نه تنها در اسکار، بلکه در هر سکوی فرهنگی جهان که ایران را می توان دید، باید با قدرت و عزت وجود داشت. تنها چیزی که اهمیت دارد این است که اگر این موجود قوی و شریف با «تولید خوب» و «تصحیح صحیح» باشد، موفقیت و سربلندی به طور تصاعدی افزایش می یابد. «درایت صحیح» یعنی در نظر گرفتن هر دو منافع ملی ایرانیان. آنها شناخت دقیقی از نگرش و سلیقه داوران بین المللی در کار انتخابی دارند. بسیاری از فیلم های برنده اسکار در طول سال ساخته می شوند. اما ممکن است به چارچوب اولیه فرهنگ و سنت ایرانی نزدیکتر نباشد و در قالب و قالب جهانی قرار نگیرد و مخاطب جهانی از فرم و ساختار فیلم و درک صحیح از آن راضی نباشد. پیام فیلم
در نهایت نه نفر از تماشاگران پس از تماشای فیلم ها، با در نظر گرفتن شرایط قانونی، فیلم «در دامان درخت» را ترجیح دادند. اما هنوز دقایقی نگذشته که شبنم مقدمی مجبور به اظهارات بعدی شد و فریدون جیرانی مخالفت خود را به طور ضمنی به مردم اعلام کرد و از عکس های به دست آمده احتمال عدم حضور جدی اکبر نبوی در جلسات وجود دارد! زین العابدین و فریدزاده مدیران دولتی و اغلب تماشاچی. برخی دیگر خوشحالی و هیجان خود را از انتخاب یک اثر خوب از ایران نشان ندادند و ترجیح دادند سکوت کنند. برخی از تحلیلگران، از جمله خود من، حتی آن را برای مخاطبان ایرانی دوست داشتند. اما در مقایسه با سایر فیلم‌های جهان که نامزد اسکار شده‌اند، تولیدات بین‌المللی (تا جایی که من می‌دانم و دیده‌ام) و حتی فیلم‌های ایرانی که در سال‌های گذشته برای اسکار انتخاب شده‌اند، اینطور نیست. که اصلا در همان سطح ابهامات زیادی ایجاد کرد و مشخص است که این گروه از کارشناسان حتی نتوانستند خودشان را قانع کنند! در این عصر افزایش شفافیت و سرعت اطلاع رسانی، سکوت و بی احتیاطی توهین محسوب می شود. چه اشکالی داشت که آقایان و بانوان محترم هیئت با خبرنگاران و کارشناسان عرصه رسانه های عمومی صحبت کنند؟ شاید برای معرفی نماینده اثر به اسکار استدلال منطقی می کردند تا فضای شبهه ایجاد نشود و یا حداقل باعث حمله و تمسخر آقای خواجه پاشا نشود!
5655
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین