کاترین عادل عاشق کوهنوردی بود، اما در یک حادثه از کوه سقوط کرد و برای همیشه روی ویلچر محبوس شد. او این شرایط را سپری کرد تا اینکه در جلسه ای با بهمن حجت کاشانی آشنا شد و با او ازدواج کرد. کاترین برای داشتن یک زندگی آرام در کنار همسر و فرزندانش به سرزمین های اطراف خرمدره که از پدرش به ارث برده بود مهاجرت کرد که منجر به اتفاقات ناگواری شد.
نصرالله حدادی، دانشگاه تهران، وقایع زندگی دختر پروفسور عدل را این گونه توصیف می کند: «شوهر کاترین برادرزاده تیمسار حجت کاشانی بود که در ارتش پهلوی دوم خدمت می کرد، در حالی که پدرش، استاد یحیی عدل، از اعضای پهلوی بود. سنا و پزشک معتمد کاخ این زوج بزرگوار از خانواده خود دور شدند و در زمینی که کاترین به ارث برده بود به کشاورزی پرداختند و روستایی ساختند که حدود هفتاد خانوار در آن زندگی می کردند، اما گفته می شود که رفتار سختگیرانه بهمن حجت کاشانی باعث دلسردی اهالی روستا شده است آنها مهاجرت کنند
ظاهراً بهمن نیز از رفتار مردم روستا ناراضی بوده و همسر و فرزندانش را به غاری نزدیک روستا برده است. پس از مدتی غار را ترک کرد و مسلح به تهران رفت. در حالی که قبل از اقدام به دست مأموران ساواک کشته شد، همسر و فرزندانش که با مقاومت کاترین مواجه شدند توسط نیروهای ژاندارمری محاصره شدند. درباره اتفاقات اطراف غار اطلاعات ضد و نقیضی وجود دارد، اما آنچه مسلم است کشته شدن کاترین عادل و مجروح شدن یکی از فرزندانش از غار خارج شده است. اما سرنوشت تلخ کاترین عادل بر شهرت پدرش به عنوان یک جراح مشهور و شایسته تأثیری نداشت.
کاترین عادل مدتی با همسرش در خانه باغ پونک زندگی کرد. کاترین بیشتر وقت خود را صرف پرورش گل و گیاه می کند. او روابط خوبی با مردم محلی داشت و به آنها دانه گل و گیاه و درختچه هدیه می داد. پسات فدایی، دختر کدخدا پونک، درباره کاترین عادل می گوید: «او زنی مهربان، ملایم و بخشنده بود. به جای این باغ لاله، در باغش صندلی می گذاشت و بچه های محله را به خانه اش دعوت می کرد و روی پرده برایشان فیلم نشان می داد. با شیرینی هایی که درست کرده بود از بچه ها پذیرایی کرد. او همیشه در امور خیریه پیشگام بود و به زنان محله قرآن آموزش می داد.
کاترین عادل زندگی کوتاه، پرماجرا و در نهایت دردناکی داشت. اهالی محله پونک با دیدن باغ و نام بلوار عدل یاد دختر پروفسور عدل و سرنوشت تلخ او می افتند.
منبع: همشهری آنلاین