به گزارش خبرگزاری انتخابتو، سینما امروز با بحران های زیادی مواجه است که یکی از آنها سانسور است. حسین پاکدل درباره این ماجرا نظری دارد.
پاکدل با اشاره به تفاوت شیوه های سانسور در سینما و ادبیات گفت: گاهی یک پلان یا یک سکانس می تواند جای ده ها جلد کتاب را بگیرد. زبان سینما زبانی است که همه می توانند با آن ارتباط برقرار کنند و بفهمند. هزینه سانسور در ادبیات کمتر از سینما است. ادبیات چیزی نمی گوید، مخاطبش کمتر است، مخاطب و تأثیر سینما بیشتر است، به همین دلیل است که سینمای اجتماعی در سه سال اخیر به گل نشسته است، زیرا سینمای اجتماعی باید همانطور که می خواست رشد کند، نابود می شد. ما آن را به تلویزیون آوردیم. همچنین سینماگران ما واقعا بلدند و بلدند با تصویر حرف بزنند، اما تا زمانی که سینمای اجتماعی ما می خواست رشد کند، گاهی آن را به تلویزیون گره می زدیم، حتی اگر همه مشکلات ما کنترل رسمی نبود. گاهی ذهن مخاطب تبدیل به یک سانسور بزرگ می شود، این ذهن گاهی مسئولیت همه چیز را به عهده می گیرد، ما ملتی هستیم که نسبت به آنچه داریم تعصب داریم و فکر می کنیم که نمی توانیم مسخره کنیم. به شرطی که ظرفیت جامعه را افزایش دهید. ایرادی نداریم، می توانیم با رستم هم شوخی کنیم، مگر می شود یک نفر پسری به دنیا بیاورد که سی ساله نشود و بعد او را بکشد؟ (می خندد) بنابراین گاهی فکر می کنیم ملت طنزنویس هستیم، اما نیستیم، نمی دانیم چگونه دنیا را توضیح دهیم.»
2455555
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین