یک مطالعه جدید نشان می‌دهد که قدیمی‌ترین سیستم نوشتاری شناخته‌شده جهان قبل از اختراع تحت تأثیر نمادهای حکاکی شده بود که برای تجارت استفاده می‌شد.
به گزارش یورونیوز، تحقیقات قبلی نشان داده است که خط میخی که گمان می رود اولین سیستم نوشتاری جهان باشد، به قبل از میلاد مسیح برمی گردد. مشخص شد که حدود 3100 سال قبل از میلاد در بین النهرین اختراع شد.
این رگه تا حدی ناشی از روش های حسابداری برای نگهداری حساب های تولید، انبار مواد و اقلام حمل و نقل است. با این حال، تا کنون اطلاعات کمی در مورد منشاء و تکامل اولیه این دودمان وجود دارد.
اما اکنون محققان دانشگاه بولونیا ایتالیا می گویند که نمادهای حک شده بر روی مهرهای استوانه ای سنگی که قدمت آنها به قبل از اختراع سیستم های نوشتاری باز می گردد، در توسعه خطوط ابتدایی نقش داشته است.
در واقع، این نمادها بعدها به نشانه هایی تبدیل شدند که در خط میخی استفاده می شد، اولین نسخه از خط میخی که در جنوب بین النهرین استفاده می شد.
این مهر و موم های استوانه ای برای هزاران سال در سراسر بین النهرین استفاده می شد. آنها را روی لوح‌های گلی فشار می‌دادند تا طرح‌هایشان را روی آنها نقش کنند. تبلت‌های به‌دست‌آمده بعداً اغلب برای تأیید تراکنش یا به عنوان نامه استفاده می‌شدند.
قدمت برخی از مهرهای بررسی شده در مطالعه جدید به حدود 4400 سال قبل از میلاد مسیح، یعنی بیش از هزار سال قبل از توسعه نوشتار باز می گردد.
کاترین کلی و ماتیا کارتولانو، محققان دپارتمان زبان شناسی کلاسیک در دانشگاه بولونیا، در بیانیه خود گفتند: “ما بر روی تصاویر مهر از قبل از اختراع نوشتار تمرکز کردیم.”
با شناسایی نقوش مهر مربوط به حمل و نقل کوزه ها و پارچه ها بین شهرهای مختلف بین النهرین، تیم تحقیقاتی به این نتیجه رسیدند که این نقوش در نوشته های اولیه مربوط به محصولات کشاورزی و تجارت نساجی به نشانه هایی به خط میخی تبدیل شده است.
نویسندگان در مقاله خود می نویسند: “این ثابت می کند که نقوش شناخته شده از مهرهای استوانه ای به طور مستقیم با توسعه نوشتار در جنوب عراق مرتبط است و نشان می دهد که چگونه معنا از نقوش قبلی به نوشته منتقل شده است.” او نوشت.
خط میخی اولین بار توسط تمدن سومری که بر اولین شهرهای جنوب بین النهرین از 5500 تا 2300 قبل از میلاد حکومت می کرد، توسعه یافت.
زمانی که اکدی ها جایگزین سومری ها شدند، سیستم نوشتاری قبلی را پذیرفتند اما آن را در زبان خود به کار بردند. بدین ترتیب خط میخی اکدی به مدت بیش از 2 هزار سال و در دوره های بعدی بابلی و آشوری به زبان نوشتاری رایج بین النهرین تبدیل شد.
محققان می گویند نقوش به کار رفته در مهرهای استوانه ای را می توان بر روی لوح های گلی 5000 ساله ای که در شهر اوروک در جنوب بین النهرین یافت شده است، مشاهده کرد.
این نقوش شامل نمادهایی است که نمایانگر یک ساختمان، نوارهای ساخته شده از ساقه نی و پارچه های منگوله دار روی ظرف است.
سیلویا فرارا، استاد گروه زبان‌شناسی کلاسیک در دانشگاه بولونیا و یکی از نویسندگان این مطالعه، گفت: “جهش مفهومی از نمادگرایی تجویزی به نوشتن، پیشرفت چشمگیری در فناوری‌های شناختی انسان است.” نشان می دهد که چگونه انسان ها از ماقبل تاریخ به تاریخ رفته اند و چگونه برخی از تصاویر ماقبل تاریخ ابتدا “نشان می دهد که چگونه در یکی از سیستم های نوشتاری اختراع شده گنجانده شده است.”
هنوز مطالعات بیشتری برای تایید قطعی یافته های جدید مورد نیاز است. اما نویسندگان امیدوارند که نتایج مطالعه آنها به محققان کمک کند تا نمادهای نوشتاری بیشتر ماقبل تاریخ را رمزگشایی کنند.
نتایج مطالعات جدید در مجله علمی «دنیای باستان» منتشر شد.