بعدی- فال گرفتن از آثار ادبی یکی از باورهای قدیمی این کشور است. با گذشت زمان، ساکنان این سرزمین ها شروع به صحبت در مورد نویسندگانی کردند که فکر می کردند حق دارند صحبت کنند. اما با گذشت زمان تنها تفل و حافظ در فرهنگ عامه ما ماندگار شد.
منو میبینی و هر بار اذیتم میکنی
من تو را می بینم و هر بار بیشتر و بیشتر تو را می خواهم
از من نمیپرسی، نمیدانم به چه فکر میکنی
تو برای شفای من تلاش نمیکنی، تو چیزی جز درد من نمیدانی
به هیچ وجه نمی توانی مرا روی زمین بگذاری و فرار کنی
رها کنید و دوباره فشار دهید تا از بین برود
کثیفی و دامن جز این برام مهم نیست
این یک اثر روانی در سرزمین من خواهد داشت
تا کی از غم عشقت دم مرا پرواز می کنی؟
دمار، تو نمی تونی در مورد من قضاوت کنی
شبانه دل به تاریکی زلفت گشودم
لباس می پوشیدم و یک فنجان با هلال باز می خوردم
ناگهان تو را روی خودم کشیدم و در چرخش موهایت بود
لبهایم را بر لبان تو گذاشتم، جان و دلم را فدا کردم
تو خوش باش، با حافظ برو، دشمن می میرد
چقدر تو را گرم می بینم، چقدر از دشمن سرد می ترسم
توضیح کلمه: دمی سارد: گفتارش بی اثر است.
تعبیر عرفانی:
1- حضرت حافظ در بیت اول و دوم و آخر می فرماید:
* مرا می بینی، لحظه ای که به من نگاه می کنی دردم بیشتر می شود، با دیدنت عشقم به تو بیشتر می شود.
شما در مورد وضعیت من، وضعیت من نمی پرسید و هیچ چیزی در مورد وضعیت من نمی گویید. من نمی دانم در ذهن شما چیست زیرا سعی نمی کنید با من رفتار کنید. چه دردی دارم
* با حافظ مهربان باش و بگو برو پیش رقیبش و از حسادت بمیر که وقتی عشق و محبت تو را می بینم از دشمن و سخنان سرد او نمی ترسم.
حال باید قصد خود را تفسیر کنید.
تفسیر شعر:
شما عاشق صمیمانه ای هستید و روز به روز بر عشق شما افزوده می شود و با وجود اینکه با مشکلات زیادی روبرو بوده اید اما حاضر نیستید به هر قیمتی از عشق دست بکشید. امیدوارم به زودی مشکلات شما حل شود، دشمنان شما شکست بخورند و به آن برسید.