پیامدهای انگ انگ زدن به اختلالات روانی بر کودکان

پیامدهای انگ انگ زدن به اختلالات روانی بر کودکان

پیامدهای انگ انگ زدن به اختلالات روانی بر کودکان

کارشناس روانشناسی کودک و نوجوان، شایع ترین مشکلی که امروزه با آن مواجه هستیم این است که والدین ناآگاهانه به فرزندان خود برچسب اختلالات روانی می زنند و البته این مشکل معمولا با رسیدن کودک به سن مدرسه به وجود می آید و گفت: برچسب زدن به اختلالات روانی معمولاً به این معناست که والدین نسبت می دهند. اختلالی در فرزندشان ایجاد می کند و این از آنجایی که کودکان در این دوران افکار شناختی پیدا نمی کنند، این انگ تاثیرات مخربی دارد و می تواند تا سنین بالا بر فرد تاثیر بگذارد.

به گزارش ایسنا، وی ادامه داد: مکرر مشاهده می شود که کودکان در اثر انگ والدین خود ادعا می کنند که دچار این اختلالات شده اند، در حالی که ارزیابی ها و اندازه گیری ها نشان می دهد که کودک هیچ اختلالی ندارد، اما به دلیل کلمات و عبارات است. ترجیح دادن والدین برای فرزندان به این معناست که کودک دارای مشکلات روانی است.» کودک با برچسب زدن به مشکلات توسط پدر یا مادر، به این برچسب ها اعتقاد دارد، رفتار درست یا نادرست خود را بر اساس آن شکل می دهد و یاد می گیرد که این ویژگی ها را در خود پرورش دهد. خودش، و حتی یاد می گیرد که مشکلاتی را که به طور عمومی به او نسبت داده می شود، داشته باشد.

این کارشناس روانشناسی کودک و نوجوان توضیح می دهد که نسبت دادن هر گونه ویژگی رفتاری مانند «تو خیلی شیطون هستی»، «تو درون گرا هستی»، «تو برون گرا هستی»، «فرزندم بیش فعالی دارد»، «فرزندم افسردگی و اضطراب دارد». یا…، می تواند بر کودکان تأثیر منفی بگذارد و اعتماد به نفس آنها را کاهش دهد.

انزانی تاکید کرد: زمانی که کودکان از اطرافیان خود برچسب دریافت می کنند، آن را باور می کنند و سعی می کنند برای جلب توجه والدین خود و اطرافیان خود نیز همین رفتار را انجام دهند، اما متأسفانه گاهی اوقات برچسب زدن سال ها می تواند تاثیرگذار باشد. و گاهی غیر قابل جبران هستند. .

او گفت حتی برچسب های مثبتی مانند “فرزند من بسیار باهوش یا با استعداد است” نیز می تواند مخرب باشد، زیرا کودک فکر می کند بسیار باهوش است و درس نمی خواند و هیچ تلاشی برای یادگیری نمی کند.

وی علت افزایش برچسب زدن روانی به کودکان توسط والدین را اینگونه بیان کرد: با گسترش فضای مجازی، والدین به اینترنت، شبکه های اجتماعی و… دسترسی پیدا می کنند. دسترسی بیشتری به دست آورده است، بنابراین والدین ممکن است یک یا دو ویژگی از علائم دوران کودکی را ببینند. اگر کودک اختلالی داشته باشد به کودک نسبت داده می شود و بر همین اساس میزان انگ و برچسب زدن به کودکان مبتلا به اختلالات روانی توسط والدین افزایش یافته است.

وی در این زمینه تاکید کرد که صرف حضور در کلاس های روانشناسی و مطالعه مسائل آموزشی در حوزه روانشناسی دلیلی نیست که افراد بتوانند به راحتی آن را به محیط خود نسبت دهند.

این کارشناس که در زمینه روانشناسی کودک و نوجوان کارشناس است، با بیان اینکه اگرچه همه کودکان دارای ویژگی ها و توانایی های مثبت هستند، اما دارای محدودیت هایی هستند، به والدین توصیه کرد با مشاهده هر گونه ویژگی رفتاری ابتدا با مشاور و متخصص روانشناسی کودک مشورت کنند. تا بتوانند با متخصص روانشناسی کودک مشورت کنند. بررسی رفتار کودک بهترین تشخیص را فراهم می کند.