اگر هنگام تماشای فیلم گریه می کنید، موقعیت های عادی را تهدیدکننده می بینید یا از طرد شدن می ترسید، ممکن است در معرض خطر مرگ زودرس باشید.
به گفته روزیاتو، این رفتارها در افرادی که دارای ویژگی شخصیتی «نورتیکیسم» یا روان رنجورخویی هستند دیده می شود، و یک مطالعه جدید نشان داده است که این ویژگی می تواند احتمال مرگ زودرس را تا 10 درصد افزایش دهد.
روان رنجوری؛ با احساسات منفی مانند ترس، غم، تحریک پذیری همراه است و شامل جنبه های مختلفی است که به ذهن و بدن آسیب می رساند، مانند تنهایی، اضطراب و نوسانات خلقی.
دانشمندان دریافته اند که تنهایی قوی ترین پیش بینی کننده مرگ زودرس است. زیرا این احساس می تواند منجر به مشکلاتی مانند خودآزاری عمدی و بیماری های تنفسی و گوارشی شود.
سایر جنبه های روان رنجورخویی مانند نوسانات خلقی و احساس کسالت نیز با افزایش خطر مرگ مرتبط هستند.
به طور کلی، تیم تحقیقاتی دریافتند که این رابطه در مردان قویتر است و به ویژه در افراد زیر 54 سال و کسانی که تحصیلات دانشگاهی ندارند، رایج است.
یک تیم تحقیقاتی به رهبری دانشگاه ایالتی فلوریدا اخیراً دادههای Biobank بریتانیا را تجزیه و تحلیل کردند که شامل اطلاعات بیولوژیکی، ژنتیکی، سبک زندگی و سلامتی نزدیک به نیم میلیون نفر است.
بین سالهای 2006 تا 2010، ارزیابیهای شخصیتی برای تقریباً 500000 نفر انجام شد که اطلاعات آنها در بانک ذخیره شده بود.
17 سال بعد، محققان بررسی کردند که آیا این افراد زنده مانده اند یا خیر.
تیم تحقیقاتی از این داده ها همراه با نمرات روان رنجوری شرکت کنندگان برای بررسی اینکه آیا این ویژگی شخصیتی با مرگ زودرس مرتبط است یا خیر، استفاده کرد.
تقریباً 43400 شرکتکننده در طول این 17 سال جان باختند که 8.8 درصد از کل نمونه را تشکیل میداد.
میانگین سنی مرگ و میر 70 سال است که بیشترین مرگ و میر ناشی از سرطان است و پس از آن بیماری های عصبی، تنفسی و گوارشی قرار دارند.
افرادی که به دلیل مشکلات تنفسی یا گوارشی جان خود را از دست داده اند، اغلب در طول ارزیابی احساس ضعف داشتند.
تقریباً 0.7 درصد از شرکت کنندگان، یعنی 291 نفر، عمداً به خود آسیب رسانده بودند.
این افراد از احساس گناه، نوسانات خلقی و استرس مداوم شکایت داشتند.
با این حال، همه کسانی که نمرات روان رنجوری بالایی داشتند، احساس تنهایی کردند.
آنتونیو تراچیانو، استاد دانشگاه ایالتی فلوریدا و نویسنده اصلی این مطالعه، گفت:
جای تعجب است که تنهایی تأثیر قوی تری نسبت به سایر جنبه های روان رنجورخویی دارد.
نتایج ما نشان میدهد افرادی که از تنهایی رنج میبرند بیشتر از کسانی که احساس اضطراب یا گناه میکنند زودتر میمیرند.
این تحقیق که در ماه سپتامبر در مجله اختلالات عاطفی منتشر شد، ما را به درک جدیدی از تأثیرات تنهایی بر سلامت و طول عمر سوق داد.
یک گزارش در سال 2023 نشان داد که حتی قبل از شیوع ویروس کرونا، تقریباً نیمی از بزرگسالان در ایالات متحده احساس تنهایی شدید داشتند.
این گزارش هشدار داد که انزوای اجتماعی می تواند منجر به عواقب جسمی جدی در افراد مسن شود، از جمله افزایش 29 درصدی خطر بیماری قلبی، 32 درصد افزایش خطر سکته مغزی و 50 درصد افزایش خطر زوال عقل.
در واقع، تنهایی می تواند خطر مرگ زودرس را به اندازه کشیدن 15 نخ سیگار در روز افزایش دهد.
علاوه بر این، تحقیقات قبلی نشان داده است که روان رنجوری یک پیشبینیکننده قوی برای ایجاد بیماریهای عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون، و همچنین سکته مغزی، سندرم روده تحریکپذیر (IBD) و بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) است.
آخرین مطالعه برای تکمیل تحقیقات قبلی انجام شد و شواهد جدیدی ارائه کرد که تأیید می کند روان رنجوری و تنهایی اثرات جدی و مخربی بر سلامت انسان دارد.
ارسال پاسخ