اولین گوشی پزشکی چگونه بود؟ (تصاویر)

نزدیک به 200 سال پیش، در یک روز سرد پاییزی در سال 1816، یک زن جوان با ناراحتی قلبی از بیمارستان Necker در پاریس بازدید کرد. قرار بود پزشک 35 ساله ای به نام «رنه تئوفیل-هیاسینت لاننک» او را معاینه کند، اما به دلیل چاقی بیمار، شنیدن ضربان قلب او برای پزشک کمی دشوار بود. علاوه بر این، بیمار علائمی داشت که نشان می‌داد پزشک سمع را کافی نمی‌دانست. از این رو با پیچاندن یک تکه کاغذ و قرار دادن یک طرف روی گوش و طرف دیگر روی سینه بیمار، از کاغذ گوشی پزشکی ساخت. تلاش لینک نتیجه داد و صدای قلب با وضوح بیشتری شنیده شد.

به گزارش خبرآنلاین، لینک برای معاینات بعدی از لوله چوبی توخالی استفاده کرد که می توان از آن به عنوان اولین گوشی پزشکی نام برد. در آن زمان این وسیله که ابعاد بزرگ و ظاهری شیپور مانند داشت، فقط یک روزنه برای قرار دادن روی گوش داشت و سر دیگر آن روی سینه بیمار قرار می گرفت.

قبل از اختراع این گوشی پزشکی، پزشکان از روش هایی مانند ضربه زدن و قرار دادن مستقیم گوش بر روی سینه بیمار برای شنیدن صدای قلب استفاده می کردند.

لینک ابتدا این دستگاه را «معاینه سینه» نامید و بعداً آن را به «سونومتر» تغییر داد. او پس از ماه‌ها بالاخره این دستگاه جدید را گوشی پزشکی نامید، زیرا این نام کاربرد دستگاه را به خوبی بیان نمی‌کند.

معنی این کلمه ترکیبی یونانی معادل است با: به کشتی نگاه می کنم.

تکامل طراحی گوشی پزشکی

مواد اولیه و عدم انعطاف پذیری اولین گوشی های طبی از جمله مواردی بود که استفاده از این گوشی های اولیه را محدود کرد.

بین سالهای 1843 و 1855 تغییراتی در گوشی پزشکی ایجاد شد. لوله انعطاف پذیر ساخته شد و دو کانال به گونه ای ساخته شد که بتوان آن را در هر دو گوش قرار داد. با این تغییر میزان صدای دریافتی افزایش یافت و آنالیز جزئیات بیشتری پیدا کرد. به دنبال این طراحی کاربردی، دیگران تلاش کردند تا کاستی های این مدل را برطرف کنند.

استاد دانشگاه هاروارد، دکتر. تا سال 1960، زمانی که لیتمن (یک محقق قلب) گوشی پزشکی با خواص آکوستیک خوبی ساخت، تغییرات زیادی در گوشی‌های پزشکی ایجاد نشد. وی ویژگی های یک گوشی پزشکی ایده آل را به شرح زیر بیان کرد:

“تلفن پزشکی باید از دو قسمت تشکیل شده باشد؛ یک قسمت (زنگ زنگ) باید دارای دیافراگم پلاستیکی برای شنیدن صداهای بم باشد و قسمت دیگر باید دارای دیافراگم پلاستیکی برای فیلتر کردن صداهای بم باشد. لوله تلفن باید سخت و به اندازه کوتاه باشد. علاوه بر این، گوشی پزشکی باید به راحتی قابل استفاده باشد.

این تحولات تا به امروز ادامه داشته و تغییرات زیادی در جزئیات آن ایجاد شده است، اما ساختار اساسی و اساسی آن تغییر چندانی نکرده است. امروزه گوشي‌هاي طبي موسوم به گوشي‌هاي ديجيتال در بازار وجود دارند كه از كيفيت و وضوح صدا بهتري برخوردار بوده و امكان ثبت نمودار صدا و ضربان قلب، مقايسه و آناليز آن را با اطلاعات از پيش بارگذاري شده فراهم مي‌كنند.