بعدی-انقراض معمولاً بی صدا رخ می دهد. این یک پایان تدریجی است که بیشتر مردم متوجه آن نمی شوند. اما جورج تنها، آخرین لاک پشت غول پیکر جزیره پینتا، یکی از چندین حیوانی بود که مرگشان پایان یک زیرگونه را به یک موضوع جهانی تبدیل کرد.
طبق گزارش Iflscience، جورج تنها آخرین بازمانده لاک پشت جزیره پینتا (Chelonoidis nigra abingdoni)، یک زیرگونه نادر از لاک پشت های غول پیکر از جزایر گالاپاگوس بود. مجمع الجزایر آتشفشانی در اقیانوس آرام که الهام بخش نظریه تکامل چارلز داروین است.
جورج تنها لاک پشت بومی جزیره پینتا بود. محققان می گویند اجداد این لاک پشت حدود 300000 سال پیش از جزیره هیسپانیولا به پینتا مهاجرت کردند. به دلیل جثه سنگین و توانایی های محدود این حیوانات، مهاجرت هنوز یک معمای علمی محسوب می شود. تا اوایل قرن بیستم، بسیاری از دانشمندان فکر می کردند که زیرگونه جزیره پینتا منقرض شده است.
شکار بی رویه در قرن نوزدهم و معرفی بزهای وحشی در دهه 1950 جمعیت این لاک پشت ها را به شدت کاهش داد. با این حال، در سال 1971، دانشمند مجارستانی “یوزف واگوولگی” ناگهان با یک منظره غیرمنتظره روبرو شد. یک لاک پشت غول پیکر به تنهایی در اطراف جزیره سرگردان است. «جرج تنها» به این ترتیب دوباره به دنیا معرفی شد.
این لاک پشت در سال 1972 به ایستگاه تحقیقاتی چارلز داروین منتقل شد، اما تلاش ها برای یافتن جفتی از همان زیرگونه ناموفق بود و حتی جفت گیری با نزدیک ترین زیرگونه های ژنتیکی نیز موفق به تولید نسل نشد. نام «جرج تنها» از سنت.
در صبح روز 24 ژوئن 2012، زمانی پس از 100 سالگی، جورج به تنهایی در پارک ملی گالاپاگوس درگذشت. یکی از آخرین بازدیدکنندگان جورج، سر دیوید آتنبرو بود که دو هفته قبل از مرگش از لاک پشت فیلمبرداری کرد. پس از مرگ او، محققان نمونه های بافتی را از جورج جمع آوری کردند تا یک روز برای تولید سلول های بنیادی، گامت ها یا کلون ها استفاده شود. ژنوم جورج به طور کامل توالی یابی شده است و تحقیقات نشان می دهد که هنوز لاک پشت هایی وجود دارند که از نظر ژنتیکی بسیار شبیه به جورج هستند.
پس از یک نمایشگاه کوتاه در موزه تاریخ طبیعی آمریکا، جسد پر شده جورج به گالاپاگوس منتقل شد و اکنون به عنوان نمادی از شکنندگی زندگی و اهمیت حفظ تنوع زیستی در معرض دید عموم قرار گرفته است.