ویروس کشنده؛ “خونریزی چشم” چیست؟

ویروس کشنده؛ خونریزی چشم چیست؟

ویروس کشنده؛ خونریزی چشم چیست؟

مقامات بهداشت عمومی در سراسر جهان به طور نگران کننده ای شیوع یک ویروس کشنده معروف به “بیماری خونریزی چشم” را رصد می کنند. پس این ویروس دقیقا چیست؟

به گزارش ایندیپندنت، بر اساس به روز رسانی وزارت بهداشت رواندا، حداقل 66 نفر به بیماری ویروس ماربورگ (MVD) مبتلا شده اند و 15 نفر نیز بر اثر این بیماری جان خود را از دست داده اند.

ویروس ماربورگ، که مربوط به ویروس اغلب کشنده و بسیار شناخته شده ابولا است، گاهی اوقات به عنوان “بیماری خونریزی چشم” شناخته می شود، زیرا به رگ های خونی آسیب می رساند و باعث خونریزی در منافذ مختلف بدن، از جمله چشم ها می شود.

در ماه اکتبر، سازمان بهداشت جهانی نسبت به هرگونه سفر به رواندا هشدار داد. در همین حال، آژانس ملی بهداشت عمومی بریتانیا به مسافران رواندا توصیه کرده است از فعالیت هایی مانند شرکت در مراسم خاکسپاری یا تماس با حیوانات وحشی خودداری کنند.

به گفته مقامات رواندا، اکنون به نظر می رسد شیوع بیماری کند شده است، به طوری که 28 روز بدون مورد جدید در 29 نوامبر و 22 روز از ترخیص آخرین بیمار از بیمارستان می گذرد. اما دوره نهفتگی این بیماری طولانی است.

اما این بیماری تنها یکی از چندین ویروسی است که در هفته‌های اخیر کارشناسان بهداشت جهانی را نگران کرده است و موارد جدیدی از آبله میمون (اغلب به اختصار Mpox) در بریتانیا و کالیفرنیا شناسایی شده است.

دوقلوی خطرناک ابولا

دانشمندان اولین بار ویروس ماربورگ را در سال 1967 شناسایی کردند، پس از اینکه در شهرهای آلمان ماربورگ و فرانکفورت و در بلگراد، پایتخت آن زمان یوگسلاوی ظاهر شد.

این ویروس متعلق به خانواده ای از میکروارگانیسم ها به نام فیلوویروس است که ابولا مرگبار نیز بخشی از آن است. در واقع، طبق وب سایت Travel Health Pro که توسط دولت بریتانیا اداره می شود، این دو ویروس از نظر بالینی تقریباً غیرقابل تشخیص هستند.

تصور می شود که آبله میمون به طور کلی از طریق خفاش های میوه به انسان منتقل می شود و می تواند تا 21 روز (به طور متوسط ​​5 تا 9 روز) بدون علائم در بدن فرد باقی بماند.

پس از گذشت حدود پنج روز از تب، آسیب به عروق خونی بیماران شروع می شود که می تواند منجر به خونریزی داخلی، علائم روانی مانند گیجی و پرخاشگری و خونریزی دائمی در بینی، لثه، واژن، چشم، دهان یا گوش شود.

این بیماری در صورت عدم درمان اغلب کشنده است و میزان مرگ و میر تخمینی آن 62 درصد است. تا حدودی به همین دلیل، سازمان بهداشت جهانی آبله میمون را به عنوان یک بیماری با پتانسیل بالا برای همه گیری طبقه بندی کرده است.

اگرچه هیچ درمان ضد ویروسی خاصی وجود ندارد که موثر باشد، اما یک واکسن بالقوه در حال بررسی است که به عنوان بخشی از یک کارآزمایی بالینی برای بیش از 1500 کارمند بهداشت رواندا تجویز شده است.