«سعید سهیلی» ذاتاً فیلمساز عمیقی است، متفکری با ایده‌های متفاوتی چون «مردی مثل باران» یا «مردی از بلورین» اما یا به دلایل اقتصادی یا دلایل دیگر در حال خلق آثارش است. . او با هدف جذب مخاطب بیشتر از طریق انتقال مفاهیم به زبانی ساده و عامه پسند، مسیر خود را از تولید فیلم تغییر داد و به سمت آثار کمدی روی آورد و در عین حال، طعنه و انتقاد از شیوه مدیریت و اوضاع آشفته کشور را به خود جلب کرد. این جهت مانند «گشت ارشاد 1 و 2 و 3» بسیار قوی و متمایز است و البته برخی دیگر از آثار او ضعیف است. اما بدون استثنا، علنا و آشکارا برخی تخلفات مسئولین در پشت صحنه، برخی خرافات مذهبی یا قوانین نادرست را افشا می کند.
«پول و پارتی» روایتی کمدی عاشقانه با جنبه عاشقانه، سنجیده و چیره دستی در خلق داستانی خنده دار و در عین حال تلخ و غم انگیز در بیان اینکه اکثریت زیر خط فقر در جامعه امروز ایران مجبور به زندگی در سختی و بدبختی هستند. موقعیت های کمدی! در کنار استفاده از عوامل دیگری مانند بازیگران یا موسیقی که مخاطب را به خصوص در نیمه دوم فیلم بیشتر مجذوب خود می کند.
«ساعد سهیلی» مثل همیشه جذاب، خوش تیپ و ناز است، مخصوصاً در لحظات عاشقانه و در «پردیس احمدیه» با خلق موقعیت های شیرین و شور، محبوبیت دلنشینی برای مخاطب فراهم می کند، فقط ای کاش «ساعد سهیلی» هم همین طور بود لحظات عاشقانه دراماتیک جوانان را به خوبی بازی کرد، فیلم می توانست از بازیگران بزرگترش مثل «امیر جعفری» و به خصوص «مهدی هاشمی» بهتر استفاده کند یا از لحظات به ظاهر خنده دار اما تهوع آور مثل ادرار اجتناب کند. آزمایشگاهی و همچنین مشکلات دیگری که صرفاً به این دلیل که قرار است یک فیلم سرگرم کننده، اجتماعی، سینمایی باشد، قابل چشم پوشی است و کام را دردناک نمی کند!
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین