اگرچه 22 سال از زلزله می گذرد، اما زندگی در شهر بم بدون آسیب های طولانی مدت ادامه دارد. در این میان درختان خرما که بزرگترین شاخص این شهر هستند به نماد بقا و تداوم حیات تبدیل شده اند. این عکس ها ضمن به تصویر کشیدن جریان عادی زندگی، زخم های به جا مانده در شهر و کمرنگ شدن تدریجی خاطره زلزله را نیز نشان می دهد و بم امروز را در رابطه بین به یاد آوردن و فراموشی، ایستادن و زنده شدن به تصویر می کشد.