وقتی کارتون ها به سرنگونی دولت ها می روند

به گفته آژانس خبری ، انیمیشن ها مدتهاست که درگیر جنگ های سیاسی هستند. اما گاهی اوقات این جنگ ها بسیار شدیدتر و مستقیم تر می شوند. دیگر تعجب آور نیست. ساحلی “دوره دوم ترامپ مهمترین برنامه تلویزیونی” تبدیل شده است. تری پارکر و مت استون برای ده ها سال از صدام حسین گرفته تا سری بازی های ویدیویی هیرو و حتی رئیس جمهور ایالات متحده در Citam Live ؛

اما اکنون ، آنها هر قسمت از فصل جدید را برای حمله به دولت فعلی ایالات متحده اختصاص دادند. ترکیبی از انتقادات سیاسی و شوخی های شرورانه با ترامپ – و حتی دعوت غیرمستقیم برای شکایت از آنها. این بار ، هدف پارکر و استون این است که از حد معمول بازتر باشند که چیزی جز “تغییر رژیم” وجود ندارد.

با این حال ، ما نباید ادعا کنیم که South Park اولین کارتونی است که چنین هدفی دارد. حدود یک قرن ، انیمیشن ها معمولاً به عنوان یک ابزار طنز سیاسی مؤثرتر از هر کاری که با بازیگران واقعی انجام می شود ، ظاهر می شوند. از نظر برخی ، جورج بوش بیشتر مربوط به همان برخورد “سیمپسونها” است. وی پس از شجاعت انتقاد از برنامه در سخنرانی در مورد “ارزشهای خانوادگی” ، در یک همسایه ساده و مضطرب به تصویر کشیده شد.» این سه سال پس از ترک دفتر ریاست جمهوری منتشر شد ، اما هنوز عصبانیت و انتقاد مشاهده می شود.

علاوه بر این ، “پدر آمریکایی” مک فارلین ، که امروز کمدی تر شده است ، واکنشی به دولت جورج دبلیو بوش پس از 9 سپتامبر بود. این قهرمان عامل میهن پرستانه سیا بود که همه چیز را در قدرت خود برای امنیت داخلی صرف کرد. حتی در یکی از قسمت ها ، ترانه ای ترانه ای درباره داستان ایران-کانترا در این سریال با عنوان School House Rock پخش کرد که می تواند بهترین توضیحات این رسوایی باشد.

دانشگاه دکتر یورک. آدم توضیح می دهد: “یک کارتون و طنز کارتون نیز پیام را منتقل می کند.” این امر برای انتقاد سیاسی بسیار مؤثر است. “

این همان چیزی است که South Park را در مقابله با ترامپ موفق می کند: مکانهایی که درام و روزنامه نگاری باید با صداقت و سیاست های ترامپ او را به عنوان یک روانکاوی حسی نشان دهند – و کودتای بسیار بیشتر است.

بر خلاف دوره قبلی ترامپ ، که اغلب به عنوان شخصیت آقای گریسون به تصویر کشیده می شد ، خود ترامپ مستقیماً با چهره واقعی خود آمد. اسمیت ادامه می دهد: “اکنون آنها برعکس طنز معمول خود هستند ، اسمیت ادامه می دهد.

تلاش برای ایجاد انیمیشن های سیاسی مشابه در انگلستان کمتر موفق بوده است. ظاهر اسپیت در دهه 1980 و 1980 قوی بود ، اما احیای وی به سرعت شکست خورد. عمران یوسف ، کمدین و فیلسوف ، سعی کرد یک نسخه از این رویکرد را با انیمیشن “اتحادیه جک” اعمال کند. انیمیشن درباره یک مرد انگلیسی که نشان می دهد برخی از مشکلات هرگز از بین نرفته اند – او به همسایگان غیر سفید پوست خود بسیار مشکوک است. یوسف ، “ما چند سناریو نوشتیم و سعی کردیم ارائه دهیم ، اما همه رد شدند.” وقتی این برنامه در بی بی سی منتشر شد ، کمیسر از آن متنفر بود. انگلیس از انجام کارهایی که آمریکایی ها در طنز و انیمیشن سیاسی انجام می دهند می ترسد. چرا ما سیمپسونها ، خانواده گای ، بابا آمریکایی و پارک جنوبی نداریم؟ بخشی از مشکل و اوضاع پیچیده است. اگر یک نویسنده سیاه یا قهوه ای طنز سیاسی را برای تقلید از سیاست ها و فرهنگ سفید پوستان می نویسد ، او کمتر تمایل به تولید و سفارش آن خواهد داشت. “

در کشورهای اقتدارگرا ، سازندگان باید از استعاره و نماد بهره مند شوند. در برزیل ، هنرمندانی مانند لولا گونزاگا مجبور بودند پیام های خود را به رنگ زرد با آثاری مانند “بازدید و گوش دادن” بگویند ، اما او نتوانست صحبت کند ، اما نتوانست صحبت کند. به عبارت دیگر ، این تأثیر بازتاب سانسور اقتدارگرا است.

گاهی اوقات کافی نبود. فیلم کوتاه “ابعاد گفتگوی” کارگردان چک جان شناکامیر تصویری انتزاعی بود ، از جمله صحنه ای که در آن یک سر گل آلود زبان را در گل دیگری تیز کرد. اگرچه پیام خاصی وجود نداشت ، این مطالعه علیه اولویت حزب کمونیست چکسلواکی برای رئالیسم اجتماعی در انیمیشن روشن شد. و این کار است ؛ این حزب نه تنها آن را ممنوع اعلام کرد ، بلکه از آن به عنوان نمونه ای از آنچه او رد کرد استفاده کرد.

با این حال ، واکنش کاخ سفید به South Park متفاوت است: مقامات آمریکایی مانند GD Venus یا مهاجرت و دفتر گمرک به جای بلند کردن آن ، پاسخ طنزآمیز به رسانه های اجتماعی نشان دادند. اما اسمیت می گوید: “من فکر می کنم این بستگی به هدف طنز دارد.” سوالات زیر همیشه به دستور کار می آیند: آیا چیزی تغییر می کند؟ فکر می کنم گفتن خیلی زود است. وقتی از ارزش طنز پرسیدم ، توضیحات مورد علاقه من به همان اندازه است که اگر به طنز علاقه دارید تعجب و تعجب می کنید. شاید هدف نهایی پارک جنوبی این باشد که چگونه JD Venus واکنش نشان می دهد ، بلکه مخاطب برای فکر کردن در مورد آن است. آیا آنها در زندگی روزمره خود بسیار مهم خواهند بود؟ “

با این دیدگاه ، مانند South Park ، برنامه ای که توانایی حمله به دونالد ترامپ را دارد به گونه ای که هیچ کس نتواند نظر خود را درک کند ، نمونه ای خاص و متفاوت است. اما اگر ایالات متحده به سمت یک دیکتاتوری کامل حرکت کند ، مانند برزیل و بلوک شرقی ، همه چیز می تواند تغییر کند. به عبارت دیگر ، اگر به انیمیشن طنز علاقه دارید ، می تواند زمان خوبی برای مقابله با سرهای گل و انتزاعی باشد.

ترجمه: Zainab Kazemkhah

منبع: گاردین

5959