بعدی- فال گرفتن از آثار ادبی یکی از باورهای قدیمی این کشور است. با گذشت زمان، ساکنان این سرزمین ها شروع به صحبت در مورد نویسندگانی کردند که فکر می کردند حق دارند صحبت کنند. اما با گذشت زمان تنها حافظ در فرهنگ عامه ما ماندگار شد.
بارها گفته ام و باز هم می گویم
برای خودم اینجوری میخونم
به من گفتند طوطی پشت آینه
همان چیزی را می گویم که استاد ازل گفت.
اگر من خار و گل دارم، این تزئین چمن است
که دستی را که او کشته است رها می کنیم
دوستان از عیب های من تعجب نکنید
من یک جواهر دارم و به دنبال ایده هستم
حتی اگر با لبخند یک درخشش گلگون وجود دارد، این یک نقص است
من نمی خواهم به خاطر او منافق باشم
خنده ها و گریه های عاشقان از جای دیگری می آید
برای شب و سحر می خوانیم
حافظ، خاک در میخانه مبوی
نگو مشک ختنه تو را بو می کنم
واژه نامه: پوشش: رنگ آمیزی
تعبیر عرفانی:
1- حضرت حافظ در بیت اول و سوم و هفتم می فرماید:
بارها گفته ام و باز هم می گویم که من عاشق راه عشق هستم و با اراده شخصی خود این راه را نمی روم، تقدیر الهی است.
* اگر من خار بی ارزش و گلی گرانبها هستم، در گلستان است که باغبان مرا این گونه می پروراند و می پروراند.
* حافظ به من گفت که بوی خاک آستانه میکده را نگیر. به او بگو از من ایراد نگیر که فکر می کنم خاک میخانه مافارت بوی مشک آهوی ختنه شده می دهد.
حال باید قصد خود را تفسیر کنید.
تفسیر شعر:
هیچ کس منکر سرنوشت نیست، اما همه چیز را به سرنوشت بسپار. انسان موجودی با اختیار است پس باید از این توانایی که خداوند به او داده است بهترین استفاده را ببرد و مناسب ترین راه ها را برای زندگی انتخاب کند. تلاش بزرگ مهمترین شرط پیروزی است. هرگز آن را نادیده نگیرید.