10 دارویی که قطع ناگهانی آنها خطرناک است

bato-adv

قطع ناگهانی برخی از داروها مانند مسدود کننده های بتا، بنزودیازپین ها و داروهای ضد افسردگی می تواند منجر به علائم ترک شود. علائم خاصی که تجربه می کنید بسته به دارو متفاوت است.

به گزارش سلامت نیوز؛ دلایل زیادی وجود دارد که ممکن است بخواهید مصرف دارو را متوقف کنید. ممکن است عوارض جانبی ناخواسته ای را تجربه کنید. یا شاید آنطور که انتظار داشتید موثر نبودند. به هر دلیلی، ممکن است وسوسه شوید که بدون صحبت با یک متخصص، مصرف داروهای خود را متوقف کنید. به یاد داشته باشید که قطع ناگهانی برخی داروها می تواند خطرناک باشد. نه تنها ممکن است وضعیت پزشکی شما بدتر شود، بلکه ممکن است عوارض جانبی آزاردهنده یا علائم ترک را نیز تجربه کنید.

قطع ناگهانی برخی از داروها، مانند داروهای ضد افسردگی، هر چه بیشتر از آنها استفاده کنید خطرناک تر می شود. دوز برخی از داروها باید به تدریج کاهش یابد، بنابراین داروی خود را به طور ناگهانی و بدون مشورت با پزشک قطع نکنید.

کلونیدین (Catapres، Nexiclon XR)

کلونیدین (Catapres، Nexiclon XR) دارویی است که برای فشار خون بالا، اختلال کمبود توجه بیش فعالی (ADHD) در کودکان و سندرم تورت استفاده می شود. گاهی اوقات برای شرایط دیگر مانند ترک سیگار، مواد افیونی یا الکل استفاده می شود. قطع ناگهانی کلونیدین می تواند باعث افزایش هورمون های استرس، به ویژه نوراپی نفرین (نورآدرنالین) شود و باعث “فشار خون برگشتی” شود که در آن فشار خون شما به طور ناگهانی به سطوح خطرناک افزایش می یابد.

قبل از قطع مصرف کلونیدین با پزشک خود در مورد داروهای جایگزین صحبت کنید. اگر انجام این کار بی خطر است، می توانند برنامه ای برای کاهش ایمن دوز کلونیدین شما ایجاد کنند.
آیا تاریخ مصرف داروهای فشار خون شما تمام شده است؟ اگر از یک داروی قدیمی برای کنترل فشار خون خود استفاده می کنید، ممکن است زمان تغییر آن فرا رسیده باشد.

چگونه می توانم با خیال راحت مصرف داروهای ضد افسردگی را قطع کنم؟ چه داروهای ضد افسردگی را تغییر دهید و چه درمان را به طور کامل متوقف کنید، بهترین راه برای جلوگیری از علائم ترک این است که درمان را به آرامی کاهش دهید.

پروپرانولول (ایندرال) و سایر داروهای فشار خون

پروپرانولول (ایندرال) بسیاری از بیماری های قلبی را درمان می کند. این بیماری ها عبارتند از فشار خون بالا، درد قفسه سینه و ریتم نامنظم قلب. همچنین می تواند از قلب پس از حمله قلبی محافظت کند. سایر کاربردهای پروپرانولول مورد تایید FDA شامل درمان لرزش، تومور خاص غده فوق کلیوی (فئوکروموسیتوم) و پیشگیری از میگرن است. همچنین گاهی اوقات برای اضطراب عملکرد استفاده می شود.

پروپرانولول متعلق به گروهی از داروها به نام مسدود کننده های بتا است. قطع ناگهانی یک بتابلوکر ممکن است منجر به قطع درمان شود و علائم و نشانه های زیر را ایجاد کند:
فشار خون بالا
درد قفسه سینه
اضطراب
ضربان قلب سریع
حمله قلبی

همچنین به یاد داشته باشید که قطع ناگهانی داروهای فشار خون می تواند خطرناک باشد. قبل از قطع هر یک از داروهای فشار خون زیر با پزشک خود صحبت کنید:

مسدود کننده های کانال کلسیم مانند آملودیپین (Norvasc)
مسدود کننده های گیرنده آنژیوتانسین (ARBs) مانند لوزارتان (کوزار)
دیورتیک ها مانند اسپیرونولاکتون (آلداکتون)

ونلافاکسین (Effexor XR)

ونلافاکسین (Effexor XR) متعلق به گروهی از داروها به نام مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین (SNRIs) است. می تواند شرایطی مانند افسردگی، اضطراب و اختلال هراس را درمان کند. قطع سریع ونلافاکسین ممکن است منجر به علائم ترک شود. علائم معمولاً 24 تا 48 ساعت پس از قطع دارو شروع می شود و ممکن است شامل موارد زیر باشد:
تحریک پذیری
حالت تهوع
استفراغ کردن
سرگیجه
کابوس
سردرد
احساس سوزن سوزن شدن روی پوست

قبل از قطع ونلافاکسین با ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی خود صحبت کنید. آنها احتمالاً توصیه می کنند که به آرامی دوز خود را کاهش دهید. در مطالعات ونلافاکسین، دوز 75 میلی گرم در هفته تا زمان قطع کاهش یافت. گاهی اوقات ممکن است لازم باشد دوز در طی چند ماه کاهش یابد تا از علائم ترک جلوگیری شود.

پاروکستین (پاکسیل)

پاروکستین (Paxil) متعلق به گروهی از داروها به نام مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) است. این دارو برای درمان بیماری هایی مانند افسردگی، اضطراب و برخی علائم یائسگی استفاده می شود.

پاروکستین SSRI است که بیشترین احتمال بروز علائم ترک را دارد. به طور کلی دوز دارو قبل از قطع باید به تدریج کاهش یابد. اگر به طور ناگهانی مصرف آن را قطع کنید، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد:

حالت تهوع
سردرد
سرگیجه
علائم شبیه آنفولانزا
اضطراب
سردرگمی، سردرگمی
تحریک پذیری
اختلالات خواب (مانند خواب زیاد یا بی خوابی)

بنزودیازپین ها

بنزودیازپین ها مانند آلپرازولام (زاناکس)، لورازپام (آتیوان) و دیازپام (والیوم) برای علائم اضطراب و حملات پانیک استفاده می شوند. آنها همچنین برای انواع بیماری های دیگر، از جمله بی خوابی و اختلال مصرف الکل، بدون برچسب تجویز می شوند.

بنزودیازپین ها را نباید به طور ناگهانی قطع کرد. اگر به طور ناگهانی مصرف این داروها را قطع کنید، علائم ترک، از جمله تشنج، ممکن است رخ دهد. تشنج ممکن است بلافاصله پس از قطع بنزودیازپین ها رخ دهد، اما ممکن است چند روز بعد نیز رخ دهد.

سایر علائم ترک بنزودیازپین ممکن است شامل موارد زیر باشد:

سردرد
ضربان قلب
عرق کردن
حالت تهوع
مشکلات خواب و کابوس
عصبی یا هیجان
اضطراب یا حمله پانیک
هذیان

اگر برای مدت طولانی از دارو استفاده کرده اید، علائم فوق ممکن است رخ دهد. علائم ترک معمولاً در عرض 2 تا 5 روز پس از قطع بنزودیازپین ها رخ می دهد. کاهش آهسته دوز با کمک پزشک ممکن است به شما در جلوگیری از علائم جدی ترک کمک کند.

توپیرامات (توپاماکس)

توپیرامات برای درمان صرع و پیشگیری از میگرن تایید شده است. همچنین Qsymia (فنترمین/توپیرامات)، یکی از دو دارویی است که برای کمک به کاهش وزن و همچنین برای درمان اختلال مصرف الکل استفاده می شود.

علائم ترک توپیرامات با قطع ناگهانی مصرف به جای کاهش دوز رخ می دهد. بزرگترین خطر این است که تشنج شما بدتر شود. به جای قطع یکباره مصرف توپیرامات، پزشک ممکن است به شما کمک کند تا به تدریج دوز مصرفی خود را کاهش دهید.

گاباپنتین (نورونتین)

گاباپنتین (Neurontin) برای درمان تشنج و درد عصبی تایید شده است. همچنین برای درمان علائم ترک در اختلال مصرف الکل استفاده می شود. با این حال، نباید مصرف گاباپنتین را به طور ناگهانی قطع کنید. علائم ترک ممکن است 12 ساعت پس از قطع دارو شروع شود. علائم ترک گاباپنتین در افرادی که دوزهای بالایی از دارو مصرف می کنند یا برای مدت طولانی از آن استفاده می کنند، بیشتر دیده می شود. این علائم عبارتند از:

تحریک پذیری
اضطراب و بی قراری
خستگی
حساسیت به نور
سرگیجه
ضربان قلب نامنظم

اگر از گاباپنتین برای تشنج استفاده می کنید، قطع آن ممکن است باعث عود یا تشدید تشنج شود. بنابراین، مهم است که قبل از قطع گاباپنتین با پزشک خود صحبت کنید.

پردنیزون و سایر کورتیکواستروئیدها

پردنیزون یک داروی کورتیکواستروئیدی است که می تواند بسیاری از شرایط پزشکی مانند آلرژی، بیماری التهابی روده (IBD) و سایر بیماری های مرتبط با التهاب را درمان کند.

اگر بیش از 1 هفته از پردنیزون یا سایر استروئیدهای خوراکی استفاده کرده اید، در صورت قطع ناگهانی ممکن است عوارض جانبی ترک را تجربه کنید. همچنین می تواند با کورتیکواستروئیدهای پرقدرت، صرف نظر از مدت زمانی که از آنها استفاده کرده اید، رخ دهد. این به این دلیل است که توقف ناگهانی کورتیکواستروئیدها می‌تواند باعث شود که غدد فوق کلیوی شما به درستی کار نکنند و هورمون‌هایی که به عملکرد طبیعی بدن شما کمک می‌کنند تولید نکنند.

قطع مصرف پردنیزولون ممکن است منجر به علائم زیر شود:

ضعف
حالت تهوع
استفراغ کردن
اسهال
معده درد

کورتیکواستروئیدها معمولاً در دوزهای ترکیبی تجویز می شوند، بسته به دلیل مصرف آنها. در غیر این صورت، حتماً با پزشک خود در مورد نحوه حذف آهسته دارو صحبت کنید.

مسکن های مخدر

مواد افیونی مانند کدئین، مورفین (MS Contin) و اکسی کدون (OxyContin) مسکن های تجویزی هستند. اگر برای مدت طولانی از مواد افیونی استفاده کرده اید، قطع ناگهانی آن ممکن است باعث علائم ترک شود. ممکن است 1 تا 3 روز پس از آخرین دوز مصرفی متوجه این علائم شوید و ممکن است علائم زیر را داشته باشید:
عرق کردن
اسهال
زاویه
ناآرامی
اضطراب

اگر برای کنترل درد به مواد افیونی نیاز دارید، مصرف کمترین دوز در کوتاه ترین زمان ممکن ممکن است به شما در جلوگیری از علائم ترک مواد افیونی کمک کند. مصرف کمتر دارو به این معنی است که بعداً آن را راحت‌تر قطع می‌کنید، اما اگر برای مدت طولانی از داروهای مخدر استفاده می‌کنید، بهتر است به آرامی و نه ناگهانی آن را کاهش دهید.

باکلوفن (کبد)

باکلوفن (Lioresal، Fleqsuvy) متعلق به گروهی از داروها به نام شل کننده های عضلانی است. اسپاسم عضلانی را در بیماران ضایعه نخاعی و ام اس درمان می کند.
قطع باکلوفن می تواند به صورت تزریقی یا خوراکی رخ دهد. علائم ترک این دارو عبارتند از:

بعدا
ضعف
حالت تهوع
تشدید اسپاسم عضلانی

در برخی موارد، قطع ناگهانی دارو ممکن است باعث توهم، هذیان و تشنج شود. اگر درمان نشود، حتی می تواند منجر به مرگ شود. اگر باکلوفن خوراکی یا باکلوفن تزریقی مصرف می کنید، داروی خود را به طور ناگهانی قطع نکنید.