جزئیات جدید در مورد تب دنگی; آمار مصدومان

جزئیات جدید در مورد تب دنگی آمار مصدومان

جزئیات جدید در مورد تب دنگی آمار مصدومان

رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی آخرین وضعیت اپیدمی تب دنگی را تشریح کرد.

به گزارش مهر، قباد مرادی رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی درباره تب دنگی و شیوع آن در کشور گفت: تب دنگی یک عفونت ویروسی است که از طریق گزش به انسان منتقل می شود. پشه های آلوده در حال حاضر نزدیک به نیمی از جمعیت جهان در معرض خطر ابتلا به تب دنگی قرار دارند و تخمین زده می شود که سالانه 100 تا 400 میلیون نفر به این عفونت مبتلا می شوند.

وی ادامه داد: تب دنگی در اقلیم های گرمسیری و نیمه گرمسیری و بیشتر در مناطق شهری و نیمه شهری بروز می کند. اگرچه بیشتر عفونت های دنگی بدون علامت هستند یا فقط باعث بیماری خفیف می شوند، این ویروس گاهی اوقات می تواند باعث موارد شدیدتر و حتی مرگ شود. پیشگیری و کنترل دنگی به کنترل ناقل آن یعنی پشه Aedes بستگی دارد. درمان خاصی برای تب دنگی وجود ندارد.

علائم تب دنگی چیست؟

مرادی خاطرنشان کرد: تب دنگی اغلب علائم خاصی در افراد مبتلا نشان نمی دهد و طی 1 تا 2 هفته بهبود می یابد، تب دنگی به ندرت شدید بوده و منجر به مرگ می شود.

وی اذعان داشت: علائم این بیماری را می توان با سایر بیماری ها مانند آنفولانزا اشتباه گرفت. این علائم معمولاً 4 تا 10 روز پس از گزش توسط پشه آلوده شروع می شود و 2 تا 7 روز طول می کشد. علائم شامل تب، سردرد، درد، درد عضلانی و استخوانی، تهوع و استفراغ و گاهی اوقات خارش است.

علائم تب دنگی شدید

رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی افزود: علائم شدید تب دنگی معمولاً پس از کاهش تب ظاهر می شود و می تواند شامل درد شدید شکم، استفراغ، تنفس سریع، گاهی خونریزی از لثه یا بینی باشد. کاهش تعداد پلاکت ها باعث خستگی، ضعف و احساس رنگ پریدگی می شود.

وی گفت در افرادی که این علائم شدید را دارند باید احتیاط کرد. پس از بهبودی، این افراد ممکن است تا چند هفته احساس خستگی کنند. در موارد شدید بیماری، بیماران درد شدیدی به نام درد استخوان شکن را تجربه می کنند.

درمان تب دنگی

مرادی گفت: درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد، اکثر درمان ها حمایتی است و در موارد شدید مانند کاهش پلاکت ها نیاز به درمان هایی مانند تزریق خون است. اگر فردی تب دنگی دارد، باید استراحت کند. مایعات فراوان بنوشید، از استامینوفن و مسکن ها استفاده کنید، از مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن و آسپرین خودداری کنید و مراقب علائم جدی باشید و در صورت مشاهده با پزشک خود تماس بگیرید.

وی ادامه داد: یک نوع واکسن تاکنون در برخی کشورها تایید و مجوز دریافت کرده اما هنوز برای مصرف عمومی عرضه نشده است.

آمار بیماران در کشور

دانشکده علوم پزشکی کردستان بیان کرد: از اول آذر تا سال 1403 تنها 74 مورد تب دنگی از کشورهای دیگر به ایران وارد و گزارش شده است. از ماه می 1403، 719 مورد تب دنگی در کشور گزارش شده است. از این تعداد 531 مورد انتقال محلی و 188 مورد از کشورهای دیگر وارد شده است. اکثر موارد انتقال محلی در حال حاضر در چابهار رخ می دهد. این بیماری تقریباً در تمامی کشورهای جنوبی و شرقی کشورمان وجود و گزارش شده است. تاکنون موارد ابتلا به این بیماری در بیش از 140 کشور گزارش شده است.

راه حل پیشگیری از تب دنگی

مرادی گفت: نکته مهم در این بیماری این است که پیشگیری و کنترل پشه آئدس ناقل ویروس دنگی در طول روز فعال است. برای جلوگیری و محافظت از خود در برابر نیش پشه باید تا حد امکان لباس هایی بپوشید که بدن شما را بپوشاند، در صورت خوابیدن در طول روز از پشه بند استفاده کنید و روی این توری ها مواد دافع حشرات اسپری کنید. اگر این موارد در نظر گرفته شود، میزان عفونت تا حد امکان کاهش می یابد.

راه حلی برای جلوگیری از تکثیر پشه Aedes

رئیس مرکز مدیریت بیماری های واگیر وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی ادامه داد: از پرورش پشه با مواردی مانند دسترسی به پشه گرفته تا تخم ریزی زیستگاه با اصلاح و اصلاح محیط، دفع صحیح پسماندها و حذف زیستگاه های مصنوعی. مانند گلدان ها و کولرهایی که می توانند آب را در خود نگه دارند.” بستن، تخلیه و تمیز کردن منظم ظروف ذخیره آب خانگی؛ استفاده از حشره کش های مناسب در ظروف نگهداری آب در مناطق باز می تواند از تخم گذاری این گونه پشه ها جلوگیری کند.

آماری از تعداد مرگ و میر ناشی از تب دنگی

مرادی خاطرنشان کرد: بیشترین موارد ابتلا به تب دنگی در سال 2023 گزارش خواهد شد. بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، 4.5 میلیون مورد و 2300 مرگ در قاره آمریکا گزارش شده است. تعداد بالایی نیز در آسیا گزارش شده است، از جمله بنگلادش (321000)، مالزی (111400)، تایلند (150000) و ویتنام (369000). میزان مرگ و میر ناشی از این بیماری در عفونت اولیه کمتر از 1 درصد است، اما در صورت آلودگی با سویه های جدید، عفونت شدیدتر شده و میزان مرگ و میر افزایش می یابد.