به گزارش خبرگزاری انتخابتو به نقل از روابط عمومی این برنامه، مراسم تجلیل از عباس یاری، منتقد سینما، از بنیانگذاران مجله عصر فیلم، یکشنبه 25 آذرماه به دبیری ششمین جشنواره فیلم و عکس «پنج» برگزار شد. در این مراسم نشان درخت طلایی عباس کیارستمی برای اولین بار به عباس یاری اهدا شد.
در این برنامه هنرمندانی چون حمید نعمت الله، پوران درخشنده، ابوالحسن داودی، احمد امینی و… حضور داشتند.
مهدی شادی زاده دبیر جشنواره فیلم و عکس «پنج» در ابتدای این مراسم گفت: شاید همه ما ابتدا با نقد و قلم زیبای عباس یاری با خاطرات و الفبای دانشگاهی سینما آشنا شدیم. به نظر من او یکی از شیرین ترین افراد سینمای ایران است و شاید در آینده بتوان او را پدر نقد سینمای ایران نامید. امیدوارم بتوانیم مراسمی به نام این بزرگوار برگزار کنیم.
در ادامه آناهیتا ایزدیپارسا روی صحنه آمد و ویولن سل را به صورت زنده نواخت.
در ادامه مستند کوتاه «آن سوی دریا» به تهیه کنندگی مهدی شادی زاده درباره عباس یاری اکران شد. پس از آن مجید عبداللهی برای اجرای اثری از محمد نوری روی صحنه رفت.
پوران درخشنده کارگردان سینما که بعداً روی صحنه رفت، درباره عباس یاری گفت: خوشحالم که اینجا در کنار دوستداران سینما هستم. عباس برای من یک یاور انسان بی بدیل، آرام و سرشار از انسانیت است. او یک لبخند واقعی دارد که هر بار که او را می بینم به من انرژی می دهد. اگر غمگین هستید، وقتی به عباس یاری می روید پر انرژی می شوید. . او با شور و اشتیاق در نوشته هایش قدم به قدم تمام مراحل را طی کرد تا امروز به این مرحله رسید. خوشحالم که امروز جشنواره فیلم و عکس «پنج» یاد عباس یاری را با نام دوست داشتنی عباس کیارستمی گرامی می دارد.
وی تاکید کرد: مجله سینما با نام عباس یاری برای من ساخته شد و حتی در دوره ای دیگر دنبال مجله فیلم هم نبودم اما خوشحالی ما و نسل آینده سینمای ایران است که به کار رسانه ای خود ادامه می دهد.
ابوالحسن داودی کارگردان سینما گفت: می توانم ساعت ها درباره عباس یاری صحبت کنم چرا که با هم خاطرات زیادی داریم و موقعیت های مختلفی را با هم تجربه کرده ایم. اولین مقالات نقدی ام را با مجله فیلم و 3 تفنگچی معروف آن یعنی عباس یاری، هوشنگ گلمکانی و مسعود محرابی شروع کردم. به نظر من این سه نفر عجیب ترین ترکیب دنیا بودند چون ویژگی های اخلاقی کاملاً متفاوتی داشتند و با وجود همه این خصوصیات سال ها در کنار هم ماندند. در واقع راز طول عمر آنها همیشه برای من جذاب بوده است. که می توانید بسیار متفاوت باشید و همچنان با هم کار کنید.
وی گفت: روزگاری سینما برای ما دوران امید بود و یکی از دلایل آن وجود مجله سینمایی بود. مجله فیلم مهم ترین مجله ایران بعد از انقلاب بود و همه منتظر بودیم که عکس فیلممان روی جلد مجله بیاید.
این کارگردان درباره عباس یاری گفت: انگار زندگی عباس یاری از ابتدا مثل یک فیلم سینمایی بود. به نظر من فیلم زندگی عباس با سرعت بالا و نرخ فریم پایین فیلمبرداری شده و سیل شور و شوق در جای جای این فیلم موج می زند. برای من شگفت انگیز است که چگونه یک نفر می تواند این همه انرژی داشته باشد.
داودی در پایان خاطرنشان کرد: چیزی که من را بیش از همه ناراحت کرد، انحلال گروه مجله فیلم سه نفره بود. رفتن این 3 نفر مثل تابلوی نقاشی امروز ایران بود و من در سرنوشت این دوستان گذر از امید به ناامیدی را دیدم که امروز در کشور ما وجود دارد.
حمید نعمت الله کارگردان سینما روی صحنه آمد و گفت: من به اندازه سایر دوستانم در این گروه با عباس یاری صمیمی نبودم اما به عنوان بیننده مجله فیلم احساس می کردم چقدر صمیمی است. در هر رابطه ای با آقای یاری، از او احساس صمیمیت می شود. عباس یاری خیلی سریع با مردم ارتباط برقرار میکند و همنشینی با آنها بسیار سرگرمکننده است. به عنوان یک فیلمساز، ایده آل من این است که با عباس یاری مصاحبه کنم زیرا مردم با او احساس راحتی می کنند و عشق و علاقه او را احساس می کنند.
احمد امینی منتقد و کارگردان سینما بعداً تصریح کرد: من و عباس یاری دانشجو بودیم و ۲۵ سال بود که با هم در تلویزیون فیلمبرداری می کردیم. ما 20 سال در مجله فیلم همکاری داشتیم. عباس یاری خیلی آدم خوش ذوقی است اما بخش اداری مجله فیلم، تبلیغات و… مسئولیت بخش ها را بر عهده داشت و در دعواهایی که پیش می آمد نقش میانجی را داشت تا اختلافی پیش نیاید. این ویژگی عباس یاری است که در سخت ترین شرایط هم روحیه ای مقاوم دارد.
سپس با حضور پوران درخشنده، ابوحسن داودی، حمید نعمت الله، احمد امینی و مهدی شادی زاده، جایزه درخت طلایی عباس کیارستمی به پاس فعالیت های چندین ساله عباس یاری در عرصه رسانه برای اولین بار به او اهدا شد.
عباس یاری پس از دریافت نشان خود گفت: دوستان عزیزم، نظر من را جلب کردید. بعد از نکاتی که دوستانتان به شما می گویند صحبت کردن سخت است. دبیر جشنواره آقای شادی زاده خیلی تلاش کرد تا مرا مجاب به برگزاری این مراسم افتخاری کند چون احساس می کردم کار خاصی انجام نمی دهم.
وی ادامه داد: من همان پسری هستم که به دلیل اینکه برای اولین بار در تعزیه حضور پیدا کردم و نتوانستم سرم را به موقع برگردانم گاهی اشقیا سیلی می خورد. من همیشه کراوات و عینک میزدم، بنابراین همیشه نقش بازپرس را در نمایشهای مدرسه به من میدادند. برای من روزنامه از دیوار مدرسه شروع می شد و وقتی می دیدم بچه ها روزنامه های دیواری من را می خوانند خیلی هیجان زده شدم. من در یک روزنامه فروشی کار می کردم زیرا به من اجازه می داد همه مجلات را مرور کنم. نمایشگاهی از فیلم های اکران شده در تئاترشهر برپا کردم.
این منتقد سینما تاکید کرد: در هر کاری که انجام می دادم عشق عامل اصلی بود و هیچ وقت به کسی وابسته نبودم.
وی در ادامه سخنان خود به یاد علی حاتمی گفت: این مراسم به یاد علی حاتمی برگزار می شود. این مراسم برای من نیست، برای سینمای ایران عباس کیارستمی، کیومرث پورمحمدی و برادران مرحومم است. من هم مدیون همسر عزیزم هستم که در این سالها از من حمایت کرده است.
۲۴۲۲۴۳
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین