داستان برندگان عجیب و خنده دار ایگ نوبل!

النور مگوایر زمانی که برای اولین بار جایزه ایگ نوبل به او پیشنهاد شد دقیقاً هیجان زده نبود. این عصب‌شناس در دانشگاه کالج لندن به دلیل کارش که نشان می‌دهد رانندگان تاکسی لندن دارای هیپوکامپ بزرگ‌تری در مغزشان نسبت به افراد دیگر حرفه‌ها هستند، مورد تقدیر قرار گرفت. اما او نگران بود که نپذیرفتن این جایزه برای حرفه‌اش فاجعه‌ای باشد. پس بی صدا نپذیرفت.

به گزارش ایسنا و به نقل از نیچر، سه سال بعد، مارک آبراهامز، موسس این جایزه، با همین پیشنهاد دوباره با مگوایر تماس گرفت. این بار، مگوایر بیشتر در مورد جایزه طنز برای گفتن داشت، جایزه ای که به دستاوردهایی می پردازد که «مردم را بخندانند و سپس فکر کنند». او تصمیم گرفت این پیشنهاد را بپذیرد. در راه رفتن به این رویداد، راننده تاکسی از اینکه فهمید هیپوکامپ او بزرگتر از سایر مشاغل است، چنان خوشحال شد که از خرید بلیط امتناع کرد.

مگوایر این جایزه را به خاطر جلب توجه بیشتر به آثارش می داند. او می گوید: «این برای حرفه من خوب بود زیرا مردم می خواستند در مورد آن صحبت کنند. وقتی این خبر منتشر شد در صفحه اول روزنامه ها قرار گرفت و مردم را تحت تاثیر قرار داد.

مگوایر می‌گوید که به عنوان معیاری برای سنجش تأثیر Ig Nobel، او یک بار به عنوان «محبوب‌ترین عضو» از هیئتی متشکل از سه برنده جایزه نوبل انتخاب شد که تنها یک سؤال در مورد رانندگان تاکسی و یک سؤال برای برندگان جایزه نوبل پرسیده بودند. آنجا نیست

پژوهشگران دیگر داستان های مشابهی در مورد برنده شدن جوایز معروف و برخی می گویند “بدنام” نقل می کنند. آبراهامز این جوایز را در سال 1991 پس از سال ها جمع آوری نمونه هایی از تحقیقات عجیب منتشر شده در مجله Unreproducible Results ایجاد کرد. او در آن زمان سردبیر این مجله بود و می گوید: مدام با افرادی ملاقات می کردم که ناآگاهانه کارهای خنده داری انجام می دادند که تقریباً هیچکس از آنها خبر نداشت.

واکنش جامعه علمی در ابتدا متفاوت بود، اما آبراهامز می‌گوید که جوایز ایگ نوبل برای آسیب رساندن به حرفه کسی ایجاد نشده است. بیش از 9000 نامزدی برای این جایزه در سال گذشته انجام شد که نشان دهنده رشد است.

بسیاری از محققانی که برنده جایزه Ig Nobel شده‌اند می‌گویند که این جایزه فراتر از سرگرمی، حرفه آنها را با کمک به آنها برای دستیابی به مخاطبان گسترده‌تر ارتقا داده است و برخی از دانشمندان را تشویق می‌کند تا زمان بیشتری را صرف تعامل با مردم در مورد کار خود کنند. در ادامه داستان این افراد را با هم می خوانیم.

مرد اردک

جایزه ایگ نوبل تأثیر عمیقی بر کار و زندگی کیس مولیکر داشت. در سال 1995، پرنده شناس هنگام تماشای دیوار شیشه ای دفتر خود در موزه تاریخ طبیعی در روتردام، هلند، صدای پرواز یک اردک را شنید. وقتی بیرون رفت، یک اردک زنده را دید که روی یک اردک مرده نشسته است. مولیکر با گزارش یافته های خود شش سال بعد گفت: این اولین مورد ثبت شده نکروفیلی در اردک ها بود. او انتظار داشت که تنها تعداد انگشت شماری از مردم مقاله را بخوانند، اما در سال 2003 جایزه ایگ نوبل از طریق تلفن به او پیشنهاد شد.

او می گوید: «پس از برنده شدن این جایزه، مقاله من به خوانندگان زیادی رسید و مردم چیزهایی را برای من ارسال کردند که شما در مجلات رایج نمی خوانید. من مجموعه بزرگی از رفتار حیوانات قابل توجه دارم.

کار روی Ducks and the Noble Egg نقطه عطفی برای مولیکر بود. او به «مرد اردک» معروف شد و کتابی به همین نام منتشر کرد. در سال 2013، او یک سخنرانی در TED با عنوان “چگونه یک اردک مرده زندگی من را تغییر داد” ارائه کرد.

مولیکر از زمان دریافت جایزه ایگ نوبل، بخش زیادی از زندگی خود را وقف ارتباطات علمی و همچنین تحقیقات خود کرده است. او که در حال حاضر مدیر موزه روتردام است، ارتباط خود را با ایگ نوبل نیز حفظ کرد. او بخشی از گروهی است که تصمیم می گیرد چه کسی برنده شود و اغلب به دانشمندان منتخب در اروپا اطلاع می دهد.

در میان برندگان مورد علاقه او دو محقق بودند که لباس خرس های قطبی پوشیدند و بررسی کردند که گوزن شمالی در قطب شمال چگونه واکنش نشان می دهد. می گوید: وقتی به آنها زنگ زدم از خوشحالی شروع به جیغ زدن کردند. این همیشه اتفاق می افتد.

تست های شب جمعه

فیزیکدان آندره گیم از دانشگاه منچستر در انگلستان تنها فردی است که هم جایزه نوبل و هم جایزه ایگ نوبل را دریافت کرده است. او در سال 2010 جایزه نوبل فیزیک را برای کشف گرافن به اشتراک گذاشت، اما Ig یک دهه قبل برای نوع بسیار متفاوت کار، با استفاده از آهنربا برای معلق کردن قورباغه، برنده نوبل شده بود.

یک شب جمعه در دانشگاه رادبود در هلند، او آب را روی آهنربای قدرتمند 16 تسلا ریخت و آن را حلق آویز یافت. قطره شناور همکارانش را شوکه کرد زیرا به نظر می رسید که ایده های مربوط به مغناطیس را نقض می کند.

این موفقیت منجر به یک سری آزمایش‌های بیشتر با اشیاء معلق شد که در نهایت یک قورباغه کوچک بدون آسیب از سفر خود جان سالم به در برد.

گیم اولین محققی بود که جایزه به او پیشنهاد شد و مطمئن نبود که به تنهایی آن را بپذیرد یا نه. بنابراین او با مایکل بری، فیزیکدان نظری در دانشگاه بریستول در بریتانیا و یکی از نویسندگان مقاله ای که قورباغه شناگر را توصیف می کند، تماس گرفت.

گیم اغلب در مورد آزمایش قورباغه خود و ارزش علمی کنجکاوی صحبت می کند که جایزه ایگ نوبل را برای او به ارمغان آورد. در یک شب جمعه دیگر، چند سال پس از آزمایش های تعلیق، گیم و کنستانتین نووسلوف، که اکنون در دانشگاه ملی سنگاپور هستند، یک تکه نوار را به گرافیت چسباندند که منجر به کشف گرافن 4 و جایزه مشترک نوبل آنها شد.

گیم و مگوایر تنها برندگان جایزه ایگ نوبل نیستند که در مورد پذیرش این جایزه مردد هستند. آبراهامز و همکارانش ماه ها قبل از مراسم جایزه به طور مخفیانه با دریافت کنندگان احتمالی تماس می گیرند و به آنها فرصت پذیرش یا رد جایزه را می دهند. آبراهامز همچنین ترتیبی می دهد که برندگان نوبل جوایز خود را در مراسمی سالانه دریافت کنند. او می‌گوید: «داشتن این افراد واجد شرایط در مراسم، این تصور را برای ما دشوار می‌سازد که آسیبی به ما وارد خواهد شد.»

همه از این جایزه راضی نبودند. اریک توپول، متخصص قلب در کالیفرنیا، بخشی از یک گروه 1000 نفری بود که در سال 1993 به دلیل انتشار یک مقاله تحقیقاتی پزشکی با 100 برابر تعداد نویسندگان، برنده جایزه ادبی Ig Nobel شد. او می گوید این تحقیقات را نباید نادیده گرفت. او می افزاید که در آن زمان، این بزرگترین مطالعه حمله قلبی در تاریخ بود که بیش از 40000 شرکت کننده داشت.

او می گوید که فکر نمی کند نام ایگ نوبل با برندگان اخیر مطابقت داشته باشد. آنها اغلب به دلیل شوخ طبعی انتخاب می شوند. آبراهامز موافق است: “با نگاهی به گذشته، ای کاش نام دیگری انتخاب می کردیم.”

دویدن روی آب

در دو دهه اخیر، بیشتر جوایز به تحقیقات سبکتر داده شده است. بنابراین این جایزه در سال 2013 به آلبرتو مینتی در دانشگاه میلان ایتالیا اهدا شد.

مینتی بیومکانیک حرکت را مطالعه می کند و از دیرباز به نیروهای دخیل در دویدن علاقه مند بوده است. هنگامی که در سال 2008 متوجه شد که یک فضاپیما که به دور ماه می چرخد، شواهدی از آب پیدا کرده است، به این فکر کرد که آیا انسان می تواند روی آب در ماه که تنها 16 درصد گرانش زمین را دارد، بدود.

مینتی محاسبه کرد که این امر از نظر تئوری با استفاده از مدل‌های ریاضی Basiliscus basiliscus و Aechmophorus occidentalis، دو مهره‌دار که می‌توانند روی سطح آب حرکت کنند، امکان‌پذیر است. سپس او و همکارانش محاسبات خود را با بستن یک فرد به یک بند برای شبیه سازی گرانش ضعیف ماه آزمایش کردند. محققان در سال 2012 گزارش دادند که یکی از شرکت‌کنندگان توانست در حین دویدن با کمک باله‌های کوچک روی پای خود در استخر شنا کند.

سال بعد، مینتی تماسی از آبراهامز دریافت کرد که به او جایزه ایگ نوبل را پیشنهاد کرد. او که در آن زمان درباره وضعیت جایزه یا تأثیر آن بر شهرت خود مطمئن نبود، از همکارانش نظرسنجی کرد. مینتی می‌گوید اکثر افرادی که با آنها صحبت کرده‌ام در مورد آن بسیار مثبت بوده‌اند.

سرگرمی و طنز هنوز در قلب ایگ نوبل است. جایزه فیزیولوژی 2024 به گروهی اعطا شد که “کشف کردند که بسیاری از پستانداران می توانند از طریق مقعد تنفس کنند.” نویسنده اصلی این مطالعه، ریو اوکابه از دانشگاه پزشکی و دندانپزشکی توکیو، بیش از 15 سال است که بیماران را به عنوان یک پزشک درمان می کند و در عین حال پروژه های تحقیقاتی را نیز انجام می دهد. تحقیقات پشت سر Ig Nobel پاسخی به همه‌گیری Covid-19 بود. محققان می‌خواستند ببینند که آیا می‌توانند روش تنفسی جایگزین در صورت نارسایی تنفسی ایجاد کنند یا خیر.

او به برنده شدن این جایزه افتخار می کند و فکر می کند که انگیزه ای برای تحقیقات آینده خواهد بود. او می‌گوید: «من یاد گرفتم که سایر برندگان همگی با شوخ طبعی و اشتیاق زیادی به تحقیقات خود پرداختند.

IgNoble از زمان راه اندازی خود در بیش از سه دهه پیش راه طولانی را پیموده است. چیزی که به عنوان جایزه ای آغاز شد که زمانی دانشمندان نسبت به آن محتاط بودند، از آن زمان به طور گسترده ای پذیرفته شده است.

مینا لیون که در سال 2014 به همراه همکارانش این جایزه را از آن خود کرد، همچنان به جایزه ایگ نوبل که دریافت کرده اهمیت می دهد و می گوید: «این یکی از بهترین شگفتی های دوران تحصیلی من بود. او این جایزه را به دلیل ارائه شواهدی دریافت کرد که نشان می‌دهد افرادی که معمولاً تا دیروقت بیدار می‌مانند، به طور متوسط ​​بیش از افراد سحرخیز بیهوده‌تر، دستکاری‌کننده‌تر و روان‌پریش هستند.

لیونز، روانشناس دانشگاه جان مورز لیورپول، می گوید که این جایزه برای مشارکت عمومی عالی است زیرا علم را محبوب می کند، به همین دلیل است که جایزه ایگ نوبل یکی از معتبرترین جوایز دانشگاهی در زمینه خود است.

این واقعاً الهام بخش مردم است و امیدوارم الهام بخش نسل های جوان تر برای ورود به علم باشد.