تفل به حافظ، چهارشنبه 25 آبان 1403; ای دل تو حق داری با لبت به ریش من نمک بزنی…

تفل به حافظ، چهارشنبه 25 آبان 1403 ای دل تو

بعدی- فال گرفتن از آثار ادبی یکی از باورهای قدیمی این کشور است. با گذشت زمان، ساکنان این سرزمین ها شروع به صحبت در مورد نویسندگانی کردند که فکر می کردند حق دارند صحبت کنند. اما با گذشت زمان تنها حافظ در فرهنگ عامه ما ماندگار شد.

ای دل، ریش من با لب تو شور شده است
دست نگه دار من دارم میرم خدا خیرت بده

شما آن جواهر ناب در دنیای مقدس هستید
سخن گفتن از نیکی تو نتیجه تعالی ملکوت بود

اگر در پاکی ذهن خود شک دارید، این را تجربه کنید
چه کسی نداند که قیراط طلای خالص مرجع است؟

مست شدی و گفتی باید دوبار پشتیبان بگیرم
از عهد گذشت و نه دو تا دیدیم و نه یکی

پسته ها را باز کنید، لبخند بزنید و شکرگزار باشید
شک و شبهه در خلقت را از دهانش منتشر می کند

بر خلاف میلم فرمان را می چرخانم
من کسی نیستم که در مورد چرخ فلک صحبت کنم

چون بار دروازه بان خود را سنگین نکنید
ای رقیب، یکی دو قدم او را رها کن

توضیح کلمه: این غزل معنای لغوی ندارد.

تعبیر عرفانی:

1- حضرت حافظ در ابیات سوم و پنجم و ششم چنین می فرماید:

اگر به صداقت من شک دارید، مرا بیازمایید زیرا هیچکس طلای خالص را مانند سنگ محک نمی شناسد.

* دهان بادام زمینی خندان خود را باز کنید و کلماتی مانند شکر، شکر را بیرون بریزید، در غیر این صورت مردم به دهان باریک شما مشکوک خواهند شد.

* اگر زمان بر خلاف میل من به جلو ادامه دهد، چرخ را ویران خواهم کرد، زیرا من آن کسی نیستم که از چرخ بهشت ​​بی پناه و بی پناه مانده است.

حال باید قصد خود را تفسیر کنید.

تفسیر شعر:

سفری در پیش دارید و نگران وفاداری همسرتان هستید. با خیال راحت سفر کنید که آن دوست به قولی که مدتها پیش به شما داده عمل خواهد کرد. با تلاش و جسارت شما، روزگار مطابق میل شما خواهد بود. تو که به خودت مطمئنی قوی باش و با سربلندی امتحان مهراس رو قبول کن.