ای ثروتمند می شود. علاوه بر این، مشارکت آنها در انتخابات مختلف بسیار بیشتر از فقرا است.
قبل از ترامپ، طبقه ثروتمند آمریکا، از جمله اعضای کنگره، به اندازه کافی خوب عمل می کردند تا از افزایش حداقل دستمزد کارگران جلوگیری کنند. در نتیجه رویکرد آنها، دستمزد ساعتی در 7.25 دلار ثابت ماند. ما شاهد بوده ایم که سیاست ها و منابع برای مزایای تامین اجتماعی برای نزدیک به 40 سال ثابت مانده است. علیرغم حمایت افکار عمومی از توسعه شبکه تامین اجتماعی، اقشار متمول و قانع سعی در حفظ وضعیت موجود دارند و خواهان سیاست هایی مانند مرخصی استعلاجی، عدم پرداخت حقوق در دوران بارداری و مرخصی زایمان و پرداخت مزایای مشکلات سلامت کودکان نیستند. کشورهای اروپای غربی همگی دارای شبکه های ایمنی اجتماعی بسیار قوی تری نسبت به آمریکا هستند.
طبیعی است که اقشار ثروتمند و راضی در آمریکا از سیاست های ناامیدکننده ترامپ در حوزه های مختلف چندان خوشحال یا آسیب نبینند. بسیاری از اقدامات ترامپ در مورد تغییرات آب و هوایی یا مبارزه با مهاجران و تعمیق همکاری با مجتمع‌های نظامی و صنعتی تأثیر کمی بر طبقات ممتاز و شغل یا زندگی آنها در کل دارد. اشتباه نیست اگر بگوییم برخی از سیاست های دولت ترامپ به نفع این طبقات است.
اقدامات دیگر ترامپ که اکثر آنها غیرقانونی و بدون مجوز کنگره آمریکا است نیز این قشر را به وجد می آورد. آنها از مالیات کم برای افراد پردرآمد و مشاغل حمایت می کنند. اکنون بسیاری از صنایع خدماتی با کاهش 15 درصدی مالیات خود مواجه هستند. رشد بازار سهام آمریکا نیز رضایت اقشار ممتاز این کشور را افزایش می دهد.
کاهش بودجه بسیاری از سازمان‌های دولتی مانند آژانس کمک‌های خارجی آمریکا توسط ترامپ، بر زندگی میلیون‌ها نفری که هر روز به این کمک‌ها وابسته هستند، تأثیر می‌گذارد، اما تأثیری بر طبقات راضی و ثروتمند آمریکا ندارد. ناگفته نماند که طبقات ممتاز در آمریکا اصلاً برای شهروندانشان اهمیتی ندارند.
نگاه به دنیا از نظر طبقاتی مردم را به سمت رویکردهای تنگ نظرانه سوق می دهد یا با کاهش جدی سرمایه گذاری در کالاهای عمومی مواجه می شویم و سطح اختلاف طبقاتی حتی عمیق تر می شود. نابرابری نیز از درآمدزایی ناشی می شود. موضوعی است که افراد عادی جامعه را ضعیف می کند.
در این مرحله، این سوال مطرح می شود: ترامپ احتمالاً با چه اقداماتی زمینه نارضایتی طبقات ثروتمند و ثروتمند آمریکا را فراهم می کند؟ کی از ترامپ عصبانی می شوند و فریاد می زنند: بس است! در پاسخ به این سوال باید گفت که وقتی تورم و افزایش رکورد جدی می‌شود، وقتی جنگ تعرفه‌ها باعث بی‌ثباتی اقتصادی می‌شود، یا وقتی دولت آمریکا بی‌ملاحظه وارد جنگ‌های خارجی می‌شود و باعث سقوط بازار سهام می‌شود، وقتی فساد گسترده می‌شود و هرج و مرج حاکم می‌شود، به احتمال زیاد طبقات ثروتمند آمریکا نیز علیه ترامپ و دیوانگی او شورش کنند.
در سال 1974، جمهوری خواهان به این نتیجه رسیدند که زمان رفتن ریچارد نیکسون فرا رسیده است. این در حالی بود که او در انتخابات ریاست جمهوری 1972 آمریکا به پیروزی قاطع رسید و سطح رضایت عمومی از او 60 درصد بود. از نظر بسیاری از دلالان قدرت، او دیگر فردی مفید به نظر نمی رسید.
ظلم و خیانت ترامپ، نقض آشکار قانون، رفتارهای تهاجمی و توهین آمیز او خروج تحقیر آمیز ترامپ از قدرت را تسهیل و تضمین می کند. تاریخ نشان داده است که انزجار و ترس نهفته از نخبگان قدرت اغلب با خشم و قلدری وارد عرصه عمومی و سیاسی می شود. پس با ما همراه باشید! ترامپ به زودی چیزهای بدتری دارد…