به گزارش سایت ایرنا SiteTechDaily وی در گزارشی گفت:
یک مطالعه جدید با استفاده از فناوری پیشرفته MRI و هوش مصنوعی نشان می‌دهد افرادی که توده عضلانی بیشتر و چربی احشایی کمتری دارند، مغزهایی با سن زیستی جوان‌تر دارند. چربی احشایی چربی عمیق و پنهانی است که در ناحیه شکم و اطراف اندام های حیاتی مانند قلب و کبد تجمع می یابد.
این یافته ها راه حل های جدیدی را برای محافظت از سلامت مغز با تقویت عضلات و کاهش چربی های عمیق ارائه می دهد.
ارتباط مستقیم بین بدن و مغز
با بررسی 1164 فرد سالم، محققان دانشگاه واشنگتن دریافتند افرادی که توده عضلانی بیشتری دارند و نسبت چربی به عضله احشایی کمتری دارند، مغزهایی در سنین بیولوژیکی جوان‌تر دارند. سن مغز بر اساس اسکن MRI ساختاری تخمین زده می شود.
چربی احشایی؛ تهدید اصلی
دکتر سیروس راجی، نویسنده ارشد این مطالعه، توضیح می‌دهد: «شرکت‌کنندگان با عضله بیشتر مغز جوان‌تری نیز داشتند، اما آن‌هایی که عضله کمتری نسبت به چربی احشایی داشتند، مغزهای مسن‌تری داشتند. جالب اینجاست که چربی زیر جلدی هیچ ارتباط معنی داری با پیری مغز نداشت.
چه کاری می توان انجام داد
محققان اقدامات زیر را به عنوان راه حل عملی توصیه می کنند:
- تقویت توده عضلانی با ورزش منظم؛
- کاهش چربی احشایی با پیروی از یک رژیم غذایی سالم؛
- نظارت بر ترکیب بدن با MRI کل بدن
کاربرد در درمان های آینده
این یافته ها ممکن است در طراحی و توسعه داروهای کاهش وزن موثر باشد. به عنوان مثال، داروهای GLP-1/GLP-1 (مانند اوزمپیک) در کاهش چربی قوی هستند اما می توانند توده عضلانی را نیز کاهش دهند. یافته‌های این مطالعه نیاز به طراحی داروها و درمان‌هایی را نشان می‌دهد که چربی احشایی را هدف قرار می‌دهند و در عین حال از هدر رفتن بافت عضلانی نیز جلوگیری می‌کنند.
راه حل
این تحقیق نشان می دهد که سلامت بدن و مغز به طور جدایی ناپذیری مرتبط هستند. به گفته محققان، حفظ ماهیچه ها و کاهش چربی های عمقی شکم نه تنها سلامت جسمی را بهبود می بخشد، بلکه سلامت مغز را تضمین می کند و از بیماری هایی مانند آلزایمر پیشگیری می کند.
این تحقیق در 111 امین نشست سالانه انجمن رادیولوژی آمریکای شمالی (RSNA) ارائه خواهد شد.