به گزارش خبرگزاری انتخابتو به نقل از ایلنا، فریبا مرتضوی بازیگر سینما و تلویزیون در گفت وگو با خبرنگار ایلنا به تجربه شخصی خود در دوران جنگ 12 روزه پرداخت و گفت: آن روزها تهران نبودم. برای فعالیت های مربوط به گروه صلح و سازش و فعالیت های مربوط به زندانیان کساس نفس به جزیره کیش و سپس بندر چارک رفته بودم. قصد داشتم بعد از جلسه به تهران برگردم و در شرایط سختی توانستیم به تهران برگردیم.
مرتضوی ادامه داد: راه برگشت بسیار سخت بود. با کشتی هایی که 70-80 نفر ظرفیت داشتند اما 200-300 نفر را حمل می کردند از کیش به بندر چارک آمدم. سپس بعد از ساعت ها انتظار در اسکله با اتوبوس که بسیار شلوغ بود به شیراز رفتیم و از آنجا با قطار 16 ساعت بعد به تهران رسیدم. این مسیر برای من بسیار دردناک و پر استرس بود. با وجود اینکه دیگران این حوزه را متفاوت تجربه کردند، مواجه شدن با چنین موقعیتی برای من بسیار سخت بود.
وی با اشاره به حال و هوای مستند و معراج شهدا افزود: تصور کلی از این فضا داشتم اما نه با این عمق و وضوح. اگر این فیلم ساخته نمی شد شاید نمی فهمیدم شهیدی که روز اول به شهادت رسید تا روز دوازدهم با عنوان «کد 700» پیدا نشد. حتی من قبلا معنی این کد را نمی دانستم. این انتظار آنقدر ملموس و لحظه به لحظه در فیلم توصیف شد که تمام وجودم به لرزه افتاد. اما از سوی دیگر مادر، خواهر و خانواده شهید چه رنج هایی را متحمل شدند. وقتی حتی بدنی برای خداحافظی وجود ندارد.
مرتضوی با تاکید بر تاثیر احساسی این فیلم گفت: صحنه هایی که قضاوت اطرافیان و بلاتکلیفی مادر را به تصویر می کشد بسیار تاثیرگذار بود. بغض و اندوه احمقانه ای که مادر همیشه در آن خفه می شود و نمی داند چه باید بکند با زبانی روشن و انسانی توصیف شد. من با این فیلم اشک ریختم و صمیمانه از کسانی که در ساخت کد 700 سهیم بودند تشکر می کنم، می گویم خدا رحمتشان کند، زیرا ما مدیون خون شهدا هستیم.
این بازیگر با اشاره به سفر زندگی شخصی خود گفت: پس از فوت پدر و مادرم که همیشه انسان های خوبی بودند، سریال یوسف پیامبر مسیر زندگی من را تغییر داد و به طور جدی مرا وارد عرصه صلح و آشتی زندانیان کاس کرد. مردم به خاطر خاطراتی که از آن دارند به این سریال توجه ویژه ای دارند و این اتفاق بارها برای من افتاده است.
مرتضوی با اشاره به فعالیت های هنری اخیر خود اینگونه ادامه داد: پس از وقفه ای با سریال «طوبی» به کارگردانی سعید سلطانی به عرصه بازیگری بازگشتم. امسال در سریال «سرباز کوچولو» بازی کردم. اما هیچ یک از این تجربیات نمی تواند با احساسی که در شبی که یک زندانی را از انتقام نجات دادم، مقایسه شود. این احساسی است که با هیچ جایزه ای حتی اسکار نمی توان جایگزین آن شد. شاید ریشه این دیدگاه در تجربیات سخت و شرایط سخت زندگی باشد که در گذشته تجربه کرده ام.
59243
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین