گرچه لابلایی بیشتر به موسیقی اختصاص داشت تا هنر، اما در کلاس‌های فلسفه نیز شرکت کرد و برای تحصیل سینما به آمریکا رفت. و نه فقط برای مدرک لیسانس او از UCLA، که برای سینما، برای ادبیات، برای زندگی…
26 آذر 1318، دورانی که سینمای ایران هنوز پیر نشده بود و در سال های بعد، خانواده ای فقیر، گوشه گیر، اغلب غرق در ساخت فیلم های لاغر، سطحی و عاری از هر نوع تفکر انتقادی بودند. . در شهر لبریز از کوچه باغ تهران پسری به دنیا آمد که در جوانی به عنوان یکی از تاثیرگذارترین سینماگران موج نو سینمای ایران یاد می شد.
خلق گاو محصول نگاه مترقی او در سینمای ایران بود که سواد فلسفی، بینش اجتماعی و نقش عشق تاثیر بسزایی در ماندگاری آن داشت. نگاه مبتنی بر فردی سازی و غلغلک دادن به ذهن تماشاگر، مسیر روایی تمام فیلم های او از متن تا نگاه دوربین شد، بنابراین دیری نپایید که سینمای ایران فیلمبرداری نویسنده را با دغدغه های فلسفی و عرفانی دید. نگرانی ها ایجاد خطوط و آثاری برای اندیشیدن؛ فیلمسازی که نویسنده را با تصاویر عاشقانه فلسفی قاب می کند و بذر مراقبه و تفکر را با نمادها می کارد.
سینما برای او دراماتیزه کردن متونی بود که می‌نوشت، بنابراین خلق خاطرات برای نسل‌های مختلف را با قلعه‌ای از فیلم و سینما قفل کرد. به طوری که نسلی گاو، نسلی دیگر هامون و مستأجران، نسلی سارا و لیلا و نسلی دیگر مهمان از قنطورس یادگاری از دردهای اجتماعی گذاشتند. هنرمندی که سرنوشتش شبیه تلخ ترین پایان یک فیلم شیرین است. برای داریوش مهرجویی.
راز ماندگاری یک اثر هنری که بیانگر احوال انسان، معنا و دغدغه فکری است، از حیث زیبایی ورود به قلب زندگی انسان، در نقل قول ها به وضوح دیده می شود. داستان هایی برای سلیقه سازانی که خط را بیشتر از قاب دوست دارند. در ماجرای ساعدی گاو نیز چنین است. از استوری مهمان مادرم هوشنگ مرادی کرمانی; درخت گلابی از متن گلی ترقی; و هامون از بوف کور الهام گرفته است.
هامون در نقش هایی که مهرجویی به سینما می دهد و در افکار مخاطب جایگاه ویژه ای دارد. فیلمی که نه تنها به یک حس خاص و عام تبدیل شد، بلکه به دلیل شخصیت پردازی و برانگیختن احساسات، نفرت نسلی را برانگیخت. مانند اضطراب و نگرانی و البته امید به زندگی.
علاوه بر این، نظرسنجی مجله فیلم در سال 2018 از میان 140 نویسنده و منتقد برای انتخاب بهترین فیلم تاریخ سینمای ایران، به غیر از دو فیلم به نام‌های گائو و هامون، اجاره‌نشین‌های زنده‌یاد مهرجویی را نیز در بین 10 اثر برتر قرار داده است. این کمدی نمادین که اولین فیلمنامه آن در پاریس نوشته شد و در خیابان پیامبر و آلستوم تهران اکران شد و پرفروش ترین فیلم سال شد، همچنان یکی از مهم ترین فیلم های تاریخ اسلام به شمار می رود. سینمای ایران بر روی لایه ها ساخته شده است.
سال ها پس از ساخت آپارتمان ها و میل به تنهایی، بحران و تنهایی، مانند حمید هامون، محمود شایان، سارا، پری و لیلا. مهمان مامان یکی دیگر از فیلم‌های عاشقانه‌ای بود که زندگی یک خانواده ایرانی را به تصویر می‌کشید و به جامعه و کمدی می‌پرداخت. کمدی که نه تنها آسیب می زند، بلکه کمدی است و این بار طبقه ضعیف جامعه را به تصویر می کشد. ملبس به عشق و امید.
خاطره تنهایی و تنهایی درخت گلابی را به یاد می آورد، یکی از مهم ترین فیلم ها یا بهتر است بگوییم یکی از عاشقانه ترین آثار تاریخ سینمای ایران، فیلمی فلسفی استعاری پر از خاطره، درباره عاشقی دست نیافتنی. خاطره ای که مهرجویی از آن به عنوان ستونی بزرگ در روح انسان یاد می کند.
لیلا؛ اگرچه ظاهری ساده دارد، اما فیلمی فراموش نشدنی است که به بهانه تثبیت نگاه سنتی مادر خانواده، هدفش شکستن تابوی ذهنی و دراماتیک کردن عواقب چنین نگاهی است. تاثیرات فیلمسازی و فلسفی مهرجویی در این فیلم به خوبی مشهود است. لیلا در ساختار خود فضای برگمان و در ظاهر فلسفه ژان پل سارتر دارد. فیلسوفی که می گفت «دیگران جهنم ما هستند» پس عشق می میرد و «لیلا» جهنم می شود.
در مورد قنطورس، فیلمی که نسل جدید بیشتر با آن آشنا شده است، مهرجویی بار دیگر اثری ادبی را زنده کرده است، این بار دست نوشته یک نویسنده آماتور و جذاب و جذاب برای نوجوانان. سال هایی که نام و فرمشان موسیقی است. درام اجتماعی غمگین با قاب‌های درد قوی، عاشقانه‌ای ناآرام در میان خطوط عشق گمشده، در کنار صدای شکستن ساز و ترمیم اعتیاد. البته انگار آخرین ضربه های علی سنتوری آخرین فریم ها و جلوه های باکیفیت داریوش مهرجویی هم در سینمای خودش و هم در ایران بود.
آثار هنری داریوش مهرجویی علاوه بر فیلم‌های فاخر و رمان‌های خواندنی‌اش، جوایز داخلی و بین‌المللی زیادی از جمله دریافت جوایز از جشنواره‌های بین‌المللی مانند ونیز، ایتالیا، برلین، آلمان، سن سباستین، اسپانیا، شیکاگو، آمریکا، بروکسل، بلژیک. سه قاره فرانسه و شهر روتردام هلند، برای گاو، سارا، درخت گلابی، مدرسه ای که می رویم، بمانی و پستچی برخی از آنها هستند. خواهد بود
داریوش مهرجویی پس از سال ها کار در زمینه نویسندگی، فلسفه و سینما، در شب 31 مهر 1402 در ویلای شخصی خود به قتل رسید تا به فجیع ترین شکل ممکن با دنیای فانی وداع کند. او فیلمسازی است که موسیقی را در ذات انسان می بیند، سنتور می نوازد، صدای اذان را دوست دارد و شعر را بیشتر از نمایش دوست دارد.
محمد حسین لواسانی، روزنامه نگار
۵۷۵۷
گردآوری شده از رسانه خبر آنلاین